محمد عمودی در گفتگو با خبرنگار بازار، ضمن بیان اینکه ایجاد بازارچه‌های دائمی و فصلی و حتی مقطعی مانند ایام عید می‌تواند سهمی در کاهش بیکاری و درآمدزایی خانوار به‌خصوص جوانان داشته باشد، بیان کرد: استان سمنان در پنج سال اخیر نگاه خوبی به این بازارچه‌ها داشته اما مشکل اینجا است که نه سازوکار یکدست و مرتبی درباره این بازارچه‌ها وجود دارد و نه این بازارچه‌ها توانسته‌اند پایشان را از استان بیرون بگذارند.
وی افزود: در شهرهای دیگر مانند مشهد و تهران مشاهده می‌شود که غرفه‌هایی ثابت برای عرضه محصولات ایلات و عشایر مثلاً از خراسان شمالی و جنوبی دیده می‌شود اما محصولات استان در خود استان هم تحت عنوان فروش بازارچه‌ای عرضه نمی‌شود چه برسد به پایتخت و دیگر شهرها.
این کارشناس می‌گوید: فضاها، انبارها، میدان بارهای خالی فراوانی در استان سمنان رهاشده‌اند اما در اختیار بازارچه‌های صنایع‌دستی تولیدات لبنی و روستایی و شهری و ... قرار نمی‌گیرند که این‌یک ضعف بزرگ است.
عمودی بابیان اینکه میراث فرهنگی متولی ساخت بازارچه‌های سنتی است اما این امر به‌تنهایی جواب نمی‌دهد می‌بایست شهرداری‌ها، فرمانداری‌ها، فنی و حرفه‌ای، کمیته امداد و حتی نهادهایی مانند ارشاد اسلامی به این امر کمک کنند تا بتوانیم شاهد ایجاد زیرساخت برای عرضه محصولات باشیم.
وی افزود: از بازارچه‌های فصلی و دائمی نباید غول ساخت. برای مثال در شاهرود میدان بار سابق که در هسته شهر ایجاد ترافیک می‌کرد سال‌ها با داشتن غرفه‌های متعدد خالی و دست‌نخورده است چه اشکالی دارد که همین مکان برای عرضه محصولات دستی، لبنی، صنایع کوچک و بزرگ و ... زنان روستایی و یا سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد قرار گیرد؟
این کارشناس می‌گوید: میراث فرهنگی ۱۰ سال است که به دنبال ساخت سراچه یا محل دائمی نمایشگاه است که این موضوع مدام پیگیری می‌شود که البته امری خوب است اما به‌جای چنین هزینه‌هایی می‌توان ده‌ها بازارچه دائمی و موقتی روستایی در ابعاد کوچک‌تر ساخت که بتوانیم شرایط مشارکت روستایی‌ها را نیز فراهم کنیم. فروش یک‌میلیون تومان تابلو برای یک شهرنشین شاید چندان حادثه عظیمی نباشد اما برای یک روستایی می‌تواند منشأ تحول باشد لذا به عقیده من در این سراچه‌ها روستایی‌ها نادیده گرفته‌شده‌اند.
نظر شما