مرجان شرف، بازار؛ صنعت بلور و چینی ایران سال ها زیر چتر نام کشور هایی مانند چک قرار گرفته اما کارشناسان و بازرگانان صاحب نظر امروزه می گویند که تولیدات ایرانی نیز در بازارهای جهانی می توانند سخنی برای گفتن داشته باشند به شرط آنکه اگر دولت از آنها حمایت کند.
با حمایت دولت از تولیدکنندگان ابتدائاً بازار داخلی از رکود خارج شده و سپس با هدف نیل به بازار های جهانی می توانیم به صادرات بیندیشیم بدین منظور برای بررسی بیشتر این موضوع با غلامرضا صفر نژاد رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان چینی و بلور تهران به گفتگو نشستیم.
* درباره وضعیت کلی بازار چینی و بلور توضیح دهید؟
در بازار چینی جات بخاطر تورم رکود وجود دارد به عنوان نمونه یک سرویس غذاخوری برای جهیزیه رشد قیمت ۱۰ برابری داشته لذا خریدار توان خرید را ندارد و بازار دچار رکود می شود.
* دلیل این افزایش قیمت‌ها چیست؟
افزایش قیمت هیچ ربطی به تولید کننده ندارد و او هم مجبور است کالای خود را به این قیمت عرضه کند از مقامات مسئول می خواهیم که به تولید کننده کمک کنند تا هزینه تولید پایین تر بیاید در آن صورت است که می توانیم کمی از این شرایط رکود خارج شویم و همچنین قیمت نهایی کالا متعادل شده و قدرت خرید مردم نیز بیشتر شود.
سرویس غذاخوری برای جهیزیه رشد قیمت ۱۰ برابری داشته است
الگوی بسیار خوب برای ما کشور ترکیه است زیرا در این کشور حمایت از تولید کننده در سطح بالایی اعمال می شود اگر یک واحد تولیدی تعطیل شود ضرر آن مستقیما متوجه کل کشور و اقتصاد خواهد بود؛ ترکیه این را خوب فهمیده پس به تولید کننده اعتماد کرده و آن ها را در نمایشگاه های بین المللی شرکت می دهد.
متاسفانه در کشور ما فقط برای تمدید پروانه بهره برداری تولید کننده با کوهی از بوروکراسی اداری و معطلی مواجه می شود؛ همین مشکلات در تعامل با بیمه تامین اجتماعی، مالیات و... نیز وجود دارد. در نهایت تمام این ها باعث افزایش قیمت تولید و متعاقبا قیمت کالا می شود.
* دانشگاه ها چه کمکی می توانند کنند؟
در مورد پیوند صنعت و دانشجو همیشه گفته ایم که منابع انسانی متخصص باید با صنعت ما گره بخورند تا دیگر در هیچ زمینه ای نیاز به واردات نداشته باشیم و با هر کشوری که ادعایی داشته باشد می توانیم رقابت کنیم، در حال حاضر توان تولید چینی و بلور در کشور یک تن است و می توانیم ظرفیت را دو برابر کنیم اما در حوزه فروش هیچ اتفاق مثبتی رخ نمی دهد زیرا با وجود دو شرکت بزرگ وارد کننده عرضه و فروش ما اصلا دیده نمی شود.
حضور دانشجویان نخبه در صنعت تولید کشور باعث عدم مهاجرت می شود نخبگانی که هم اکنون مشغول به فعالیت هستند با کمترین دستمزد در کشور مانده اند اما کشور های خارجی حاضرند به اینها دستمزدهای بالایی دهند تا جذب آن کشور ها شوند چه کسی می تواند ضمانت کند که آنها تا آخر در کشور بمانند؟
* راه حمایت از تولید چیست؟
معرفی برندهای داخلی حتما باید در برنامه های ما قرار گیرد بعضا از محصولات ما به جای برند های خارجی استفاده می شود این ها موانع بزرگی بر سر راه تولید کنندگان است حال آنکه ما سال ها شعار دولتمردان را شنیده ایم که حمایت از تولید داخلی سر داده اند اما عملا محصولاتی وارد می شود که بهترش را در کشور تولید می کنیم.
الگوی بسیار خوب برای ما کشور ترکیه است زیرا در این کشور حمایت از تولید کننده در سطح بالایی اعمال می شود
راه حمایت از تولید داخلی را جلوگیری از واردات کالاهای بی کیفیت خارجی می دانیم تولیدات ما برای عرضه به بازار نیازی به ثبت سفارش، هزینه حمل و نقل بین المللی و تهیه ارز ندارد. خودمان تولید و مصرف می کنیم و پول مملکت در کشور خودمان خرج می شود و سپس با صادرات هم ارز را وارد کشور می کنیم همه این ها در نتیجه اگری است که اجرا شود و آن هم اگر دولت حمایت کند است.
* درباره چالش های صنعت خودتان توضیح دهید؟
چالش های صنعت تولید چینی و بلور یکی کیفیت مواد اولیه است که با تاسیس واحد های دانش بنیان می توانیم به این مهم دست یازیم سپس بحث تامین لوازم یدکی است از آنجا که ماشین آلات این صنعت وارداتی است پس قطعات هم باید وارد شوند اما تحریم و انتقال ارز این کار را مشکل کرده و در انتها گمرک با شرایط سخت ترخیص چالش های بیشتری را به تولید کشور وارد می کند.
از دیگر چالش ها می توان از عدم برند سازی نام برد در کنار کارخانجاتی که برند خود را تولید می کنند هستند تولید کنندگانی که محصول را بی نام و نشان روانه بازار می کنند و اصلا متوجه نمی شویم که محصول ایرانی است یا خیر و در بازار هم ممکن است این محصول را هر فروشنده ای با نامی و چه بسا خارجی عرضه کند و موجب سردرگمی خریدار شود محصول با کیفیت در خود کشورمان تولید می شود اما آن را به اسم خارجی برای سود بیشتر می فروشند اگر آن محصول از همان ابتدا با برند خود معرفی می شد دیگر گرانفروشی این چنینی نیز پیش نمی آمد.
درست است که قاچاق مخل اقتصاد کشور است اما امروزه بخشی از بازار ما را همین کالاهای قاچاق تامین می کنند گرچه بخاطر حجم بالای کالا ها حجم کوچکی دارد اما از بنادر جنوب کشور به داخل میهن آورده می شوند که عمدتا هم از کشور چین و بعضا کشورهای اروپایی هستند گاهی هم کالاهای قاچاقی را می بینیم که از نظر وزنی، ارزشی و حجمی قاچاق را توجیه می کند.
* از صادرات بگویید؟
ما در حوزه صادرات می توانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم ایران پر از منابع خدادادی است، نیروی کار ارزان و فراوان، انرژی ارزان و مهم تر از همه پیشینه هزار ساله ایران در زمینه سفالگری و شیشه سازی کشور های همسایه مانند افغانستان، پاکستان و بخشی از ترکیه بازار خوبی به منظور صادرات هستند. مطمئنا اگر تولید آنقدر زیاد شود که صادرات هم داشته باشیم معنی این را می دهد که نیروی کار ما سر کار هستند و بیکاری همینطور کاهش می یابد.
ما در حوزه صادرات می توانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم
نمایشگاه دائمی چینی و بلور در کشور مسقط راه اندازی شده است و تلاش ما این است که در آن نمایشگاه حضور داشته باشیم تا محصولاتمان را بتوانیم به کشورهای عربی و آفریقایی بفرستیم. بدین منظور با اتاق ایران صحبت هایی شده تا شرکت هایی که توان صادرات را دارند در این نمایشگاه مشارکت دهیم البته در آن نمایشگاه محصولات چرم نیز حضور دارند.
* برخورد دولت با این صنف چگونه است؟
از نگاه توزیعی دولت به صنف چینی و بلور انتقاد دارم، اتحادیه را در جریان تصمیم گیری ها نمی گذارند تولید کننده حق اظهار نظر دارد، اتحادیه پل ارتباطی با اتاق اصناف است؛ اما در مورد قصه بی پایان مالیات که همیشه با آن درگیر هستیم جلسات متعددی هم با وزیر اقتصاد و دارایی و اتاق اصناف برگزار شده و گفته ایم که صنعت بلور و چینی صنعت بزرگی در کشورمان است و درخواست های خود را به گوششان رسانده ایم اما تنها این درخواست ها شنیده شده من از وزارت صمت انتظار دارم به طور جدی به ما بنگرند.
* نوسانات ارز چه تاثیری بر کار شما می گذارند؟
نوسانات ارزی تاثیر نامطلوبی بر تولید می گذارد و باعث ضرر و زیان کارخانه دار و تولید کننده می شود امروزه کالای ایرانی با تکنولوژی عاری از سرب ساخته می شود اما در بازار آن را به اسم خارجی می فروشند؛ صنعتگر ما نوآور و خلاق است و از سازمان های دولتی خواهانیم که تولید کننده را حمایت کند تا بتواند به صادرات هم در کنار بازار داخلی بیندیشد کشورهایی مانند تاجیکستان، پاکستان، قزاقستان، عراق، ترکمنستان مشتری های ما می توانند باشند.
اما نکته قابل توجه این است که کشورهای فارسی زبان خرید خود را به صورت ریالی انجام می دهند در حالی که بانک مرکزی ارز خود را به صورت نیمایی با تولید کننده حساب می کند و این پولی است که از جیب صنعتگرمی رود و راه چاره ای که به ذهن وی می رسد این است که پول خود را یا به خارج از کشور منتقل کند یا به بازار مسکن تا ضرر نکند.
نظر شما