بازار؛ گروه بین الملل: فیلمهای ویدوئویی از شمال غزه سیل را نشان می دهد که در خیابان ها جاری شده است. چند هفته پس از بمباران اسرائیل، یک مخزن آب مهم در اردوگاه آوارگان جبالیا مورد اصابت قرار گرفت و محتوای مخزن را به جریان انداخت. حتی در میان همه چیزهایی که آنها از سر می گذرانند، دیدن جریان آب توسط آنها به ویژه برای ساکنان غزه که با کمبود شدید آب آشامیدنی سالم روبرو هستند، ناراحت کننده بود.
این اقدام از سوی اسرائیل به ویژه در مورد مادرانی که برای حفظ آب، زنده بودن و سلامتی خود و فرزندانشان تلاش می کنند، بی رحمانه بود. سایر مخازن آب از جمله مخازن آبرسانی به بیمارستان ها نیز مورد اصابت قرار گرفته و از کار افتاده اند. این موضوع نشانگر اسلحه سازی آب است؛ فرآیندی که یک منبع ضروری را به یک ابزار نظامی یا سیاسی تبدیل می کند و این برخلاف هر هنجاری است که جهان برای محافظت از بشریت در طول جنگ ایجاد کرده است.
تنها یک آتش بس برای پایان دادن به درگیری ها، بدبختی ها را متوقف کرده و در را برای بحث هایی که ریشه این درگیری را بررسی می کند، باز می کند. غزه زمانی به آب معروف بود. چاه‌های شنی کم‌عمق منبع فراوانی از آب شیرین و حیات‌بخشی بود که ساکنان غزه و فاتحان و ارتش‌هایی که از نبوکدنصر دوم در ۶۰۰ سال قبل از میلاد تا بریتانیا در طول جنگ جهانی اول از این منطقه عبور کردند، برای هزاران سال تأمین می‌کرد.
اما آبخوان غزه از زمانی که مجبور شد از صدها هزار فلسطینی که در جریان نکبت (فاجعه) و ایجاد رژیم اسرائیل در سال ۱۹۴۸ از فلسطین تحت فرمان بریتانیا آواره شده بودند، تحت فشار شدید قرار گرفته است. فشار جمعیت پس از اشغال غزه و کرانه باختری اسرائیل در سال ۱۹۶۷ افزایش یافت و سیاست «توسعه‌زدایی» را آغاز کرد و به اراده فلسطینیان برای تعیین سرنوشت خود افزود.
حتی قبل از شروع آخرین دور خونریزی در مناقشه اسرائیل و فلسطین در ماه اکتبر، تقریباً تمام آب غزه آلوده و قابل شرب نبود. مطالعه‌ای که در اوایل سال جاری منتشر شد نشان داد که ۹۷ درصد از آب‌های زیرزمینی غزه از سطوح نیترات و کلرید تعیین‌شده توسط دستورالعمل‌های سازمان بهداشت جهانی برای آب آشامیدنی فراتر رفته است. بدتر از آن، یک مطالعه اپیدمیولوژیک اخیر، مقادیر تکان دهنده ای از باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک یا ابر میکروب ها را در آب مورد استفاده بیمارستان ها و حتی بیشتر در فاضلاب خروجی از آنها یافت.
زمانی که پیمان اسلو در سال ۱۹۹۵ بین اسرائیل و سازمان آزادیبخش فلسطین منعقد شد، بسیاری امیدوار بودند که یک کشور فلسطینی در کرانه باختری و غزه در کنار اسرائیل رشد کند
زمانی که پیمان اسلو در سال ۱۹۹۵ بین اسرائیل و سازمان آزادیبخش فلسطین منعقد شد، بسیاری امیدوار بودند که یک کشور فلسطینی در کرانه باختری و غزه در کنار اسرائیل رشد کند. علی‌رغم تلاش های سازمان آب فلسطین و شرکت آب مدیریت ساحلی که در اسلو ایجاد شده بود، برای بازی کردن کارت‌هایی که به آنها داده شد، آب دریا همچنان از دریای مدیترانه به داخل آبخوان و فاضلاب تصفیه‌نشده از بالا به داخل آب نفوذ می‌کرد.
بر اساس یک مطالعه بانک جهانی در سال ۲۰۰۹، بزرگترین محدودیت ها برای توسعه پایدار بخش آب در کرانه باختری و غزه برون زا بود که ناشی از روند سیاسی اسلو و اشغال اسرائیل بود. در غزه، مجموعه‌ای از حملات اسرائیل طی درگیری‌های خشونت‌آمیز با حماس از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۱، مقامات را مجبور به چرخه واکنشی بازسازی زیرساخت‌های آبی کرد که در اثر حملات آسیب دیده بود؛ در حالی که کنار گذاشتن برنامه‌های آینده نگر برای سیستم‌های ارتجاعی، تغذیه مصنوعی آبخوان‌ها و نیروگاه‌های اصلی اسمز معکوس برای نمک‌زدایی از دریا مطرح شد.
در این راستا، مردم مجبور بودند برای آب آشامیدنی به کارخانه‌های نمک‌زدایی غیرقابل تنظیم یا آب بطری وارداتی از مصر، به چاه‌های خصوصی برای کشاورزی، و تامین شهری (که حدود ۱۳ درصد آن از اسرائیل خریداری می‌شد) برای کارهای خانه تکیه کنند. این وضعیت مخاطره آمیز آب در غزه در سپتامبر ۲۰۲۳ قابل مشاهده بود، درست قبل از آخرین دور وحشتی که حماس و اسرائیل بر غیرنظامیان تحمیل کردند.
بحران فعلی محاصره کامل اسرائیل اکثر سوخت، آب و مواد غذایی را از ورود به غزه منع کرده و وضعیتی ناامید کننده ایجاد کرده است. در این راستا، سازمان بهداشت جهانی می گوید مردم به کمتر از یک گالن آب در روز دست می یابند، در حالی که برای شستن و زندگی درست به ۲۰ گالن آب نیاز است. هزاران نفر از مردمی که به اردوگاه‌ها آواره شده‌اند، مجبورند تنها چند سرویس بهداشتی مشترک داشته باشند.
افزون بر این، سوخت کارخانه های فاضلاب تمام شده است. فاضلاب تصفیه نشده اکنون با فلزات سنگین مهمات مدرنی که روی نوار می بارد مخلوط شده و به داخل آبخوان نفوذ می کند. اثرات بمباران چنان گسترده است که ده ها هزار کودک نوپا از اسهال حاد رنج می برند. در همین راستا، به نظر می رسد زمان زیادی است که وبا و سایر بیماری های منتقله از طریق آب افزایش یافته است.
به گفته گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در مورد آب و فاضلاب، آنچه در حال وقوع است، جنایت علیه بشریت است و وضعیت فاجعه بار است. قواعد جنگ_ یا حقوق بشردوستانه بین‌المللی_ برای جلوگیری از تکرار چنین رنجی پس از وحشت در سنگرها در طول جنگ جهانی اول ایجاد شد. این قواعد اسرائیل را به عنوان قدرت اشغالگر موظف می کند که تمام اقداماتی را که در اختیار دارد برای بازگرداندن و تضمین نظم عمومی و حیات مدنی تا حد امکان اتخاذ کند.
این قوانین جدا از تعریف حقوق اسیران جنگی و غیرقانونی کردن شکنجه، حفاظت از اشیاء ضروری برای بقای مردم غیرنظامی و خدمه تعمیراتی را که در تلاش برای نگهداری از آنها هستند، می طلبد. آتش بس در آب از طرف‌های درگیر در تلاش است تا در مورد عبور امن پرسنل امداد بشردوستانه برای فعالیت‌های مرتبط با آب و سایر فعالیت‌ها، همانطور که در سال ۲۰۱۴ بین روسیه و اوکراین ترتیب داده شد، مذاکره کنند.
آتش بس در موضوع آب اجازه می دهد تا بحث هایی که به محض فرونشستن گرد و غبار به طور اجتناب ناپذیری رخ می دهد، آغاز شده و ریشه های درگیری میان حماس و اسرائیل بررسی شود
بخش زیادی از جهان همین چند هفته پیش در مجمع عمومی سازمان ملل متحد خواستار این موضوع شدند که اساساً همین اتفاق در غزه رخ دهد. آتش بس اجازه می دهد تا بحث هایی که به محض فرونشستن گرد و غبار به طور اجتناب ناپذیری رخ می دهد، آغاز شده و ریشه های درگیری بررسی شود. اما باید از درس‌های دهه‌های دیپلماسی که بیشتر بر امید بود تا تحلیل، چیزهایی آموخت و آن چیزی نیست جز جبران یک تاریخ طولانی از بی عدالتی آب. هر گونه باوری مبنی بر ایجاد دو دولت در کنار یکدیگر در این سرزمین باید بر اساس این حقایق باشد: همه منابع آب در اسرائیل، کرانه باختری و غزه از این یا آن مرز عبور می کنند.
فاضلاب هایی که در غزه به دریا می ریزند به سوی ساحل به سمت آبگیری نیروگاه های نمک زدایی در اسرائیل سرازیر می شوند. آب پمپاژ شده برای شهرک های صهیونیستی، چاه های روستاهای فلسطینی را خشک می کند. تلاش برای مدیریت جداگانه آب بی معنی و انکار آن به کل گروهی از مردم غیرانسانی است. اگر زمانی منطقی برای ترویج حقوق و فرصت های سیاسی برابر برای همه در این سرزمین وجود داشت، آن آب است.
آتش‌بس آب جدا از جانی که می‌تواند نجات دهد، تنها یک در را برای شروع بحث درباره علل ریشه‌ای درگیری فلسطین و اسرائیل، آشتی دادن بیعدالتیهای تاریخی، از بین بردن ایدئولوژی‌های شوونیستی و التیام زخم‌ها باز می‌کند
اراده فلسطین برای تعیین سرنوشت با بدبختی ناشی از کمبود آب و بیماری های ناشی از آب متوقف نخواهد شد. امروز، مردم غزه مستحق مهلت در برابر بمب ها هستند، زیرا آنها مجبور هستند برای زنده ماندن یک روز دیگر به دنبال آب و سوخت باشند. مانند همه افراد در همه جا، آنها حق دارند از آب پاکیزه استفاده کنند و استفاده نادرست از آن را به عنوان سلاح متوقف کنند.
آتش‌بس آب جدا از جانی که می‌تواند نجات دهد، تنها یک در را برای شروع بحث درباره علل ریشه‌ای درگیری فلسطین و اسرائیل، آشتی دادن بیعدالتیهای تاریخی، از بین بردن ایدئولوژی‌های شوونیستی و التیام زخم‌ها باز می‌کند.
نظر شما