بازار؛ گروه بین الملل: در چند سال گذشته، دو دولت اخیر ایالات متحده آمریکا (دولت ترامپ و بایدن) به طور همه جانبه استراتژی های خود را در قبال چین تنظیم کرده اند و سیاست «تعامل» با «رقابت استراتژیک» جایگزین شده است. در مواجهه با اقدامات واشنگتن که هژمونی و سیاست قدرت را دنبال می کند، چین به طور قاطعانه مقابله کرده است. در چرخه «سرکوب ایالات متحده آمریکا و ضدحمله چین»، روابط دوجانبه شاهد مارپیچ نزولی بوده است.
اجماعی ملی در چین وجود دارد که باز کردن درها باعث پیشرفت می شود، در حالی که بسته شدن درها منجر به عقب ماندگی می شود
در حالی که پکن به چالش واشنگتن اهمیت زیادی می دهد، فراتر از رقابت دوجانبه آمریکا و چین فکر کرده و بر حفظ و تقویت ارتباط کلی چین با سایر نقاط جهان تمرکز کرده است. به این ترتیب می‌تواند در بازی استراتژیک بلندمدت چین و آمریکا پیروز شده و شرایط را برای جوان‌سازی بزرگ ملت چین فراهم کرد.
از یک سو چنین دیدگاهی مستلزم ارتباط چین با سایر نقاط جهان است. اجماعی ملی در چین وجود دارد که باز کردن درها باعث پیشرفت می شود، در حالی که بسته شدن درها منجر به عقب ماندگی می شود. از مرحله کنونی توسعه چین تا تحقق کامل مسیر چین به سمت مدرن شدن و جوان سازی ملی، نیاز بیشتری به ارتباط کامل با سایر نقاط جهان وجود دارد.
از سوی دیگر تغییرات بزرگی که در طول یک قرن مشاهده شده است، شوک تقابل و سرکوب را به پکن وارد می کند. توسعه و ظهور چین عمیق ترین تغییری است که واشنگتن را نگران کرده و تلاش می کند تا توسعه پکن را سرکوب کند. سیاستگذاران ایالات متحده آمریکا اکنون مصمم هستند که چین را به هر قیمتی از جهان به هم پیوسته حذف کنند.
اکنون چین ارتباط نزدیکی با جهان دارد و توانایی چین برای شکل دادن به روابط دوجانبه خود بسیار افزایش یافته است
تلاش ملی چین برای جوان‌سازی این کشور را ملزم به حفظ ارتباط نزدیک با سایر نقاط جهان، به‌ویژه کشورهای توسعه‌یافته می‌کند که ایالات متحده آمریکا در تلاش است راه‌هایی برای جلوگیری از آنها بیابد. آنچه مهم است این است که برای پکن مقابله با اقدامات جداسازی واشنگتن موجه و معقول است، اما ممکن است جداسازی را از جهت مخالف تسریع بخشد.
استراتژی کنونی آمریکا در قبال چین خطرناک است. خطر نه تنها در اقدامات مختلف واشنگتن علیه پکن، بلکه در تلاش ایالات متحده برای بیرون راندن چین از شبکه سیاسی و اقتصادی جهانی است. در مقایسه با ۴۴ سال پیش که روابط دیپلماتیک چین و آمریکا برقرار شد، یکی از بزرگترین تغییرات در روابط چین و آمریکا این است که قدرت ملی چین به طور قابل توجهی افزایش یافته است، چین ارتباط نزدیکی با جهان دارد و توانایی چین برای شکل دادن به روابط دوجانبه خود بسیار افزایش یافته است.
در مواجهه با حرکات منفی ایالات متحده آمریکا، چین باید رویکردهای مثبت تری را با اروپا، کشورهای آسیا-اقیانوسیه و جهان وسیع در حال توسعه اتخاذ کند
در مورد مسائل مربوط به حاکمیت سرزمینی، امنیت سیاسی، سیستم بنیادی و سایر منافع اصلی چین، اگر ایالات متحده آمریکا منفی پاسخ دهد، چین نیز مجبور به پاسخ منفی می شود. چین جایی برای مصالحه ندارد و باید از طریق اقدامات متقابل قاطعانه و قوی از اقدامات آمریکا جلوگیری کند. تجربه چند سال گذشته نشان می دهد که حتی اگر واشنگتن جدایی را ترویج کند، تا زمانی که چین به درستی واکنش نشان دهد و به شیوه ای هدفمند کار کند، جداسازی کامل از چین دشوار خواهد بود.
در مواجهه با حرکات منفی ایالات متحده آمریکا، چین باید رویکردهای مثبت تری را با اروپا، کشورهای آسیا-اقیانوسیه و جهان وسیع در حال توسعه اتخاذ کند. کشورهای آسه آن و متحدان ایالات متحده در اروپا و منطقه آسیا و اقیانوسیه به ویژه شایسته توجه چین هستند. مشاهده می‌شود که کشورهای دیگر نمی‌خواهند بین چین و آمریکا طرفی بگیرند و حتی برخی از متحدان آمریکا در استراتژی‌های خود در قبال چین کاملاً با واشنگتن همگام نیستند.
در مواجهه با تعدیل بنیادی استراتژی ایالات متحده آمریکا در قبال چین، چین به عنوان یک قدرت بزرگ باید تمرکز استراتژیک خود را حفظ کند
پکن باید پیچیدگی و تنوع درون ایالات متحده آمریکا را بشناسد. در حال حاضر، درگیری‌های دو طرف بیشتر در سطح دوجانبه یا منطقه‌ای است، اما در مورد مسائل جهانی مانند تغییرات آب و هوایی و بهداشت عمومی، واشنگتن همچنان نیاز به همکاری با چین دارد که نه تنها به نفع هر دو کشور است، بلکه به نفع جهان است.
در مواجهه با تعدیل بنیادی استراتژی ایالات متحده آمریکا در قبال پکن، چین به عنوان یک قدرت بزرگ باید تمرکز استراتژیک خود را حفظ کند، از سطح رقابت دوجانبه بین چین و ایالات متحده فراتر رفته و بدون درنگ بر استراتژی کلی چین تمرکز کند - جوان سازی بزرگ ملت چین از طریق ارتباط با کشورهای توسعه یافته از جمله ایالات متحده آمریکا.
نظر شما