به گزارش بازار، ایران احتمالاً این ذخایر را در تونل‌هایی زیر مجتمع هسته‌ای اصفهان نگهداری می‌کرد که آنقدر عمیق بودند که آمریکا حتی سعی نکرد با بمب‌های سنگرشکنی که روی فردو انداخت، به آن حمله کند.
اگر آمریکا می‌توانست سانتریفیوژها و دخایر اورانیوم ایران را نابود کند، حتماً این کار را می‌کرد؛ اما در عوض، کاری که انجام داد این بود که محدودیت توانایی‌اش برای تخریب تأسیسات موجود در اعماق زمین را به ایران نشان داد.
اگر ایران تصمیم به ساخت بمب بگیرد، هیچ مانع فنی‌ای در برابرش نیست. آنها این بار می‌توانند در تأسیساتی کوچک و ناشناس در اعماق کوه‌ها با چیزی کمتر از ۲۰۰ سانتریفیوژ، ظرف ۱۰ الی ۲۰ روز، اورانیوم ۶۰ درصد خود را به ۹۰ درصد تبدیل کنند.
حالا آنچه باقی مانده، دیپلماسی است؛ با این امید که موفق‌تر از اقدام نظامی باشد.
نظر شما