به گزارش بازار، امروز دومین سالگرد عملیات ۷ اکتبر است. از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۵ دوسال می‌گذرد. رژیم صهیونیستی در این مدت ضرباتی دریافت کرده که در عمر هشت‌دهه‌ای رژیم بی‌سابقه بوده‌اند. حوزه‌های این ضربات متعدد و عمقشان بالاست. بر همین اساس در این مطلب بخش‌های مهم آسیب‌های وارده بر رژیم موردبررسی قرار گرفته‌اند.
۱. بازگشت رژیم به دوران «جنگ‌های منطقه‌ای»
آخرین جنگ رژیم صهیونی در ابعاد منطقه‌ای به سال ۱۹۷۳ بازمی‌گردد که با حمله غافلگیرانه مصر برای بازپس‌گیری شبه‌جزیره سینا آغاز شد. سوری‌ها برای بازپس‌گیری بلندی‌های جولان در ادامه به جنگ پیوستند. رژیم با ۷ اکتبر مجبور شد در جنگی چند عرصه‌ای در جهات مختلف جنوب، شمال، غرب و شرق درگیری‌هایی را تجربه کند. جنگ با یمن در جنوب با تهدید حملات موشکی و پهپادی، حمله به خط تجارت دریایی و احتمال تهاجم و انتقال نفرات از راه دریا همراه بوده است.
جنگ با ایران در سمت شرق شامل سه دوره درگیری با اجرای عملیات‌های سنگین موشکی - پهپادی موسوم به وعده صادق است. در سمت شمال رژیم علاوه بر زدوخورد مرزی یک‌ساله، جنگی ۶۶ روزه را با لبنان تجربه کرد. هرچند جنگ در لبنان با دولت و ارتش این کشور نبود، اما گروه مبارز دارای قدرت نظامی بالاتر از ارتش بوده و دولت حضور داشت.
۲. بازگشت رژیم به دوران «جنگ‌های فرسایشی»
آخرین جنگ فرسایشی صهیونیست‌ها مربوط به جنوب لبنان است. آن‌ها ۱۸ سال در جنوب لبنان حضور داشتند. این جنگ را باید به دو مقطع تقسیم کرد؛ مقطع اول از ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۵ که صهیونیست‌ها بخش‌های وسیعی را اشغال کردند و تا بیروت تسلط داشتند. مقطع دوم از سال ۱۹۸۵ تا ۲۰۰۰ را شامل می‌شود که تل‌آویو با خروج از مناطق مرکزی، در منطقه حائلی در جنوب استقرار داشت. صهیونیست‌ها در مدت تقریباً دوسال جنگ در غزه، علاوه بر شهرک‌نشینان، ۱۱۰۰ کشته نظامی داشته‌اند.
۳. حملات هوایی دائمی
از همان ماه‌های اول، یمن به‌وسیله پهپادهای انتحاری، موشک‌های کروز و بالستیک شلیک‌ها به فلسطین اشغالی را آغاز کرد. در ابتدا مانند لبنان که نوار مرزی شمال را هدف می‌گرفت، یمنی‌ها صرفاً به بندر ایلات، جنوبی‌ترین نقطه سرزمین‌های اشغالی، حمله می‌کردند. پس از مدتی اما یمنی‌ها حملات پیوسته‌ای به عمق سرزمین‌های اشغالی را کلید زدند که برای بیش از یک سال، باعث فعال‌شدن آژیرهای خطر در بزرگ‌ترین شهرهای رژیم می‌شد.
۴. فهماندن معنای فقدان عمق راهبردی
هنگامی که نیروهای مقاومت غزه با تعداد کم و تجهیزات اندک، ناگهانی و در مدت زمانی کوتاه موفق شدند یک لشکر از رژیم را شکست داده و وارد منطقه غلاف غزه شوند، با قرارگیری این نیروها در راستای منطقه ساحل و بئرالسبع در مرکز، جامعه صهیونیستی معنای عمق فقدان راهبردی را درک کرد. با وجود انباشت قدرت نظامی، تسلیحاتی و نظارتی همراه با تضعیف مداوم دشمن از مسیر محاصره و حملات مداوم، مقاومت از ضعیف‌ترین حلقه خود ضربه‌ای بزرگ بر دشمن وارد کرد. صهیونیست‌ها با این حمله دریافتند تجهیزات و فناوری‌ها همچنان قادر به درمان معضل فقدان عمق راهبردی رژیم نیستند.
۵. رژیمی غیرقابل‌اتکا
صهیونیست‌ها با کمک آمریکا در حال ترسیم این فضا برای منطقه بودند که می‌توانند نقطه اتکای نظامی، امنیتی و اقتصادی آن‌ها باشند. با اتهام‌زنی درباره قصد ایران برای ساخت سلاح هسته‌ای، آمریکا تصمیم داشت رژیم صهیونی را چتر هسته‌ای منطقه در برابر ایران جا بزند. از سوی دیگر با اعلام خروج یا کاهش حضور نظامی آمریکا در منطقه، رژیم صهیونیستی تلاش داشت با استقرار نظامیان و افسران اطلاعاتی، خود را جایگزین آمریکا معرفی کند. در اقتصاد، کریدور آی‌مک در دست اجرا بود که جنوب آسیا و هند را از مسیر خلیج‌فارس به بنادر فلسطین اشغالی در دریای مدیترانه و مجاورت اروپا و شمال آفریقا متصل می‌کرد. عملیات ۷ اکتبر اما تحقق تمام این رؤیاها را با تردید روبه‌رو کرد.
نظر شما