شکیبا کولیوند؛ بازار: سال ۹۹ که نام آن با جهش تولید گره خورده با شیوع ویروس کرونا و تحریم های اقتصادی همراه شد؛ اما به راستی در این بین، جهش تولید با وجود تحریم ها، کاهش درآمدهای نفتی و البته شیوع این ویروس چگونه می تواند محقق شود؟ آیا جهت تولید را در این شرایط باید دست نیافتنی بدانیم یا با باور ملی گام برداشته و در جهت تحقق جهش تولید پیش رویم؟
به راستی که باید پذیرفت تحقق جهش تولید، پیش نیازهایی لازم دارد که همانا بخش اعظم آن تقویت باور عمومی و پای کار بودن همه مردم است؛ البته در این بین باید قوانین ضد تولید و حمایت کمرنگ کنار گذاشته شود و قوانین تسهیل کننده تولید و صادرات و البته سیاست‌های داخلی و خارجی کشور، رنگ و بوی دیگری به خود بگیرند و در زمینه مبارزه با قاچاق کالا نیز مناسب پیش رفت؛ اما نقش عموم مردم در این مسیر چیست؟
همان طور که در سخنان رهبری هم مورد تأکید قرار گرفته «جهش در تولید» نیازمند فعالیت‌های بخش‌های مختلف کشور اعم از دولت، نهادهای انقلابی، مجلس شورای اسلامی، مجموعه‌های علمی و آحاد ملت است.
حتی در صورتی که همه نهادها وظایفشان را به درستی انجام دهند اما مردم در این امر، همراه نباشند و تقاضایی به خرید تولیدات داخل نداشته باشند و به نوعی مشارکت‌های مردمی را در این زمینه شاهد نباشیم، جهش تولیدی را شاهد نخواهیم بود
در این بین می‌توانیم به یک سری از الگوها مانند سبک زندگی و ذائقه‌های مصرف ما ایرانی‌ها برگردیم؛ موضوعی که با تغییر آن به سمت و سوی دیگری می‌توان گام‌های جدی در مسیر جهش تولید برداشت چنان که می‌توان بی تردید گفت که نقش مردم در جهش تولید کمتر از نهادهای دیگر و دولت نیست! چراکه حتی در صورتی که همه نهادها وظایفشان را به درستی انجام دهند اما مردم در این امر، همراه نباشند و تقاضایی به خرید تولیدات داخل نداشته باشند و به نوعی مشارکت‌های مردمی را در این زمینه شاهد نباشیم، جهش تولیدی را شاهد نخواهیم بود.
تجربه گام اول انقلاب را از یاد نبریم
تجربه گام اول انقلاب اسلامی نشان می‌دهد که موفقیت در برنامه‌های مختلف با حضور مردم و نقش آفرینی‌های آنها ممکن شده، حال در گام دوم نیز باید این حضور و مشارکت‌ها را شاهد باشیم به ویژه حال که در شرایط ویژه ای به لحاظ اقتصادی و البته تأثیرات کرونا (در تمامی بخش‌های اقتصادی، اجتماعی، گردشگری و غیره) روبرو هستیم.
اما به راستی منِ مادر در مسیر مشاغل خانگی و تربیّت نیروی انسانی متعهد و مسئولیت پذیر، منِ دانشجو با آموختن مهارت‌ها و تخصص‌های لازم جامعه، منِ دانش آموز با خرید لوازم التحریر و کالاهای داخلی، منِ روستایی با پیش روی به سمت تولید محصولات استراتژیک و ورود به تشکل‌ها و صندوق‌های خُرد کشاورزی، منِ پسر یا دخترِ ایرانی با مدیریت الگوی مصرف در خانه، منِ کارمند با دقت در عدم اسراف و هدر رفت منابع مادی و معنوی و داشته‌های این مملکت، منِ استاد دانشگاه و معلم با هدایت تحصیلی درست، پرورش افراد کاردان، قانون پذیر، بهنجار و البته خلاق، منِ تولیدکننده با تولید محصولات باکیفیت می‌توانم در این مسیر قدمی بردارم.
مقام معظم رهبری در تأکیدات مربوط به جهش تولید، از تولید به مثابه سیستم دفاعی و امنیت بخش اقتصاد نام بردند و بر نقش حیاتی تولید در اقتصاد و اعتماد به نفس عمومی تأکید داشتند و در صحبت‌های خود عنوان کردند که «تولید از لحاظ سیاسی، یک کشور را دارای اعتماد به نفس می‌کند، ملّت را دارای احساس عزّت می‌کند. اینکه ملّت احساس کنند که نیازهایشان در داخل کشور خودشان به وسیله خودشان تأمین می‌شود، برای یک ملّت خیلی مایه عزّت و افتخار است؛ تا این که ببینند هرچه لازم دارند، بایستی از دیگران بگیرند؛ بایستی از دیگران آن را التماس بکنند؛ [دیگران هم] گاهی بدهند، گاهی هم ندهند؛ و انواع و اقسامش را بدهند؛ یعنی گاهی خوبش را بدهند، گاهی بدش را بدهند؛ این که خود یک ملّت بتواند تولیدکننده و تأمین‌کننده نیازهای خودش باشد، به او اعتماد به نفس می‌دهد، به او احساس عزّت می‌دهد؛ پس می‌بینید مسئله تولید، ابعادی فراتر از ابعاد اقتصادی محض دارد».
در واقع، نگاه رهبری در این شعار نگاهی مردمی است و البته تأکید بر مقوله تولید در نامگذاری سال‌ها نیز نشان از نیاز بیشتر به تلاش در این حوزه دارد چنان که شاهد بودیم تأکیدات اقتصادی بیش از یک دهه است که با نامگذاری های سال‌هایمان عجین شده و مقوله تولید نیز چندسالی است با نام‌های «تولید و اشتغال»، «حمایت از کالای ایرانی»، «رونق‌تولید» و در نهایت، در سال جاری که البته آغاز آن آغشته به ویروس کرونا بود، صحبت ها بر ادامه سال رونق تولید با تأکید بر «جهش تولید» بود.
این روزها با پیش روی در زمینه عمومی کردن اقتصاد و ورود مردم به بازار سرمایه و بورس و البته آزادسازی سهام عدالت نقش دیگری از مردم را می‌توان در حوزه جهش تولید شاهد بود
با همه این تفاسیر از سویی دیگر، این روزها با پیش روی در زمینه عمومی کردن اقتصاد و ورود مردم به بازار سرمایه و بورس و البته آزادسازی سهام عدالت نقش دیگری از مردم را می‌توان در حوزه جهش تولید شاهد بود.
جهش تولید یعنی رونق تولید را به سمت سویی سوق دهیم که کارهای زمین مانده در این عرصه نیز مورد توجه قرار گیرند و به نوعی سرمایه گذاری ها به سمت تولید حرکت کند؛ شاهد بازگشت به کار واحدها و کارخانه‌های راکد و تعطیل باشیم، افزایش ظرفیت های تولیدی و به میدان آمدن شرکت‌های دانش بنیان و ورود بخش‌های تحقیقاتی کاربردی در زمینه تولید را ببینیم.
افزایش ظرفیت‌های تولیدی می‌تواند بابی برای دستیابی به جهش تولید باشد
از جهتی دیگر، بازار سرمایه و توجه مردم به این حوزه نیز می‌تواند در موضوع تحقق جهش تولید نقش آفرین باشد؛ چراکه بازار سرمایه می‌تواند نقدینگی‌های جامعه را با سیاست گذاری به سمت تولید و اشتغال هدایت کند و در این بین، هم مردم تشویق به سرمایه گذاری می‌شوند و از این موضوع، سودی عایدشان می‌شود و هم از سویی، همین بنگاه‌های اقتصادی کوچک و متوسط می‌توانند در ایجاد رفاه و بهبود اقتصاد منطقه نقش آفرین باشند، سرمایه‌ها و نقدینگی‌ها به سمت تولید و رونق اقتصادی جذب و به کار گرفته می‌شود و همین افزایش ظرفیت‌های تولیدی می‌تواند بابی برای دستیابی به جهش تولید باشد.
در مجموع در این بین نباید نقش هیچ جنسیت، هیچ رده سنی، هیچ شغل و یا هیچ نهادی کمرنگ دیده شود؛ چراکه به عنوان مثال، یک بانوی خانه دار است که با مدیریت مصرف خانواده می‌تواند سبد خانوار را به جای استفاده از محصولات خارجی به سمت خرید تولیدات داخلی سوق دهد و نسل‌های بعدی را در این زمینه آموزش دهد؛ و با این روند است که به راستی می‌توان تأکید کرد جهش تولید نیازمند همکاری مجموعه نهادهای دولتی و حکومتی، تولیدکنندگان و عامه مردم است و همه این مجموعه به سان یک سیستم می‌توانند منجر به تحقق «جهش تولید» در کشور شوند.
نظر شما