به گزارش بازار، خبرگزاری «تمدن قفقاز» و چندین منبع خبری با استناد به اظهارات «الدّار نامازوف» — مشاور پیشین دفتر ریاست‌جمهوری آذربایجان — گزارش داده‌اند که این پایگاه در نزدیکی مرز روسیه احداث خواهد شد.
به گفته‌ی نامازوف، باکو این اقدام را در واکنش به «فشار فزاینده روسیه» و «نگرانی از تهاجم احتمالی پس از پایان جنگ اوکراین» انجام می‌دهد.
ابعاد استراتژیک این تحول:
۱. تغییر موازنه قدرت منطقه‌ای:
ورود رسمی و نظامی ناتو به قفقاز، می‌تواند موازنه‌ی سنتی قوا میان روسیه، ایران، ارمنستان و آذربایجان را به‌شدت بر هم بزند.
۲. افزایش تنش با روسیه:
روسیه که پیش‌تر استقرار سامانه‌های ناتو در گرجستان را یک «خط قرمز» اعلام کرده بود، احتمالاً این اقدام باکو را نیز تهدیدی مستقیم در مرزهای جنوبی خود تلقی خواهد کرد.
۳. تهدید برای امنیت ملی ایران:
استقرار پایگاه ترکیه و ناتو در نزدیکی مرزهای ایران، به‌ویژه در منطقه‌ای با فعالیت‌های اطلاعاتی صهیونیستی، تهدیدی ژئوپلیتیکی برای عمق استراتژیک جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شود.
۴. سایه سنگین پان‌ترکیسم نظامی:
این پایگاه نه‌تنها در خدمت ناتو، بلکه در راستای تقویت اتحاد نظامی ترکیه–باکو و گسترش پروژه «ناتوی تُرکی» در آسیای مرکزی و قفقاز خواهد بود.
نتیجه‌گیری:
در حالی‌که جهان سرگرم بحران اوکراین و آشوب در غرب آسیاست، پروژه استقرار بزرگ‌ترین پایگاه ناتو در آذربایجان، می‌تواند آتش یک درگیری چندجانبه را در قفقاز جنوبی شعله‌ور سازد.باکو باید تصمیم بگیرد که می‌خواهد در جبهه‌ی امنیت منطقه‌ای بایستد یا به خاکریز پروژه‌های تجاوزطلبانه‌ی غرب و ناتو بدل شود.
نظر شما