احمد واعظی؛ بازار: مازندران سرشار از نعمت های خدادادی است و ظرفیت های بسیاری برای پیشرفت در گردشگری و کشاورزی دارد و زمین استان حکم طلا را دارد و به هیچ عنوان صلاح نیست که صنایع سنگین مانند پتروشیمی در آن ایجاد شود.
واحدهای پتروشیمی از بزرگترین صنایعی هستند که نقش اساسی آنها در اقتصاد کشور غیر قابل انکار است و در عین حال تأثیرات بسزایی بر زیست بوم و وضعیت محیطی اطراف خود دارند، تأثیراتی که در صورت عدم مهار و پیش‌بینی پیشگیری های مناسب، به طور غالب تخریبی و بسیار خطرناک هستند.
ایجاد پساب‌های نفتی و شیمیایی، آلودگی صوتی، سوزاندن گازهای تفکیکی، جمع شدن مواد زائد شیمیایی، دفع زباله و مواردی از این دست، چالش بزرگ زیست محیطی است که معمولاً در کنار واحد های نفتی و پتروشیمی پدید می آیند و در صورتی که مورد بررسی های دقیق و استاندارد ساز قرار نگیرند می توانند چالش آفرین باشند. جدای از این موضوع که آلودگی پتروشیمی ها می تواند آسیب های جدی به انسان و کانون های زیستی اطراف آنها وارد سازد، این موضوع تبعات اقتصادی هم برای پتروشیمی ها دارد.
طبق بند یک ماده ۳۸ قانون ارزش افزوده، عوارض آلایندگی شرکت های پتروشیمی، یک درصد از فروش آنها در سال است،که برآورد می شود به طور متوسط حدوداً بین ۱۰ تا ۳۰ درصد از سود سالیانه شرکت های پتروشیمی آلاینده است.
آلاینده های ناشی از پتروشیمی
آلاینده های ناشی از صنایع پتروشیمی می توانند باعث ناپایداری کروموزومی و ایجاد موتاسیون های ژنتیکی گسترده شوند، لازم است که پروفایل «ژنومی» و یا حداقل «اگزومی» افراد در معرض آلودگی مورد مطالعه قرار گیرد. توالی یابی «اگزومی» و یا «ژنومی» کمک می کند که میزان خطرپذیری فاکتورهای ژنتیکی موثر در بروز و یا شیوع بیماری ها مشخص شود.
این رویکرد هم چنین «بیومارکرهای» ژنتیکی اختصاصی بیماری ها را شناسایی نموده و مشخص می کند که چه افرادی در مقابل آلاینده ها آسیب پذیر و یا مقاوم بوده و به طور کمی احتمال ابتلا افراد به بیماریهای مختلف را مشخص می کند.
تبعات و زیان های پتروشیمی
۱_ اقامت در مناطق مسکونی مجاور با صنایع پتروشیمی منجر به افزایش ریسک ابتلا به سرطان کبد، ریه، مغز و خون خواهد شد، هم چنین این آلودگی ها باعث ایجاد مشکلات باروری، عقیم شدن، سقط و تولد نوزادان دارای نقص ژنتیکی می شود.
۲_ آلاینده های صنایع پتروشیمی از طریق تنفس، خوردن، آشامیدن و یا جذب از طریق پوست وارد بدن می شوند. بدین لحاظ مقدار این آلاینده ها در هوا، مواد غذایی و نوشیدنی ها اندازه گیری می شوند.
۳_ ترکیبات آروماتیک که در محصولات پتروشیمی وجود دارند یکی از مهم ترین آلاینده های محیط زیست هستند که ممکن است از محل تراوش طبیعی نفت، ضایعات صنعتی و آلاینده ها، ضایعات مربوط به ذخیره نفت، جریان تصادفی از تانکرهای نفت، ضایعات حاصل از تولید زغال سنگ، آلاینده های صنعتی پتروشیمی و سایر آلاینده ها در طبیعت نفوذ کنند.
۴_ صنعت پتروشیمی یکی از مهم ترین منابع تولید گازهای گلخانه ای اصلی است که مسئول گرم شدن زمین هستند.
۵_ از بین رفتن لایه اوزون.
۶_ باران های اسیدی.
۷_ آلودگی هوا.
۸_ آلودگی خاک ممکن است در اثر مواد باقیمانده از پروسه های پالایش شامل برخی ضایعات خطرناک، کاتالیزورها یا غبارهای کک، زیر تانک و لجن حاصل از پروسه های تولید باشد.
۹_ صنعت پتروشیمی ممکن است باعث از بین رفتن تنوع زیستی و تخریب اکوسیستم شود.
تبعات ساخت پروژه پتروشیمی از انتقال آب دریای خزر به کویر نیز برای مازندارن بدتر است و به جای این سرمایه گذاری که فقط قشری خاص از آن متنفع می شوند و طبیعت زیبای استان را نابود می کند، به جای این باید به فکر اصلاح ایرادات و توسعه مازندران براساس طبیعت و محیط زیست باشیم.
به گزارش بازار، قرار است پروژه پتروشیمی با سرمایه گذاری ۳۷۰ میلیون دلار و با ظرفیت تولید ۱۲۰ میلیون تن در امیرآباد بهشهر احداث شود.
نظر شما