زهرا ترابی؛ تحلیل بازار: سرمایه‌گذاری چه داخلی و چه خارجی موتور محرک توسعه است، تداوم تحریم‌ها، بی‌ثباتی اقتصادی و نبود دیپلماسی سازنده باعث شده هیچ سرمایه‌گذار داخلی یا خارجی رغبتی برای ورود به بازار ایران نداشته باشد. او تأکید می‌کند تا زمانی که ایران نتواند روابط بین‌المللی خود را ترمیم کند و ثبات اقتصادی ایجاد شود، پروژه‌های عمرانی و زیرساختی کشور همچنان نیمه‌کاره می‌مانند.
حمید حاج اسماعیلی کارشناس اقتصادی درباره عدم ورود سرمایه گذاری داخلی و خارجی در بازار سرمایه گفت: در واقع، رشد و توسعه هر کشوری وابسته به سرمایه‌گذاری است؛ سرمایه‌گذاری یکی از ارکان اصلی شکوفایی اقتصادی در دنیاست. در تمام کشورها، پروژه‌های بزرگ و زیرساختی معمولاً با مشارکت سرمایه‌گذاران خارجی انجام می‌شود. در کنار آن، بخش خصوصی نیز باید انگیزه و امنیت لازم را برای ورود به طرح‌های اقتصادی داشته باشد.
نه سرمایه‌گذار خارجی حاضر به ورود است و نه سرمایه‌گذار داخلی تمایلی به مشارکت دارد. این مسئله باعث شده بسیاری از پروژه‌های بزرگ کشور، از نفت و گاز گرفته تا انرژی، آب و برق، نیمه‌کاره بمانند
عدم ورود سرمایه گذار باعث نیمه کاره ماندن پروژه ها شده است
وی ادامه داد: متأسفانه در ایران، هم به دلیل تحریم‌هایی که سال‌هاست گسترش یافته و هم به علت ریسک بالای بازار و تورم مزمن، نه سرمایه‌گذار خارجی حاضر به ورود است و نه سرمایه‌گذار داخلی تمایلی به مشارکت دارد. این مسئله باعث شده بسیاری از پروژه‌های بزرگ کشور، از نفت و گاز گرفته تا انرژی، آب و برق، نیمه‌کاره بمانند.
پروژه های عمرانی و زیربنایی با مالیات تمام نمی شود
حاج اسماعیلی تصریح کرد: اکنون دولت نه‌تنها منابع کافی برای تأمین مالی پروژه‌های بزرگ ندارد، بلکه حتی در پرداخت بودجه جاری نیز با مشکل روبه‌رو است. فروش نفت نسبت به دو دهه اخیر کاهش چشمگیری داشته و درآمدهای نفتی دیگر پاسخگوی هزینه‌های کشور نیست. دولت ناچار شده تکیه اصلی بودجه را بر مالیات بگذارد؛ در حالی که درآمد مالیاتی هرگز نمی‌تواند پروژه‌های عمرانی و زیربنایی را پوشش دهد.
هزاران پروژه نیمه‌تمام در کشور وجود دارد که به‌دلیل کمبود سرمایه متوقف مانده و همین موضوع زیان‌های سنگینی به اقتصاد وارد کرده است
این کارشناس اضافه کرد: به همین دلیل، کشور بیش از هر زمان دیگری به جذب سرمایه‌گذاری خصوصی و خارجی نیاز دارد. هزاران پروژه نیمه‌تمام در کشور وجود دارد که به‌دلیل کمبود سرمایه متوقف مانده و همین موضوع زیان‌های سنگینی به اقتصاد وارد کرده است.
او بیان کرد: از سوی دیگر، اگر دولت بتواند ثبات اقتصادی ایجاد کند از جمله کنترل تورم، تثبیت نرخ ارز و کاهش ریسک‌های بازار بخش خصوصی نیز تمایل پیدا می‌کند سرمایه خود را به‌جای خرید طلا یا دلالی، به سمت فعالیت‌های تولیدی و خدماتی بیاورد. اما شرط این کار، ایجاد امنیت اقتصادی و پیش‌بینی‌پذیری در سیاست‌هاست.
وی افزود: با این حال، مشکل بزرگ‌تر در بُعد سیاسی است. برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی، دولت باید از طریق دیپلماسی سازنده روابط خود را با جهان بهبود دهد. تنش‌های سیاسی، به‌ویژه در موضوعاتی مانند جنگ غزه یا پرونده هسته‌ای، مستقیماً بر روابط بین‌المللی ایران تأثیر گذاشته و مانع ورود سرمایه خارجی شده است.
کشورها تمایل بخاطر فشارها در ایران سرمایه گذاری نمی کنند
این کارشناس اظهار کرد: در حال حاضر، به‌دلیل همین تنش‌ها و تحریم‌های ناشی از آن، امکان استفاده ایران از ظرفیت نهادهای مالی جهانی مانند بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول از بین رفته است. همچنین، کشورهای دیگر به دلیل فشارهای سیاسی از سوی آمریکا و اروپا، از همکاری و سرمایه‌گذاری در ایران خودداری می‌کنند.
تا زمانی که فضای بین‌المللی ایران پرتنش و غیرقابل اعتماد باقی بماند، هیچ سرمایه‌گذاری حاضر نخواهد بود وارد چنین بازاری شود
حاج اسماعیلی در پایان خاطرنشان کرد: بنابراین، اگر هدف ما جذب سرمایه‌گذاری خارجی است، نخست باید از سطح تنش‌های سیاسی و بین‌المللی بکاهیم و روابط خود را بازسازی کنیم. این امر فقط از مسیر دیپلماسی فعال و بازنگری در روش‌های سیاست خارجی ممکن است. تا زمانی که فضای بین‌المللی ایران پرتنش و غیرقابل اعتماد باقی بماند، هیچ سرمایه‌گذاری حاضر نخواهد بود وارد چنین بازاری شود.
نظر شما