به گزارش بازار، آمریکا از صنعت خودرویش حمایت میکند و این صدای چین را درآورده. دولتِ بایدن یارانه میدهد تا مردم آمریکا خودروهای برقی بخرند، به شرطی که ساخت داخل باشند یا از کشورهای مورد تأیید وارد شوند. این جنس سیاستها نشان میدهد که بازار آزاد (درست مثل کمونیسم) هیچ جا امکانِ پیادهسازی ندارد، حتی اگر آن کشور ابرقدرت و حاکم مسلط بر اقتصادِ جهان باشد.
درباره فلزاتی مثل فولاد و آلومینیوم جنگ آشکارتر است آنقدر که سازمان تجارت جهانی رسما رفتار آمریکا را ناقض تعهداتش اعلام کرده. ترامپ که صراحتا به خودش لقبِ «مرد تعرفه» داده به دلایل امنیتی (دقت کنید، به دلایل امنیتی) روی واردات فولاد و آلومینیوم مالیات ۲۵ درصدی بست تا چرخِ صنعتشان بچرخد و کارگر آمریکایی بیکار نشود، گور پدر آزادی و بازار.
بایدن برای اینکه عقب نیافتد و رأی طبقه کارگر را به دست بیاورد پیشنهاد داده تعرفه فولاد و آلومینیوم سه برابر شود. بهانهشان همیشه این است که چین به صنایعش یارانه میدهد. آمریکا که دلار بیپشتوانه چاپ میکند، قیمت انرژی را بازی میدهد، مجرم اصلی در نابودی محیط زیست است (از جیب همه دنیا به مردمِ پرمصرف خودش یارانه داده) حالا به چین اعتراض دارد!
چین ادعاهای آمریکا را رد کرده ولی ما فرض کنیم همهاش درست باشد. معنایش چیست؟ اینکه کشوری عقبمانده با صنایعی ضعیفتر به شرطِ حمایت میتواند صنعت و فناوری آمریکا را به زانو دربیاورد. بنا بر ادعای خودِ آمریکاییها؛ حمایتِ دولت نه تنها باعث عقبماندگی نشده بلکه چنان شکوفایی و توانِ رقابتی آورده که دهها هزار فرصت شغلی را از ابرقدرتِ یکهتاز دنیا گرفته.
???? چین امسال از ژاپن جلو افتاد و بزرگترین صادرکننده خودرو در جهان شد. سال ۲۰۲۳ بیشتر از پنج میلیون خودرو صادر کرد که از هر سه تایش یکی الکتریکی بوده. به خاطر تخفیفِ چند میلیارد دلاری آمریکا به خریداران خودروهای برقی تولید داخل، چین به سازمان تجارت جهانی شکایت کرده و احتمالا رأی به نفعشان صادر خواهد شد اما، میتواند سیاست آمریکا را تغییر بدهد؟
آمریکاییها از وقتی متوجه شدند دارند بازی را به چین میبازند از رو بستهاند. خودشان را به هر دری میزنند تا تنش با چین افزایش پیدا کند و تولیدات چین را از بازارشان پس بزنند؛ چه فلزات، چه نیمههادیها، چه خودروهای الکتریکی، حتی نرمافزاری مثل تیکتاک. همه جا هم دلایلشان امنیتی است، ترفندشان نیز تکراری و مثل بچههای کوچک اتهامزنی به طرف مقابل.
فقط آمریکا حق دارد به دیگران آسیب بزند! بازار آزاد برای این است که آمریکا راحتتر منابع دیگران را بقاپد و صنایع خودش را رونق بدهد. دخالت نکردنِ دولت برای آنها است که اقتصاد را «ایدئولوژیک» میفهمند نه مبتنی بر «منافع ملی». اگر بحران رخ بدهد یا بیماری همهگیری مثل کرونا تهدیدشان کند خودشان به سرعت و به سادگی روشهای سوسیالیستی را به کار میگیرند.
بازار آزاد هیچ جا وجود ندارد. دخالتِ دولت از قوانین مهاجرت (که وضع نیروی کار را معلوم میکند) شروع میشود و تا نجات از ورشکستگی، تخفیف مالیاتی، تعرفه وارداتی و موارد مشابه پیش میرود. اینها غیر از سرریز فناوری از صنایع نظامی و سازمانهای فضایی است که با بودجه و نظارت دولت فعالیت میکنند. بازار آزاد خرافهای است برای ذهنهای آکبند و مدرسهای.
وقتی در آمریکای ابرقدرت و اروپای پررونق (که اقتصاد مقاومتی را ابداع کرده) بازار واقعی نیست، چرا ما باید بازارمان آزاد باشد؟ در شرایط تحریم که هیچ، دم زدن از نئولیبرالیسم خیانت است، در وضع عادی چرا دولت نباید منافع ملی را اصل قرار بدهد؟ اصرار به رها کردن اقتصاد و آزادی بازار در ایران معنای سیاسی دارد: پادویی آمریکا، برای تسلیم سرنوشت به کاخسفید.
نظر شما