به گزارش خبرنگار بازار، بیست و دومین کنگره علمی انجمن متخصصین دندانپزشکی ترمیمی ایران با حضور بیش از دو هزار و پانصد شرکت‌کننده از سراسر کشور و سخنرانانی از داخل و خارج ایران، با هدف ارتقای دانش تخصصی و تبیین مسئولیت اجتماعی جامعه پزشکی در قبال محیط زیست، در اصفهان برگزار می شود.
در این کنگره که شعار آن «هوش مصنوعی و دندانپزشکی دیجیتال؛ چالش ها و فرصت ها» است، سخنرانان ضمن ارائه آخرین دستاوردهای علمی، به بررسی ارتباط میان سلامت انسان و محیط زیست می پردازند و با تأکید بر اهمیت احیای زاینده‌رود، خواستار توجه ملی و بین‌المللی به این مسئله خواهند شد.
زاینده‌رود؛ میراث طبیعی و مادر مدنیت اصفهان
در این ارتباط طاهره دادخواه، دندانپزشک و فعال محیط زیست، در جمع خبرنگاران با اشاره به نقش تاریخی و فرهنگی زاینده‌رود اظهار کرد: زاینده‌رود یکی از مهم‌ترین میراث‌های طبیعی و تاریخی بشر است که در کنار میراث ساخته‌شده‌ی اصفهان، بنیان مدنیت این شهر را شکل داده است. تمدن‌ها همواره در کنار رودها زاده شده‌اند و زاینده‌رود مادر مدنیت اصفهان است.
وی افزود: در دو دهه اخیر، این میراث طبیعی به شدت آسیب دیده و آثار آن را در پدیده‌ی فرونشست زمین به‌وضوح مشاهده می‌کنیم. در ۲۵ سال گذشته رودخانه در سال تنها چند روز جاری بوده و این کم‌آبی سبب برداشت بی رویه از آبخوان ها و ایجاد حفره های زیرزمینی شده است. اکنون با فاجعه ای روبه‌رو هستیم که اگر جدی گرفته نشود، آثارش در سال های آینده بسیار مخرب تر خواهد بود.
این فعال محیط زیست ریشه اصلی بحران زاینده رود را در ضعف حکمرانی آب دانست و گفت: بی‌خردی انسانی عامل اصلی این وضعیت است. در حکمرانی آب، شاخص هایی مانند شفافیت، عدالت، پاسخگویی و کارایی نادیده گرفته شده است. ما در گذشته نظام نامه‌ای کارآمد برای تقسیم آب داشتیم که امروز به نام طومار شیخ بهایی شناخته می‌شود، اما قدمتی بسیار پیش تر از آن دارد. این نظام‌نامه نمونه‌ای از حکمرانی خوب بود که در آن مشارکت مردمی، نظارت، شفافیت و عدالت رعایت می‌شد؛ اما امروز از آن تجربه‌ی ارزشمند غافل شده‌ایم.
ضرورت جهانی شدن صدای زاینده رود
وی ابراز امیدواری کرد: شاید یکی از دستاوردهای مهم این کنگره همین باشد که همه ما را به خرد جمعی فرابخواند تا بتوانیم با عقل، منطق و علم برای نجات زاینده رود گام برداریم.
دندانپزشک و فعال محیط زیست با اشاره به اینکه یکی از مشکلات اصلی این است که مسئله زاینده‌رود هنوز به دغدغه‌ای ملی و بین‌المللی تبدیل نشده است، تصریح کرد: برگزاری چنین کنگره‌هایی می‌تواند صدای اصفهان را به گوش کشور و حتی جهان برساند، به‌ویژه وقتی جامعه پزشکی و دانشگاهی در کنار مردم می‌ایستد؛ هدف ما نیز همین است.
وی گفت: شعار فرهنگی ما در تمام بیانیه‌ها این بوده است، اصفهان، میراث جهانی؛ نیازمند توجه بیشتر. برگزاری کنگره‌ها و برنامه‌های علمی می‌تواند تریبونی برای بیان درد زاینده‌رود باشد تا این صدا بلندتر شنیده شود. هر شرکت‌کننده در این رویداد، سفیری برای رساندن این پیام است.
نظر شما