بازار؛ گروه بین الملل: «کاوش آرها»، رئیس انجمن هند و اقیانوسیه آزاد در طی مقاله ای که در سایت تحلیلی نشنل اینترست منتشر شد نوشت: اقتصاد پررونق، جغرافیای استراتژیک و همسویی عمیق لهستان با منافع انرژی و امنیتی ایالات متحده آمریکا، آن را به لنگر طبیعی برای یک اتحاد جدید انرژی به رهبری آمریکا در سراسر اروپای مرکزی و شرقی تبدیل میکند.
واشنگتن و ورشو در حال ایجاد ستون فقرات یک نظم جدید انرژی فراآتلانتیک هستند. لهستان سریعترین رشد اقتصادی اروپا را دارد، با تقاضای فزاینده انرژی و پذیرش قوی برای فناوریهای گاز طبیعی و هستهای آمریکا. موضع طرفدار آمریکا و موقعیت استراتژیک آن، آن را به عنوان شریک ایدهآلی برای رهبری دوران جدیدی از همکاریهای انرژی فراآتلانتیک - به ویژه در اروپای مرکزی و شرقی که توسط دریاهای بالتیک، سیاه و آدریاتیک محدود شده است - قرار میدهد.
همزمان با حرکت اتحادیه اروپا به سمت ممنوعیت واردات گاز طبیعی روسیه در سراسر قاره و تلاش برای تغییر جهت زیرساختهای انرژی خود، صادرات انرژی آمریکا آماده است تا به محور توافقات تجاری آینده ایالات متحده و اروپا تبدیل شود. در این زمینه، لهستان به عنوان یک بازار حیاتی و رو به رشد - از نظر اقتصادی و نظامی - برای ایالات متحده آمریکا ظهور میکند و به عنوان یک متحد ثابت قدم در مقابله با دشمنان مشترک آن مانند روسیه و چین برجسته است. شعار «اول آمریکا» خواستار ارتقای اتحاد ایالات متحده و لهستان به سطح استراتژیک جدید است.
عبارتی که بر سر در ورودی موزه قیام ورشو نقش بسته است - «ما میخواهیم آزاد باشیم و این آزادی را به هیچ کس مدیون نیستیم» - بیانگر اخلاق ملی پایدار لهستان است. لهستان درس سختی آموخت وقتی که ورشو در سال ۱۹۴۴ به مدت شصت و سه روز تمام وزن ارتش آلمان را تحمل کرد، در حالی که شورویها در آن سوی رودخانه مستقر بودند و از آزادسازی شهر خودداری میکردند.
برخلاف بسیاری از کشورهای اروپای غربی، لهستان از سرمایهگذاریهای مستقیم خارجی آشکار روسیه اجتناب کرده است
برخلاف بسیاری از کشورهای اروپای غربی، لهستان از سرمایهگذاریهای مستقیم خارجی آشکار از روسیه اجتناب کرده است. این کشور به همراه کشورهای بالتیک، از مخالفان اولیه و صریح خط لوله نورد استریم ۲ آنگلا مرکل بود و نسبت به خطرات وابستگی فزاینده انرژی اروپا به روسیهای که به طور فزایندهای تجدیدنظرطلب است، هشدار داد. «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا نیز با تکرار این نگرانیها، اشتباه ژئوپلیتیکی تکیه بر گاز روسیه را برجسته کرد.
لهستان و کرواسی طرح سه دریا را به عنوان جایگزین منطقهای مقاوم داخلی برای طرح «۱۶+۱» چین راهاندازی کردند و توسعه اقتصادی بومی و غیراجباری را ترویج میدهند. طرح سه دریا قصد دارد ملتهای سراسر دریاهای بالتیک، سیاه و آدریاتیک را از طریق زیرساختهای دیجیتال و فیزیکی مدرن به هم متصل کند. ترامپ در دوره اول ریاست جمهوری خود از این طرح حمایت کرد و متعهد به حمایت مالی ایالات متحده شد. او از تعهد این طرح به رفاه و امنیت تمجید کرد و از فرصت تعمیق روابط اقتصادی ایالات متحده با منطقه استقبال کرد.
لهستان امروز با نگاهی به آینده، در حال ترسیم آیندهای جدید در حوزه انرژی است که بر اساس استراتژی «همه موارد فوق» بنا شده است - رویکردی غیرایدئولوژیک و عملگرایانه که انرژی هستهای (هم راکتورهای سنتی و هم راکتورهای مدولار کوچک)، گاز طبیعی و انرژیهای تجدیدپذیر را با هم ترکیب میکند. ایالات متحده به عنوان شریک ترجیحی لهستان در این تحول ظهور کرده است.
اکنون زمان آن رسیده است که آمریکا فراوانی انرژی خود را با متحدان مورد اعتماد خود به اشتراک بگذارد تا رفاه و امنیت متقابل را پیش ببرد
لهستان قصد دارد سه نیروگاه هستهای در داخل مرزهای خود بسازد و از نیروگاههای بیشتری در سراسر منطقه سه دریا پشتیبانی کند. روسیه، چین، ژاپن و فرانسه همگی برای قراردادها رقابت میکنند. ایالات متحده که با لهستان همگام است، باید به سرعت خود را به عنوان شریک ترجیحی هستهای و گازی منطقه تثبیت کند و از ایجاد جای پای رقبای استراتژیک جلوگیری کند. ژاپن به طور دلگرمکنندهای علاقه خود را به همکاری با ایالات متحده آمریکا در توسعه انرژی هستهای در سراسر منطقه ابراز کرده است.
رابطه انرژی ایالات متحده امریکا و لهستان فراتر از راکتورهای متعارف است. این روابط همچنین شامل راکتورهای مدولار کوچک (SMR) و واردات گاز طبیعی مایع میشود. در واقع، لهستان پس از ویلهلمزهاون آلمان، میزبان دومین ترمینال بزرگ گاز مایع در دریای بالتیک است. امنیت نظامی متعارف، این امنیت انرژی را تقویت میکند. لهستان بزرگترین ارتش دائمی اروپا را در اختیار دارد و بیش از ۴ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به دفاع اختصاص میدهد - نسبتی بزرگتر از ایالات متحده آمریکا. لهستان نمونهای از ویژگیهای مورد نیاز سیاست خارجی ترامپ است: اقتصاد قوی، ارتش توانمند و مشارکت واقعی در اتحاد فراآتلانتیک.
اتحاد جدید انرژی ایالات متحده آمریکا و اروپا با محوریت لهستان، آمریکا را امنتر، قویتر و مرفهتر خواهد کرد - مطابق با اهدافی که توسط مارکو روبیو مشخص شده است. استقلال و تابآوری در حوزه انرژی، سنگ بنای امنیت ملی هستند. اروپا این درس را به سختی آموخته است. اکنون زمان آن رسیده است که آمریکا فراوانی انرژی خود را با متحدان مورد اعتماد خود به اشتراک بگذارد تا رفاه و امنیت متقابل را پیش ببرد. ایالات متحده با لهستان به عنوان سنگ بنای خود و ایتالیا و رومانی به عنوان لنگرهای استراتژیک، میتواند یک اتحاد انرژی تعیینکننده نسل ایجاد کند که همبستگی فراآتلانتیکی را احیا کند.
نظر شما