به گزارش بازار، به هر میزان که پساب شهری تصفیه و آن را تحویل صنایع و فضای سبز شهری بدهیم تا فشار برمنابع آب زیرزمینی و سطحی کاهش یابد، در کنار آن باید بدانیم که کشور از یک بخش مهم دیگر با عنوان پساب کشاورزی برخوردار است که در این زمینه نیز باید تدبیر جدی و اساسی صورت گیرد.
البته در طی دو سال اخیر با انجام و پیشبرد اقداماتی نظیر جهاد آبرسانی روستایی، پروژه‌های اضطراری آب شرب، پروژه‌های ویژه و اولویت دار بخش آب، تنظیم سند حکمرانی آب، مدیریت آب‌های مرزی، استفاده از آب‌های غیرمتعارف و کاهش وابستگی به آب شیرین، جلوگیری از برداشت‌های مازاد و غیرمجاز آب زیرزمینی تلاش شد با وجود خشکسالی بسیار شدید در سه سال اخیر، تنش آبی برای مشترکان و شهروندان کاهش یابد.
آب و آبیاری در ایران پیشینه‌های فراتری از تاریخ مدرن دارد و برخلاف بسیاری از مناطق دنیا، وضعیت جغرافیایی و آب و هوایی در ایران به گونه‌ای نبوده است که آب در محل تجمع مردم، مهیا و در دسترس باشد؛ به این سبب ایرانیان در طول تاریخ همواره کوشیده‌اند تا آب را تأمین و در کنار خود قرار دهند.
به دنبال افزایش جمعیت، گسترش اراضی کشاورزی و نیز رشد صنعت (بدون در نظر گرفتن محدودیت منابع آب)، استحصال از منابع آبی به طور بی‌رویه‌ای افزایش یافته است. همچنین به دلیل عدم توجه کافی به ارزش این منابع، در جای‌جای کشور شاهد آلوده شدن همین منابع اندک توسط فاضلاب‌های صنعتی، زه آب‌های کشاورزی و نیز ورود فاضلاب‌های شهری به آب‌های سطحی هستیم. از طرف دیگر، به دنبال استحصال بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی و کاهش مقدار آن‌ها، روز به روز شاهد بالا رفتن غلظت املاح و شور شدگی این منابع ارزشمند هستیم. این‌ها همه حکایت از آن دارد که بیان ارزش این منبع حیاتی برای همه، کاملاً ضروری است، زیرا زمانی یک منبع برای ما مهم است و حفاظت و مراقبت از آن را در عمل دنبال می‌کنیم که برای آن، ارزش حقیقی قائل باشیم.
به نظر می‌رسد با وجود تغییرات اقلیمی و با در نظر گرفتن افزایش جمعیت و فعالیت‌های صنعتی و نیز گسترش اراضی کشاورزی باید جدی‌تر با شعار روز جهانی آب در سال ۱۴۰۲ با عنوان «شتاب در تغییر برای حل بحران آب» پیش برویم.
نظر شما