عارف اصفهانی؛ بازار: با وجود هشت هزار واحد صنعتی در شاهرگ صنعت ایران اما قلب تولید در اصفهان خوب کار نمی کند و این استان نمره خوبی در تولید نداشته و سهمی ناچیز و غیرقابل قبول دارد.
اینها همه در حالی است که تولید میزان بالایی از کالاهای داخلی بستگی به فعالیت صنایع آن دارد اما در طول سال های گذشته، به دلایل مختلف سد مشکلات جلوی تولید کنندگان در اصفهان را گرفته است.
سدی که تنها در زمینه نقل و انتقالات ارزی و واردات مواد اولیه نبوده، بلکه بخش های ساختاری را نیز نشانه گرفته و اصفهان را از این لحاظ عقب نگه داشته است. در کنار این مسائل کیفیت پایین مواد اولیه و کاهش میزان تولید، نبود قدرت رقابت با تولیدکننده خارجی و تحریمها از دیگر مواردی است که دست به یقه تولید اصفهان شده است. زخم کهنه ای که سال هاست تولیدکنندگان اصفهان را رنج می دهد و آنها را بی انگیزه کرده است.
در این ارتباط عضو اتاق بازرگانی اصفهان و فعال اقتصادی در گفت و گو با بازار با اشاره به آمارهای کاهش تولید و سرمایه گذاری صنعتی در کشور و به خصوص در اصفهان به عنوان قطب صنعتی می گوید: این اوضاع، حکایت از اوضاع بحرانی صنایع دارد و در این میان بانک ها هم نه تنها همکاری نمی کنند، بلکه فقط به سودشان فکر می کنند.
مصطفی رناسی، با اشاره به اینکه تولید کنندگان با سدهایی که بانک ها مقابل پایشان گذاشته اند، نمی توانند وام بگیرند؛ تصریح می کند: این مثل حکایتی است که به فقیری می گویند «گوشت گران شده و او می گوید من که گوشت نمی خرم،حالا چه گران شود و چه ارزان، به حال من فرقی ندارد». اوضاع فعالان اقتصادی هم به همین شکل است، وقتی که بخواهی از بانک ها وام بگیری، باید چک برگشتی و معوق نداشته باشی و هزاران سنگ اندازی دیگر که باعث می شود تولید کننده از خیر گرفتن وام بگذرد، این در حالی است که وام های سنگین، به افرادی پرداخت می شود که گاهی حتی تولید کننده هم نیستند و این موضوع، فعالان واقعی را به خطر می اندازد.
رناسی: شرایطی چون روند توسعه ای بدون زیرساخت های مناسب، اصفهان را با مشکلات مختلفی مانند کمبود آب و آلودگی روبرو کرده که منجر به مهاجرت و یا فرار سرمایه از این استان شده است
رناسی با تاکید بر اینکه برای شکوفایی بخش صنعت و معدن، باید مشکل کمبود نقدینگی صنایع، رفع و راهکارهای تامین مالی بخش تولید، مشخص شود، ادامه می دهد: متاسفانه در سال های گذشته، شرایطی چون روند توسعه ای بدون زیرساخت های مناسب، اصفهان را با مشکلات مختلفی مانند کمبود آب و آلودگی روبرو کرده که منجر به مهاجرت و یا فرار سرمایه از این استان شده است؛ در حالی که وجود دانشگاه ها، صنایع مختلف و موقعیت جغرافیایی از عوامل بسیار مهم برای جذب سرمایه گذار در اصفهان است، ولی مشکلات مذکور باعث نادیده گرفتن این قابلیت ها و مصمم شدن برای مهاجرت می شود.
این فعال اقتصادی به عنوان کسی که از نزدیک با این مشکلات روبرو است، تصریح می کند: هیچ اعتمادی باقی نمانده است و ما امیدواریم دولت همانطور که به کاهش تورم توجه می کند به رکود هم نگاه مناسبی داشته باشد، چرا که صنایع، حال و روز خوشی ندارند و با این اوصاف بدتر خواهند شد.
آینده مبهم تولیدکنندگان
در همین رابطه یک تولید کننده و کارآفرین اصفهانی نیز همسو با این عضو اتاق بازرگانی اصفهان با اشاره به اینکه این روزها تولید در شرایط نامناسبی گرفتار شده است و باید بیش از اینها به این موضوع توجه شود، اظهار می دارد: بسیاری از سرمایه گذاران و تولیدکنندگان سردرگم شده اند و آینده مبهمی را در سر می پرورانند.
امیر کشانی در گفت و گو با بازار در پاسخ به این سوال که آیا تولیدکنندگان همانند قبل انگیزه سرمایه گذاری در بخش تولید و توسعه صنعت را دارند گفت: در این بازار آشفته که با نوسانات دلاری همراه است تولیدکنندگان قدرت تصمیم گیری را از دست داده اند و دغدغه اصلی آنها اکنون تامین مواد اولیه است.
وی در ادامه با اشاره به اینکه از دیگر مشکلات تولیدکنندگان بروکراسی های بانک ها و عدم پرداخت وام توسط بانک ها و سود بالای بانک ها است، تصریح کرد: اگر بخواهیم تولید را که یکی از اهرم های اقتصاد سالم در اصفهان به شمار می رود را به سمت و سوی درستی هدایت کنیم باید بانک ها را مجاب کنیم که با تولیدکنندگان سر سازگاری داشته باشند.
این کارآفرین با اظهار در خصوص اینکه در حال حاضر با توجه به اینکه بانک ها منابع لازم برای سرمایه گذاری در بخش تولید را ندارند اما با تولید کننده نیز همکاری نمی کنند و تصریح کرد: بسیاری از سرمایه گذاران به همین واسطه ترجیح داده اند که به سمت بازار دلار و طلا بروند و از تولید کناره گیری کنند.
وی افزود: به خاطر مشکلات عدیده برای تولید کنندگان، بسیاری از کارخانجات با ظرفیت کمتر کار می کنند و اگر این مساله ادامه پیدا کند به جای اینکه سال جاری شاهد رونق تولید باشیم باید منتظر رشد بیکاری و رکود باشیم.
کشانی با تاکید بر اینکه در حال حاضر مواد اولیه به شکل خام فروخته می شود، بیان کرد: مواد اولیه باید داخل کشور تبدیل به محصول با ارزش افزوده و سپس صادر شود نه اینکه به شکل گران وارد شود و به دست تولید کننده برسد.
در حال حاضر کارگاه های کوچک و متوسط تولیدی سهم ۸۰ درصدی را در اشتغال ایفا می کند؛ کارگاه هایی که اگر تا چند دهه پیش نقش پررنگی داشتند اما اکنون به واسطه مشکلات نقدینگی که برایشان ایجاد شده به حالت کما درآمده اند.
شوک قیمتی در بازار تولید
مسعود جمالی، کارآفرین برتر در این رابطه در گفت و گو با بازار از دلایل عمده رکود این کارگاه های اقتصادی را جهش ناگهانی قیمت های مواد اولیه می داند و می گوید: در این سال ها تولیدکنندگان با شوک قیمتی روبرو شدند که باعث شد بسیاری از آنها رو به رکود بروند و دیگر نتوانند مانند گذشته روی پای خود بایستند.
وی ادامه داد: یکی از بزرگترین مزیت های این کارگاه ها و واحدهای تولیدی، زود بازده بودن آنها و سهم عمده شان در اشتغال است در حالیکه کارگاه های بزرگ نیازمند زمان بیشتری هستند تا بتوانند بر اقتصاد تولید تاثیرگذار باشند.
این کارآفرین برتر با اشاره به اینکه کارگاه هایی که در مقیاس کوچک هستند به سرمایه کمتری هم نیازمندند، بنابراین می توان در مدت کوتاهی آنها را راه اندازی کرد و عده ای را به کار گماشت؛ تصریح کرد: اگر دولت در این زمینه سرمایه گذاری بیشتری کند و در زمینه حمایت از این کارگاه ها تلاش کند و بانک ها را نیز در این مسیر هدایت کند، می توان به بازدهی موثر آنها امیدوار بود.
جمالی افزود: تولیدکنندگان ما نمی توانند با رقبای خود رقابت کنند به این دلیل که در شرایط سختی به سر می برند و حمایتی از آنها نمی شود.
وی ادامه می دهد: از سویی دیگر قوانین خلق الساعه، در زمینه صادرات و قیمت گذاری ها و کمبود نقدینگی باعث می شود که تولید کننده نتواند آنطور که باید و شاید با شرایط خود را به روز کند و مجبور است با همان امکاناتی که دارد، بسازد و یا رو به تعطیلی برود.
در همین رابطه یک صنعتگر اصفهانی نیز با اشاره به اینکه مسائل نقدینگی و بانکی صنعتگران اصفهانی را تحت فشار قرار داده است، اظهار می دارد: مرزبندی بین اصناف و صنایع و همچنین ایجاد بروکراسی های اداری و پیچ و خم در بخش صنعت باعث می شود که صنعتگر بی انگیزه و خسته شود.
بروکراسی اداری، صنعت را فلج کرده است
محمدرضا برکتین در گفت و گو با بازار و در پاسخ به این سوال که منظور از مرزبندی بین صنعت و اصناف چیست می گوید: مجوز از سمت صنوف به راحتی صادر می شود، در بخش صنعت فیلترها و بروکراسی های سخت زیادی وجود دارد در حالیکه در بخش اصناف به راحتی پروانه بهره برداری داده می شود و اصناف از این لحاظ با مشکلات کمتری روبرو هستند.
وی با اعلام اینکه در بسیاری از موارد تولید کننده را درگیر مسائلی کرده ایم که ریشه آن را باید در نقطه دیگری که به او ربطی ندارد، جستجو کنیم می افزاید: این مساله منصفانه نبوده و تولید کننده را با مشکلات زیادی روبرو می کند.
رئیس انجمن شرکت های مهندسی و پیمانکاری نفت، گاز و پتروشیمی ادامه می دهد: باید توجه داشت که در کوتاه مدت نمی توان شاهد تغییر و تحولات در واحدهای تولیدی بود اما در شرایطی هستیم که تا حدودی از فشار مشکلات کاسته شده است.
برکتین: دولت سیزدهم باید مقداری به مسائل تولیدکنندگان بپردازد تا مشکلات جامعه صنعت و تولید کاهش یابد چرا که نقطه کور تولید در اصفهان عدم حمایت است
برکتین اظهار امیدواری می کند که دولت سیزدهم قدری هم به مسائل تولیدکنندگان بپردازد تا مشکلات جامعه صنعت و تولید کاهش یابد چرا که نقطه کور تولید در اصفهان عدم حمایت است.
وی از مسئولان خواست تا با نیم نگاهی به وضعیت تولید در اصفهان به این نکته توجه کنند چرا که اصفهان به عنوان استانی صنعتی مملو از تولیدکنندگانی است که هر کدام برای خودشان حرفی برای گفتن دارند و ما می توانیم با حمایت از آنها از خام فروشی جلوگیری کرده و اقتصاد استان و کشور را متحول کنیم.
این صنعتگر تاکید می کند: گرچه نمی توان در کوتاه مدت شرایط را تغییر داد اما اگر مشکلات را از دوش تولید برداریم می توانیم شاهد تحولات بزرگی در این زمینه باشیم.
تولید با کمتر از ظرفیت اسمی
در حال حاضر برخی از تولید کنندگان اصفهانی با کمتر از ۵۰ درصد از ظرفیت اسمی مشغول تولید هستند و با توجه به شرایط بازار و نوسانات ارزی و گران شدن حامل های انرژی دچار مشکلات عدیده شده اند؛ این در حالی است که آنها هیچ تصویر مشخصی از آینده ندارند و نمی دانند که چه سرنوشتی خواهند داشت.
نوسان در قیمت مواد اولیه و تامین سرمایه در گردش مورد نیاز از جمله دیگر مواردی است که تولید کنندگان را در گرداب مشکلات فرو برده است و گرفتن تسهیلات بانکی هم یعنی عبور از هفت خان رستم. به گفته تولیدکنندگان اگر دولتمردان از صنعت اصفهان حمایت های لازم را نکنند و تولید کنندگان را نادیده بگیرند معلوم نیست تا کی قلب صنعت کشور بتواند به شکل درستی بتپد.
نظر شما