به گزارش بازار، دولت «رژیم صهیونیستی» تا دقیقه آخر، بر این باور بود که تعرفه واشنگتن بر صادرات محصولات رژیم صهیونیستی به آمریکا، ۱۰ درصد خواهد بود و به این رژیم نسبت به کشورهای دیگر، مزیت می‌دهد. اما این امید، با اعلام تعرفه ۱۵ درصدی واشنگتن، یک‌شبه بر باد رفت.
در کمال ناامیدی مقامات مسئول مذاکرات با آمریکا شامل آوی سیمهون، مشاور اقتصادی بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر، بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی و نیر بارکات، وزیر اقتصاد و صنعت رژیم صهیونیستی، تعرفه آمریکا برای صادرات محصولات اسرائیلی، ۱۵ درصد تعیین شد.
این شوک در گزارش «گلوبز» منعکس شد. این وبگاه اقتصادی رژیم صهیونیستی نوشت: نه تنها عدد نهایی، بلکه نحوه تعیین آن نیز نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها واقعا «رژیم صهیونیستی» را در محاسبات خود در نظر نگرفته‌اند.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، اعلام کرده بود کشورهایی که آمریکا با آنها کسری تجاری دارد و به توافق تجاری جدیدی نرسیده‌اند، به طور خودکار مشمول تعرفه ۱۵ درصدی خواهند شد. «رژیم صهیونیستی» یکی از این کشورهاست، اما چرا هیچ توافق تجاری میان دو طرف امضا نشده است؟ «رژیم صهیونیستی» در مذاکرات اولیه، مزایای تجاری زیادی را به آمریکا پیشنهاد داد. در واقع، تقریبا تمام جزئیات نهایی شده بود. هیچ شکاف واقعی میان دو طرف حداقل در مذاکرات در سطح حرفه‌ای وجود نداشت. امضای یک توافق تجاری می‌توانست «رژیم صهیونیستی» را به تعرفه ۱۰ درصدی مورد نظر برساند، اما قبل از مرحله امضا، آمریکایی‌ها ناگهان ناپدید شدند. منابع رژیم صهیونیستی می‌گویند هیچ کسی نبود که با او توافق را امضا کنند. مذاکرات برخلاف هر چیزی بود که اسرائیلی تاکنون در مورد آمریکا شناخته بود و متناقض، ناهماهنگ و نامشخص بود.
طبق گزارش «گلوبز»، بنیامین نتانیاهو، اولین کسی بود که پس از اعلام طرح جهانی ترامپ در آوریل، برای گفت‌وگو در مورد تعرفه‌ها با رئیس‌جمهور آمریکا به کاخ سفید رفت. نتانیاهو در یک پخش زنده به تمام جهان قول داد که «رژیم صهیونیستی»، تمام تعرفه‌های واردات آمریکا را لغو خواهد کرد. این وعده به دلیل فشار لابی کشاورزان رژیم صهیونیستی که خواستار حمایت از محصولات داخلی بودند، به طور کامل اجرا نشد. اما «رژیم صهیونیستی» با پیشنهادی حتی سخاوتمندانه‌تر به آمریکایی‌ها بازگشت و اعلام کرد برای خرید گندم گران‌قیمت از آمریکا یارانه پرداخت خواهد کرد. آمریکایی‌ها از این فرصت استفاده کردند و همکاران رژیم صهیونیستی را تحت فشار قرار دادند تا به سرعت ترتیبات پیشنهادی آوی دیختر، وزیر کشاورزی را نهایی کنند. وزارت دارایی مخالفت کرد، اما نتانیاهو تصمیم گرفت و دستور داد که مطابق خواسته‌های آمریکایی‌ها عمل شود. در نهایت، این توافق امضا نشد.
«گلوبز» با این سوال که چرا در نهایت، آمریکا امضای توافقی را که تعرفه صادرات «رژیم صهیونیستی» را به میزان قابل توجهی کاهش می‌داد، به تعویق انداخت؟ چنین نتیجه گرفت: به نظر می‌رسد که ملاحظات اقتصادی نبوده و مطمئنا در دست تیم‌های مذاکره‌کننده نبوده است. در نهایت، برنامه تعرفه‌ها همچنین ابزاری برای سیاست خارجی است؛ اهرمی که ترامپ از آن برای فشار بر دولت‌های سراسر جهان برای همسو شدن با او در مسائل مختلف استفاده می‌کند. در مورد «رژیم صهیونیستی»، فوری‌ترین مسئله، تمایل ترامپ برای پایان دادن به جنگ در نوار غزه و دستیابی به توافق با حماس در مورد بازگشت اسیران اسرائیلی است. این اتفاق هنوز روی نداده است، وچه مرتبط باشد چه نباشد، هیچ توافق تجاری نیز حاصل نشده است.
نظر شما