چرا متحدان آمریکا به مأموریت در دریای سرخ نمی‌پیوندند؟

بازار؛ گروه بین الملل: سایت تحلیلی استیمسون در مقاله ای با قلم «مارک مارتورل» نوشت: در میان برخی از شرکای اروپایی ناتو، نارضایتی از رویکرد واشنگتن قبل از حملات موج می زد. در ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳ «لوید آستین»، وزیر دفاع ایالات متحده آمریکا آغاز عملیات نگهبان رفاه را اعلام کرد - یک نیروی حفاظت دریایی برای جلوگیری از حملات حوثی ها به کشتی هایی که در سواحل یمن حرکت می کنند.

بریتانیا، هلند، کانادا، نروژ، استرالیا و یونان به آن ملحق شدند اما اسپانیا، ایتالیا و فرانسه - که توسط آستین به عنوان شرکت کننده معرفی شدند - شرکت در آن را رد کردند. شریک ناتو، ترکیه نیز بعید است به آن بپیوندد.

ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.

از زمانی که شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه‌ای را تصویب کرد که حملات حوثی‌ها علیه کشتیرانی را محکوم می‌کرد اما استفاده از زور را تأیید نکرد، ایالات متحده آمریکا حملات مکرری را علیه اهدافی در مناطق تحت کنترل حوثی‌ها انجام داده است. قطعنامه سازمان ملل با چهار رای ممتنع – از جمله رای چین و روسیه - به تصویب رسید. مواضع چین و روسیه تعجب آور نبود اما حملات ضد حوثی حتی در میان متحدان واشنگتن در خلیج فارس و ناتو با حمایت جهانی مواجه نشده است.

عمان که در مذاکرات پرزحمت عربستان سعودی و حوثی‌ها برای پایان دادن به درگیری‌های نزدیک به یک دهه آنها در یمن شرکت داشته است، اعلام کرد که نمی‌توان متوسل شدن یک کشور متحد به اقدام نظامی علیه حوثی ها را محکوم کرد. عربستان سعودی محتاط تر بود، اما همچنان خواستار جلوگیری از تشدید تنش شد. اگر یک کشور حماقت تلاش برای نابود کردن حوثی ها از طریق ابزار نظامی را بداند، آن کشور قطعا پادشاهی سعودی است.

اگر یک کشور حماقت تلاش برای نابود کردن حوثی ها از طریق ابزار نظامی را بداند، آن کشور قطعا پادشاهی سعودی است

در میان برخی از شرکای اروپایی ناتو، نارضایتی از رویکرد واشنگتن قبل از حملات موج می زد. در ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳ «لوید آستین»، وزیر دفاع ایالات متحده آمریکا ایجاد عملیات نگهبان رفاه را اعلام کرد - یک نیروی حفاظت دریایی برای جلوگیری از حملات حوثی ها به کشتی هایی که در سواحل یمن حرکت می کنند. بریتانیا، هلند، کانادا، نروژ، استرالیا و یونان به آن ملحق شدند اما اسپانیا، ایتالیا و فرانسه - که توسط آستین به عنوان شرکت کننده معرفی شدند - شرکت در آن را رد کردند. شریک ناتو، ترکیه نیز بعید است به آن بپیوندد.

وزیر دفاع اسپانیا تاکید کرد که دولت اسپانیا به تصمیمات اتحادیه اروپا و ناتو متعهد است و یکجانبه عمل نخواهد کرد. همتای ایتالیایی او توضیح داد که دولت او آماده ایفای نقش است و یک ناوچه دریایی به دریای سرخ می فرستد. با این حال این ناو بخشی از عملیات تحت رهبری ایالات متحده آمریکا نخواهد بود، اما درخواست های مالکان کشتی ایتالیایی را برآورده می کند. فرانسه همچنین کشتی هایی را به این منطقه فرستاده است و در عین حال روشن می کند که آنها تحت فرماندهی ملی هستند و بر اسکورت کشتی های مرتبط با فرانسه متمرکز هستند. آلمان نیز به ائتلاف نپیوست.

واشنگتن با اتحادیه اروپا لابی می کند تا عملیات طولانی مدت آتالانتا را که در سال ۲۰۰۸ برای مبارزه با دزدی دریایی در شاخ آفریقا برای حفاظت از کشتی ها در جنوب دریای سرخ تأسیس شد، مجدداً در مرکز توجه قرار دهد

واشنگتن با اتحادیه اروپا لابی می کند تا عملیات طولانی مدت آتالانتا را که در سال ۲۰۰۸ برای مبارزه با دزدی دریایی در شاخ آفریقا برای حفاظت از کشتی ها در جنوب دریای سرخ تأسیس شد، مجدداً در مرکز توجه قرار دهد. فشار روی اسپانیا متمرکز شده است. مقر عملیات آتلانتا در پایگاه دریایی روتا در جنوب اسپانیا قرار دارد و فرمانده و تنها ناوچه در این عملیات اسپانیایی هستند. اگرچه اتحادیه اروپا به پذیرش گسترش عملیات آتالانتا به دریای سرخ نزدیک بود، مادرید این پیشنهاد را وتو کرد.

مأموریت نیروی دریایی اتحادیه اروپا در شاخ آفریقا اخیراً تحت فشار خاصی قرار گرفته است که بخشی از آن در نتیجه حملات حوثی ها بوده است. از آنجایی که بسیاری از کشتی‌ها از کانال سوئز دوری می‌کنند و به جای آن در اطراف دماغه امید نیک حرکت می‌کنند، دزدی دریایی در سواحل سومالی در هفته‌های اخیر افزایش یافته است. اتحادیه اروپا در حال آماده سازی ماموریت جدیدی است که حداقل سه کشتی جنگی را تحت فرمان اتحادیه اروپا به دریای سرخ می فرستد. به گفته «جوزف بورل»، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، مأموریت جدید AGENOR، یک هیئت از اتحادیه اروپا در خلیج فارس را جذب خواهد کرد. چارچوب زمانی برای اجرا مشخص نیست و انتظار نمی رود تصمیم نهایی تا نشست بعدی وزرای امور خارجه اتحادیه اروپا در ۱۹ فوریه اتخاذ شود.

آلمان، نیروگاه اتحادیه اروپا، ترجیح داده است که مأموریت دریایی با هماهنگی اتحادیه اروپا انجام شود. با این حال، برلین مایل به امضای بیانیه کاخ سفید در ۳ ژانویه ۲۰۲۴ بود که شامل چهارده کشور می‌شد و به حوثی‌ها هشدار می‌داد که در صورت ادامه حمله به کشتی‌ها در دریای سرخ، مسئولیت عواقب آن را بر عهده خواهند داشت. ایتالیا نیز این بیانیه را امضا کرد، اما فرانسه و اسپانیا امضا نکردند. بیانیه ۳ ژانویه را می توان پیش درآمد بیانیه مشترک منتشر شده در ۱۱ ژانویه دانست که حملات اولیه ایالات متحده آمریکا و بریتانیا را به عنوان حق ذاتی دفاع از خود به صورت فردی و جمعی، مطابق با منشور سازمان ملل متحد توجیه می کند. ایتالیا، فرانسه و اسپانیا بیانیه ۱۱ ژانویه را امضا نکردند.

هم فرانسه و هم اسپانیا از پاسخ دیپلماتیک به درگیری و کاهش تنش عمومی در خاورمیانه حمایت می کنند

دولت ایتالیا توضیح داد که سیاست «آرام‌کننده» در دریای سرخ را ترجیح می‌دهد. دولت‌های فرانسه و اسپانیا از جمله هشت کشور اتحادیه اروپا بودند که به آتش‌بس در جنگ غزه رای مثبت دادند و حوثی‌ها از آن به عنوان دلیلی برای حملات خود یاد کردند. هم فرانسه و هم اسپانیا از پاسخ دیپلماتیک به درگیری و کاهش تنش عمومی در خاورمیانه حمایت می کنند.

فرانسه، قدرت استعماری سابق در لبنان، به ویژه نگران جلوگیری از جنگ گسترده‌تر بین حزب‌الله و اسرائیل بوده است. دولت فرانسه با همکاری قطر اخیراً قراردادی را برای تحویل دارو به گروگان های اسرائیلی در نوار غزه میانجیگری کرده است. با توجه به تاکید آنها بر دیپلماسی، فرانسه و اسپانیا به سختی می توانند از حملات ایالات متحده آمریکا و بریتانیا حمایت کنند.

اگر فرانسه و اسپانیا از درگیر شدن در یک رویارویی نظامی می ترسند، حملات علیه حوثی ها باید به آنها اطمینان داده باشد که تصمیم درستی گرفته اند. فرانسه و اسپانیا نیز با چارچوب بندی ایالات متحده و بریتانیا که عملیات را صرفاً بر حفاظت از آزادی کشتیرانی و تجارت متمرکز می کند، موافق نیستند.

حملات حوثی‌ها به کشتی‌ها در جنوب دریای سرخ در اواسط نوامبر ۲۰۲۳، بیش از یک ماه پس از حملات حماس به اسرائیل که منجر به انتقام‌جویی گسترده اسرائیل شد و به گفته مقامات بهداشتی غزه در طی این درگیری تاکنون بیش از ۲۵۰۰۰ نفر کشته شده است، آغاز شد.

رهبر حوثی ها اعلام کرد که هدف این گروه پایان دادن به جنگ در غزه و تامین امنیت ارسال کمک های بشردوستانه به فلسطینی های ساکن در آنجا است. در صورت پایان یافتن جنگ غزه، هیچ اطمینانی وجود ندارد که حوثی ها حملات خود را در دریای سرخ متوقف کنند. برای مثال حوثی‌ها می‌توانند در مذاکرات با عربستان سعودی از پتانسیل مخرب خود در دریای سرخ استفاده کنند. با این حال کشورهایی مانند فرانسه، ایتالیا و اسپانیا احتمالاً آمادگی بیشتری برای حمایت از حملات علیه حوثی‌ها خواهند داشت، در صورتی که آتش‌بس در غزه حاصل شود و گروه یمنی به حملات خود ادامه دهد.

حمله موشکی بالستیک حوثی ها در ۱۵ ژانویه ۲۰۲۴ به یک کشتی باری متعلق به آمریکا در خلیج عدن نشان داد که قابلیت های حوثی ها همچنان قوی است و دامنه جغرافیایی تهدید آنها حتی ممکن است گسترش یابد.

حملات تا کنون عمدتاً در دریای سرخ رخ داده است، نه در خلیج عدن. ایالات متحده آمریکا و بریتانیا در ۲۲ ژانویه دور دیگری از حملات خود را علیه اهداف حوثی انجام دادند که بنا بر گزارش ها به ۸ سایت حمله کردند.

اما ادامه این رویکرد امنیت دریای سرخ را به همراه نخواهد داشت. جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا آشکارا اذعان کرده است که حملات علیه حوثی‌ها مانع آنها نمی‌شود و با این حال به نظر می‌رسد دولت بایدن در حال برنامه‌ریزی یک کمپین پایدار است.

ادامه حملات، شرکای واشنگتن در خلیج فارس و همچنین برخی از شرکای ناتو را بیش از پیش بیگانه خواهد کرد. ایالات متحده آمریکا به طور فزاینده ای توسط برخی از متحدان سنتی خود به عنوان اقدامات ضد مولد و یک جانبه دیده می شود. این شرکا نمی توانند درک کنند که چرا واشنگتن در عوض اسرائیل را مجبور به پذیرش آتش بس در غزه نمی کند.