بازار- فاطمه محمدی پور: به عصر رقابت قدرتهای بزرگ در عرصه فناوری خوش آمدید. رقابت در عرصه فناوری میان قدرتهای بزرگ روندی است که در طی دهه های اخیر شاهد آن هستیم. امروزه ایالات متحده امریکا به چین، روسیه، کره شمالی و ... به عنوان تهدید کنندگان اصلی و مهمترین رقیبان خود در عرصه فناوری نگاه می کند. این نوع نگاه فقط مختص دولت ترامپ نیست، بوش و اوباما نیز همین دید را داشتند اگرچه آنها برای مقابله با این رقبا از استراتژی های مختلفی استفاده می کردند. فارغ از اینکه چه کسی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ پیروز می شود، هر کس در دفتر بیضی شکل نشسته باشد، باید با تأثیر فن آوری های نوظهور دست و پنجه نرم کند.
البته کشورها همیشه با چالش هایی که فن آوری های جدید، اعم از چرخ، کمان و فلش، باروت، برق، دینامیت یا اینترنت ایجاد می کنند، مواجه هستند. باید گفت برخی از امواج تکنولوژیکی مانند وقوع انقلاب صنعتی و هجوم اقتصاد دیجیتال واقعاً دگرگون کننده هستند. با توجه به محاسبات کوانتومی و هوش مصنوعی تا پیشرفتهای جدید در علوم زندگی و مسابقه جدید در فضا باید گفت در دهه های آینده، جهان شاهد سونامی از نوآوری های فناوری خواهد بود.
پیش بینی برندگان و بازندگان در عرصه نوآوری فنآوری، امری تصادفی بوده زیرا نوآوری ها اغلب مسیرهای غیرقابل پیش بینی را طی می کنند. برای مثال در ابتدا اینترنت جهت استفاده دانشگاه ها و به اشتراک گذاری داده های علمی ایجاد شد اما اکنون اینترنت در تمامی عرصه ها نقش مهمی دارد.
آنچه دانشمندان و مهندسان اختراع می کنند، لزوماً انتخاب سربازان و مصرف کنندگان را مشخص نمی کند و هیچ کس نمی داند کدام کشور یا گروه در آینده بر عرصه فناوری مسلط خواهد بود. چند دهه پیش، قرار بود مای اسپس و یاهو بازیگران بزرگ دیجیتال باشند اما اکنون شاهد چندین بازیگر بزرگ در دنیای دیجیتال هستیم بازیگرانی که به طور فشرده با رقبای خود در سطح جهانی می جنگند. هیچ کس نمی داند بازارها حتی در آینده ای نزدیک به چه شکلی ظاهر خواهند شد. برای مثال در سال ۲۰۰۰، حدود ۸۵ میلیون کاربر تلفن همراه در چین وجود داشت اما امروز ۱.۴ میلیارد کاربر تلفن همراه در چین وجود دارد.
با این حال، شکی نیست که نوعی تغییر بزرگ در حال وقوع است. در اینجا پنج چالش برتر که کشورها در عرصه فناوری با آن روبه رو هستند را ذکر می کنیم.
۱.مهارت شبکه سازی. فن آوری مدرن خود را از طریق شبکه بیان می کند، بنابراین توانایی ایجاد، توانمندسازی، درک، تبادل نظر و از بین بردن شبکه ها در رقابت معاصر بسیار مهم است. تقریباً هر نوع ابزار قدرت ملی، از هوش استراتژیک گرفته تا اجرای تحریم ها، نیاز به استفاده مجدد از مردم، استعدادها، ابزارها، داده ها و قابلیت های نقشه برداری شبکه ها - در دنیای واقعی و دیجیتال دارد. فناوری های جدید علاوه بر اینکه شبکه ها را تقویت می کنند، فرصت های شگفت انگیز جدیدی نیز را برای توسعه قابلیت های درک و درگیر کردن شبکه ها فراهم می کنند.
۲. محافظت از حریم خصوصی و آزادی. هرچه بیشتر با شبکه ها و تمام اطلاعاتی که ممکن است در اختیار ما بگذارند ارتباط داریم، نگرانی ها راجع به حریم شخصی افراد نیز بیشتر می شود. حراست از اطلاعات شخصی شهروندان و همچنین احترام به حریم خصوصی دوستان، متحدین و شرکا در سراسر جهان ضروری است. در حالی که اینترنت تبدیل به میدان عمومی جهانی سخنرانی در مورد آزادی شده است، این میدان با سخنان افراطی، فعالیت های تروریستی، پورنوگرافی کودک، کلاهبرداری و انواع فعالیت های مخرب آلوده شده است. دولتها باید تمام تلاش خود را جهت شفافیت و پاک سازی این محیط انجام دهند.
۳.مدیریت کنترل تسلیحات. سلاح های هسته ای، سایبری، فناوری های خودمختار، فناوری مصنوعی و فناوری های فضایی، از جمله موضوعات مرتبط با فناوری در جدول مذاکره بین کشورها خواهند بود. برخی شاهد تلاش مجدد برای کنترل تسلیحات به عنوان بهترین راه برای محدود کردن استفاده مخرب از فناوری هستند. در عصر رقابت قدرتهای بزرگ با یکدیگر، قدرتها همواره به دنبال پیروزی در هر مزیت احتمالی برای خود در مذاکرات خواهند بود و توافق ها جهت کنترل تسلیحات بین ملل متفکر ممکن است مؤثر باشد.
۴.مشارکت بخش عمومی و خصوصی. در طی جنگ سرد، نقش بخش دولتی در عرصه فناوری فراتر از بخش خصوصی بود و آژانس های دفاعی و اطلاعاتی انحصار فناوری های مهم را به دست آوردند اما با گذشت زمان امروزه نه تنها بخش خصوصی در برخی از مهمترین حوزه های فناوری نقش رهبری را بر عهده دارد، بلکه بسیاری از این شرکت ها دارای ردپای جهانی هستند و در تمام مناطق جهان تجارت می کنند. واقعیت این است که شرکت های فناوری به حمایت دولتها جهت داشتن نقش در سطح جهانی نیز نیاز دارند و بنابراین لزوم همکاری میان بخش خصوصی و عمومی بیش از پیش حس می شود.
۵.تنظیم روابط مدنی و نظامی. آنچه یک کشور به آن احتیاج دارد نظامیانی هستند که زمینه سیاسی که در آن فعالیت می کنند را درک می کنند و رهبران سیاسی که واقعیت های رقابت نظامی را در عصر قدرت های بزرگ درک می کنند. این کادری است که فقط با ترکیبی معقول از آموزش و تجربه قابل توسعه است. تنظیم روابط نظامی و مدنی درون جوامع مهمترین چالش توسعه فناوری در دوران مدرن است.
نظر شما