زهرا ترابی؛ تحلیل بازار: احمد جانجان کارشناس اقتصادی درباره فرصت های اقتصادی ایران در سازمان شانگهای گفت: قطعاً می‌توانیم از فرصت‌های اقتصادی بسیار خوبی که وجود دارد نهایت استفاده را ببریم. بعضی از کشورهایی که در این اجلاس‌ها حضور دارند از لحاظ اقتصادی حرف برای گفتن دارند. ایران از این موقعیت چطور می‌تواند بخوبی بهره ببرد.
وی ادامه داد: اجلاس شانگهای یا بریکس بهترین اجلاس بشمار می آید ولی واقعیت این است که اگر آن‌ها بخواهند کار کنند، باید با یکی از بانک‌های شما کار کنند، آیا بانک‌های ما از نظر سرمایه و استانداردهای کفایت را دارند؟ آیا استانداردهای بالایی را دارند مثل سطوح ۳ و ۴ و ۵ در مدیریت بانک‌ها رعایت می‌شود؟ خیر. آیا استانداردهای حسابداری و حسابرسی بین‌المللی در ایران اجرا می‌شود؟ خیر.
این کارشناس تصریح کرد: اگر پاسخ همه این سؤال‌ها منفی است، کدام بانکِ ایرانی می‌تواند با آن‌ها کار کند؟ هیچ‌کدام. شما هیچ تلاشی نمی‌کنید. اگر نظام مالی‌تان شفاف نباشد حتما در ساختار حسابداری و گزارشگری این مشکلات خود را نشان می‌دهد. یک دسته از این وام‌هایی که بانک‌ها داده‌اند در ترازنامه‌ها هستند اما عملاً مشکوک‌الوصول‌اند و دیگر قابل وصول نیستند. بعنوان مثال، وامی که پانزده سال است داده شده، بانک برای اینکه ترازنامه‌اش خراب نشود، وام جدیدی می‌دهد تا وام قبلی را نشان دهد که تسویه شده؛ اما وقتی استانداردهای حسابداری رعایت شود، آن سرفصل از بستانکار به «دارایی مشکوک‌الوصول» منتقل می‌شود و جزو سرمایه حساب نمی‌آید. این خاصیت استانداردهای بین‌المللی است.
او اضافه کرد: ما بانک‌هایی داریم که وام ارزی داده‌اند به افرادی که از کشور رفته‌اند؛ این افراد ملک‌شان را بیرون از ایران فروخته‌اند و دیگر برنمی‌گردند. هر بار هم که می‌توانند، سرمایه‌شان را خارج می‌کنند. در حالی که وام ما همچنان طلب بانک است و هرگز وصول نمی‌شود. مثلاً کسی که سال ۹۷ وام گرفته هنوز بازپرداخت نکرده و احتمالاً دیگر در ایران نیست.
متاسفانه این صندوق‌ها و نهادهای کوچک در اثر همین تعامل‌ها بزرگ می‌شوند و بعدها خودشان تبدیل به بانک می‌شوند
جانجان تصریح کرد: همچنین داریم نمونه‌هایی که افراد یک صندوق یا بانک زیرپله‌ای کوچک درست می‌کنند؛ با سرمایه اولیه مثلاً صد میلیون دلار کار را شروع می‌کنند تا با بانک‌های ما تراکنش‌های میلیارد دلاری انجام دهند. متاسفانه این صندوق‌ها و نهادهای کوچک در اثر همین تعامل‌ها بزرگ می‌شوند و بعدها خودشان تبدیل به بانک می‌شوند.
اگر ما حرف از فرصت اقتصادی می‌زنیم، باید ساختار مالی و مقرراتی‌مان را طوری تنظیم کنیم که طرف خارجی بتواند با اطمینان کار کند
اگر میخواهیم با دنیا ارتباط اقتصادی برقرار کنیم باید استاندارد را بپذیریم
وی با اشاره به اینکه عضویت ایران در سازمان شانگهای و حتی بریکس بیشتر سیاسی است پاسخ داد: واقعیت این است که اگر ما حرف از فرصت اقتصادی می‌زنیم، باید ساختار مالی و مقرراتی‌مان را طوری تنظیم کنیم که طرف خارجی بتواند با اطمینان کار کند. اگر میخواهیم واقعاً ارتباط اقتصادی و بانکی برقرار کنیم، باید استانداردها را بپذیریم و اجرا کنیم. مثلاً در حوزه‌های FATF و CFT و دیگر چارچوب‌های بین‌المللی. ما نه تصویب می‌کنیم، نه اجرا می‌کنیم، نه تغییر می‌دهیم؛ صرفاً حرف می‌زنیم. اگر همین‌طور بماند، همه چیز در حد حرف خواهد بود.
نظر شما