سهیلا روزبان، بازار- ۷۵ درصد گاز تولید شده در کشور در بخش خانگی سوخت. شرکت ملی گاز می‌گوید که حدود ۳۰ هزار روستا با ۴.۶ میلیون خانوار و یک هزار و ۱۸۴ شهر با ۱۸ میلیون خانوار به شبکه گاز متصل هستند. با در نظر گرفتن مصرف ۶۰۰ میلیون مترمکعب گاز در روز و حدود ۲۲.۶ میلیون مشترک خانگی در این بخش، می‌توان ادعا کرد که هر خانوار ایرانی روزانه به طور متوسط ۲۶.۵ مترمکعب گاز مصرف می‌کند. این حجم از گاز در حالی در خانه‌های ایرانی سوخت می‌شود که طبق گفته‌های سخنگوی شرکت ملی گاز در گفت وگو با خبرگزاری بازار، میزان مصرف در ایران ۱۰ برابر استاندارد اتحادیه اروپاست.
از طرفی آرش نجفی رییس انجمن بهینه سازی مصرف انرژی هم به خبرگزاری بازار می‌گوید: ۴۰ درصد انرژی تولید شده در بخش خانگی هدر می‌رود. نجفی که معتقد است، دولت با نصف هزینه ای که در طول ۱۰ سال گذشته صرف پرداخت یارانه نقدی کرده، می‌توانست بهینه سازی مصرف انرژی در منازل را تا ۳۵ درصد بهبود ببخشد، گفت: تا حالا در قالب ۱۰۷ مرحله یارانه نقدی حدود ۴ میلیون ۸۶۸ هزارتومان پول به هر ایرانی پرداخت شده است. با در نظر گرفتن ۷۶ میلیون یارانه بگیر می‌توان ادعا کرد که دولت تا کنون ۳۷۰ هزار میلیارد تومان صرف پرداخت یارانه نقدی کرده بی آنکه حتی یک ریال آن برای بهینه‌سازی مصرف سوخت هزینه شود و درآمدی برای دولت ایجاد کند.
کاهش ۲۱۰ میلیون مترمکعب مصرف گاز با بهینه‌سازی
بیش از ۴۰ درصد مصرف انرژی در بخش خانگی صورت می‌گیرد. این حجم از مصرف در حالی است که دولت تا کنون بیش از ۳۷۰ هزار میلیارد تومان در قالب یارانه نقدی پرداخت کرده است. رییس انجمن بهینه سازی مصرف انرژی اما می‌گوید: اگر نصف پولی که برای پرداخت یارانه نقدی صرف کردیم در بهینه سازی مصرف سوخت هزینه کرده بودیم، میزان مصرف و هدر رفت انرژی امروز ۳۵ درصد کمتر شده بود و دولت از محل درآمد ناشی از این کاهش درآمد دوباره می‌توانست این پروسه را دوباره تکرار کند و تجهیزات و تکنولوژی به روزتری استفاده کند.
یک حساب کتاب ساده نشان می‌دهد که اگر دولت ۱۶۰ هزار میلیارد تومان(نصف ۳۷۰ هزار میلیارد تومان یارانه نقدی پرداخت شده) را صرف بهینه سازی مصرف سوخت کرده بود، به جای مصرف ۶۰۰ میلیون مترمکعب مصرف گاز در بخش خانگی، امروز حدود ۳۹۰ میلیون مترمکعب گاز می‌سوزاندیم.
درآمد هدفمندی یک دهم شد
بر اساس آنچه در قانون هدفمندسازی یارانه‌ها آمده، درآمد حاصل از افزایش قیمت حامل‌های انرژی یا به عبارت دیگر واقعی‌سازی و اصلاح قیمت‌ها، صرف پرداخت یارانه نقدی شود. با وجود تغییراتی که در قیمت انرژی در طول سال‌های پیش رخ داده، درآمد دولت از این محل نه تنها افزایش نیافته بلکه به یک دهم رسیده است. کافی است که درآمد دولت از افزایش قیمت‌ها را معادل یارانه‌ای که پرداخت می‌شود، در نظر بگیریم تا به خوبی این افت را درک کنیم. به گفته نجفی، میزان یارانه ای که ماهانه دولت در سال ۸۸ پرداخت می کرد، معادل ۲.۴ میلیارد دلار بود اما ارزش یارانه ای که امروز داده می شود به ۲۰۰ میلیون دلار هم نمی رسد. این افت ناشی از کاهش ارزش پولی ملی است که اتفاقا دلیل اصلی آن افزایش حجم نقدینگی است.
به گزارش بازار این ادعا به نوعی نشان می دهد که اگر چه یارانه نقدی مردم ارزشش کم شده اما در عمل درآمد دولت بر مبنای دلار نیز به همین میزان از محل مصارف داخلی کمتر شده ودر نتیجه هدفمندی یارانه ها بیش از ان که به یک نتیجه ملموس کاهش مصرف ویا هدفمند کردن یارانه منجر شود به یک طرح خنثی و تقریبا بی خاصیت در سیاستگذاری های کلان بدل شده است.
نظر شما