بازار؛ گروه صنعت: اجرای طرح دارویار و حذف ارز ترجیحی از صنعت دارو که قرار بود محرکی برای بهبود کمی و کیفی تولیدات داروسازان باشد امروزه به چالشی بزرگ تبدیل شده است؛ چرا که با اجرای ناقص این طرح نه تنها داروسازان با کمبود نقدینگی و مشکلات تامین مواد اولیه مواجه شدند بلکه در کنار آن دوباره با افزایش نرخ ارز، همان فاصله معنادار ارز ترجیحی و نیمایی در ارز نیمایی و آزاد برگشته است.
افزایش نرخ ارز دوباره چالش های فاصله زیاد ارز ترجیحی تا نیمایی را ما بین ارز نیمایی و آزاد برگردانده است و دور از انتظار نیست که معضل قاچاق معکوس محصولات دارویی و زیان دهی داروسازان نه تنها به قوت خود باقی بماند بلکه تشدید شود؛ اتفاقی که یک بار در گذشته تجربه شد و حالا باید دید مسئولان این بار می خواهند چه نسخه ای را برای برون رفت از این مشکلات بپیچند؟ در خصوص چالش های موجود در صنعت دارو مهدی پیرصالحی نایب رئیس اول سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران در گفت و گو با بازار توضیح می دهد:
* در حال حاضر مهمترین چالش هایی که داروسازان کشور با آن ها دست و پنجه نرم می کنند چیست؟ برایمان از دست اندازهای توسعه صنعت دارو بگویید؟
صنعت داروی کشور با چالش های متعددی از جمله چالش تامین نقدینگی مورد نیاز، تامین ارز و قیمت گذاری دارو مواجه است؛ چالش هایی که هرچند این روزها بیشتر احساس می شوند اما در گذشته هم صنعت دارو با آنها رو به رو بوده و هست. این در حالی است که هر سه این چالش ها باید مدیریت شوند تا داروی مورد نیاز مردم به اندازه و کافی تامین شود و مشکلی در روند درمان پیش نیاید.
بزرگترین چالش داروسازان کشور بحث تامین نقدینگی است؛ چرا که با اجرای طرح دارو که بانک ها از پرداخت تسهیلات دریغ کردند
به طور کلی بعد از سیاست گذاری های نیمه اول سال جاری، بزرگترین چالش داروسازان کشور بحث تامین نقدینگی است؛ یعنی با اجرای طرح دارو که قرار بود بانک ها نسبت به پرداخت تسهیلات همکاری کنند و نقدینگی مورد نیاز را در اختیار صنعت قرار دهند از این همکاری دریغ کردند و نسبت به وعده های خود عمل نکردند. بنابراین امروز نقدینگی مورد نیاز تامین نشده است و عمده شرکت دارویی ما با کمبود پول و کمبود تامین ماده اولیه و کمبود دارو روبه رو هستند.
* قرار بود ۱۵ هزار میلیارد تومان از سوی بیش از ۱۰ بانک عامل به صنعت دارو تحت عنوان تسهیلات بانکی تزریق شود؛ تکلیف آن تسهیلات وعده شده چه شد؟
هر چالشی برای تولیدکنندگان دارو ایجاد شود عملا برای مردم ایجاد شده است؛ چرا که دارو یک کالای حیاتی است و هر وقت تامین کنندگان نتوانند آن را تامین کنند اثر آن به صورت مستقیم به مردم بر می گردد. در طرح دارویار قرار بود با تغییر نرخ ارز از ۴ و هزار و ۲۰۰ تومان به ارز نیمایی تامین ارز خیلی راحت و عادی شود که متاسفانه این اتفاق نیفتاد و همین امروز هم با وقفه هایی در تامین ارز نیمایی روبه رو هستیم.
نکته قابل توجه این است که خرید ارز نیمایی مورد نیاز شرکت ها به یک باره از اواسط تیرماه سال جاری ۷ برابر افزایش یافت؛ یعنی ارزی که با ۴ هزار و ۲۰۰ تومان تامین می شد امروز باید با ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان تامین شود که توان تامین آن در توان صنعت نبود. بر این اساس قرار بود بانک ها نقدینگی لازم شرکت ها در قالب تسهیلات تامین کنند و علی رغم دستوری که دولت و رئیس بانک مرکزی داده بود هنوز بانک های عامل این مبلغ مورد نیاز را تامین نکردند.
بنابراین وقتی نقدینگی مورد نیاز داروسازان تامین نمی شود نمی توانند ارز خریداری کنند و کالا هم تامین نمی شود. همچنین با خرید همین ارز باید قیمت کالاها هم اصلاح شود. البته در طرح دارویار قیمت عمده داروها اصلاح شد و اما برخی از آنها متناسب با تغییرات نرخ ارز قیمت نگرفتند که آن هم باید اصلاح شود تا شرکت های تولید کننده دارو بتوانند تولید را با صرفه اقتصادی ادامه دهند.
* برخی اجرای طرح دارویار را دلیلی برای جلوگیری از قاچاق دارو به خارج از کشور با یارانه دولتی عنوان می کردند و گفته می شود هنوز هم بعضی دارو را با کد ملی از داروخانه ها خریداری می کنند و سپس از کشور خارج کنند، این موارد چقدر صحت دارد؟
قاچاق معکوس دارو با ارز دارو ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی بیشتر از الان بود؛ چون اختلاف قیمت دارو در ایران و کشورهای دیگر خیلی زیاد می شد و امروز با توجه به اینکه ارز نیمایی شده قاچاق معکوس دارو عملا کمتر شده است. هر چند الان با اختلاف قیمتی که بین ارز نیمایی و ارز بازار آزاد وجود دارد شاید این کار برای افرادی که در کار قاچاق هستند به صرفه باشد و به این کار دامن زده شود.
اما اگر به طور کلی بخواهیم جلوی قاچاق معکوس را بگیریم باید متناسب با نرخ ارز اصلاح قیمت انجام شود اما حتما بیمه ها هم باید تامین شوند که مردم پرداخت اضافی نداشته باشند؛ چرا که واقعیت این است که امروز هم هزینه های دارو برای مردم سخت و سنگین شده است و اگر بیمه ها حمایت نکنند مردم نمی توانند برای تامین داروی خود اقدام کنند.
* یکی از داروسازان مدعی بود که حدود ۱۱ هزار نفر شغل شان در معرض خطر قرار گرفته و احتمالا تعدیل شوند این مورد به دلیل کمبود نقدینگی است و دولت باید برای جلوگیری از این اتفاق چه اقدامی انجام دهد؟
به نظر بنده نیازی نیست دولت کار خاص و تازه ای انجام دهد و اگر فقط بانک ها به تعهدات خود عمل کنند و وام دهند این مشکلات برطرف می شود؛ البته بانک ها هم باید نسبت به برگشت نقدینگی ای که در اختیار داروسازان قرار می دهند اطمینان داشته باشند و این اطمینان هم طی دوره های قبل ایجاد شده است؛ چرا که شرکت های داروسازی همواره جزو مشتری های خوش حساب بانک ها بوده اند.
بدون تسهیلات وعده شده از سوی بانک مرکزی تعدیل نیرو از سوی شرکت های داروسازی حتمی است
لذا اگر این وام به موقع در اختیار شرکت ها قرار گیرد حتما تولید ما با همین ظرفیت ادامه خواهد داشت و تعدیل نیرویی هم نخواهیم داشت. بنابراین امیدواریم هیچ وقت نیاز به تعدیل نیرو در نتیجه کمبود نقدینگی نداشته باشیم و دولت نیز به موقع نسبت به تامین نقدینگی عمل کند و هیچ کمبودی هم برای مردم اتفاق نیفتد.
* چالش در تامین ماده موثره و تغییر منابع تامین کننده چه مشکلاتی را ایجاد کرده است؟
تامین مواد اولیه یک فرایند عمومی دارد و همیشه هست. بنابراین اگر تغییر سورس رخ دهد فرایند ثبت و پایداری ها زمان بر می شود که شرکت ها می توانند آن را مدیریت کنند. با این حال معضلی که برای تامین ماده اولیه خیلی اوقات اتفاق میفتد این است که به خاطر تحریم های بانکی ارز را به موقع نمی توانیم انتقال دهیم. این عدم انتقال به موقع ارز هم باعث می شود نتوانیم ماده اولیه را به موقع تامین کنیم. بنابراین اگر مشکل ارز و نقدینگی حل شود بحث ماده اولیه را شرکت ها می توانند مدیریت کنند و کمبودی پیش نمی آید.
نظر شما