طرح‌های جامع شهرها بر پایه حفظ باغات تدوین و بازنگری می‌شود

به گزارش بازار به نقل از وزارت راه و شهرسازی، خسرو دانشجو بخشی از اقدامات آن معاونت را برای حفظ باغات در شهرها به ویژه شهر تهران تشریح کرد و افزود: دولت سیزدهم موافق تخریب باغات نیست و از همه مکانیزم‌های قانونی برای حفظ باغات استفاده می‌کند.

معاون معماری و شهرسازی وزارت راه و شهرسازی با بیان اینکه هم اکنون برخی از مشکلات عمده کشور از جمله آلودگی هوا به دلیل عدم ممانعت از تخریب باغات و فضاهای محیط زیستی در کنار سایر دلایل ایجاد شده است، گفت: اگر هم‌اکنون مشکل کلان آلودگی هوا داریم، بخشی از دلایل آن به عدم حفاظت و صیانت از باغات با توجه به تراکم جمعیت مرتبط است.

دانشجو با تاکید بر اینکه آلودگی هوا دلایل دیگری از جمله کیفیت سوخت وسایل نقلیه، عدم بهره مندی از فناوری‌های حمل و نقلی منطبق با محیط زیست تراکم بالای جمعیتی در شهرها، استفاده حداکثری از سوخت‌های فسیلی و دیگر موارد را نیز شامل می‌شود، تصریح‌کرد: شورای عالی شهرسازی و معماری ایران موافق حفظ باغات است و از هرگونه اقدامی که باغات را تهدید می‌کند جلوگیری خواهد کرد.

دبیر شورای‌عالی شهرسازی و معماری وزارت راه و شهرسازی بیان‌داشت: در شورای عالی شهرسازی و معماری اساسا در مقابل تغییر کاربری‌های فضای سبز مقاومت وجود دارد. به‌تازگی نیز با یکی از مصوبات شهرداری تهران که مرتبط با تغییر کاربری برای افرادی بود که پیشتر دستور نقشه‌ای گرفته تا در باغات شهری و پیرامون شهر ساخت و ساز انجام دهند، مخالفت کردیم.

دانشجو تاکید کرد: هم‌اکنون نگاه تخصصی برای حل مشکلات پیش گفته در شهر تهران اجازه نمی‌دهد که باغات را از بین ببریم و در سایر شهرها نیز همین نگاه حاکم است.

وی یادآور شد: مصوبات کمیسیون ماده ۵ پس از بررسی در دبیرخانه شورای عالی مورد بررسی قرار می‌گیرند. چنانچه این مصوبات، مغایرتی با موارد زیست محیطی داشته باشند و ملاحظات را رعایت نکرده باشند، اجازه اجرا پیدا نمی‌کنند.

این مقام مسوول تصریح‌کرد: در بازنگری‌های طرح جامع و در تهیه و تدوین طرح جامع با مصوباتی که با حفظ باغات مغایرت دارند مخالفت خواهد شد.

وی گفت: باید تلاش کنیم تا استانداردهای فضای سبز را برای شهروندان تامین کنیم. باغات صرف نظر از اینکه مالک خصوصی داشته باشد یا متعلق به دولت و نهادهای عمومی باشد، سرمایه ای است که باید با امانتداری، حفظ و تحویل نسل‌های آتی شود. بنابراین، بهتر است این سرمایه نسل به نسل افزایش یافته و با مساحت و کیفیتی بیشتر و بهتر تحویل آیندگان شود.