بازار؛ گروه کشاورزی: انتخاب بذر مناسب یکی از مهمترین عوامل موثر در دستیابی به بهترین عملکرد محصول تلقی می شود و لذا کارشناسان در بحث تامین بذرهای مختلف برای گرفتن نتیجه از محصول نهایی موارد متعددی را عنوان می کنند. با این وجود در ایران به جز در حوزه بذر سبزی جات و صیفی جات در مورد دیگر بذرها چندان پیشرفت نداشته ایم و لذا غالبا کشاورزان بذرهای وارداتی را به بذرهای داخلی ترجیح می دهند و از این طریق با صرف مبالغ بیشتر عملکرد را افزایش می دهند.
تفاوت چشمگیر عملکرد و قیمت بذرهای هیبرید با بذر معمولی
علی یوسف پور یکی از فعالان حوزه بذر کشور است که در بخش مصرف خانگی و بذرهای تجاری فعالیت دارد. او در خصوص وضعیت بازار بذرهای مختلف به بازار می گوید: در حالا حاضر اکثرا بذرها وارداتی است و تولید داخل نداریم به جز در بخش سبزیجات و بذر گل که تولید داریم. به این معنا که در داخل بذر هیبریدی نداریم.
یوسف پور افزود: بذر هیبریدی به بذری گفته می شود که از نظر گرده افشانی روی آن کار می شود و صفات برتر آن را بر می دارند و لقاح می دهند و یک بذر خوب به دست می آید که به صورت هیبرید در دسترس کشاورز قرار می گرد.
او با تاکید بر اینکه قیمت بذرهای هیبریدی بیشتر از بذرهای معمولی است گفت: تفاوت قیمتی بسیار بالا است به طوری که به عنوان مثال قیمت کلم بروکلی هیبریدی که وارداتی است کیلویی ۸۰میلیون تومان است اما قیمت ایرانی آن که معمولی است بین ۱ تا ۲ میلیون تومان است.
بر اساس این گزارش یکی از اصلی ترین تفاوت های بذرهای هیبری و معمولی در بحث میزان تولید است. این فعال بخش بذر در این خصوص می گوید: در عملکرد تفاوت ها بسیار فاحش است یعنی از یک طرف در مورد بذر هیبرید توناژ محصول بیشتر می شود و از سوی دیگر زودرس تر می شود یعنی نوبر به بازار می آید و کشاورز محصول خود را گرانتر می فروشد. از سوی دیگر بذر هیبرید مقاوم به انواع آفت ها و بیماری ها است و دیگر نیازی نیست کشاورز سمپاشی کند.
یوسف پور در خصوص میزان تفاوت توناژ تولید محصول از بذر هیبرید و بذر معمولی می گوید: میزان توناز بسیار متفاوت است به عنوان مثال میزان باردهی گوجه معمولی ۸۰ تن در هکتار است در هیبریدی به ۱۸۰ تن می رسد! لذا به دلیل این تفاوت توناژ کشاورز ترجیح می دهد بذر وارداتی گرانتر خریداری کند تا از آن طرف محصول بیشتری برداشت کند و سود بیشتری ببرد.
عدم ارائه الگوی کشت منجر به کاشت موجی محصولات کشاورزی در کشور شده است
او در خصوص اصلی ترین چالش هایی که کشاورزان با آن مواجه هستند نیز می گوید: علاوه بر مسائل مطرح شده در مورد بحث بذر کشاورزان با چالش های دیگری نیز مواجه هستند به طوری که الان یکی از مهمترین آنها بحث تخریب شدن کشاورزی است؛ یعنی کشاورزی هر سال ضعیف تر از قبل می شود به نحوی که می توان گفت آب را مدیریت می کنند در جهت از بین بردن کشاورزی و از آن طرف با ساخته شدن سدهای بی رویه می بینیم که بسیاری از مناطق کشور قابلیت کشت ندارد.
دولت از یکسو برنامه کشت به کشاورز نمی دهد و از سوی دیگر بر میزان مصرف کودهای کشاورزی نظارت ندارد و همین عوامل در کنار عوامل دیگر موجب هدررفت منابع ملی می شود
این فعال بخش ادامه داد: مساله دیگر این است که الان فقط در دشت مغان و بخشی از اهواز کشت های بزرگ تجاری داریم و مابقی کشت های کوچک است. در حالی که در دیگر کشورها دولتها زمینهای کوچک را به هم می چسابند و هزینه های تولید را از این طریق کاهش می دهند.
او ادامه داد: دیگر چالش و مساله ای که کشاورزان با آن درگیر هستند بحث کشت موجی است به این معنا که اینجا موجی کاشته می شود یعنی قطعا سال آینده کل ایران پیاز کشت می کند چون امسال قیمت پیاز به ۴۰هزار تومان می رسد. همانطور که دوسال پیش ذرت گران شد و سال قبل همه ذرت شیرین کاشتند و امسال بخش عظیمی از ذرت های کشت شده را دور ریختند.
یوسف پور با اشاره به عدم ارائه الگوی کشت از سوی وزاتخانه گفت: متاسفانه دولت برنامه کشت نمی دهد و کشاورزان سلیقه ای می کارند و از آن طرف دائما جلوی صادرات را می گیرند. در حالی که ارائه برنامه میزان تولید، صادرات و واردات جزو وظایف بخش دولتی است اما نظارتی بر آن نیست و این منابع ملی است که هدر می شود.
او تصریح کرد: از دیگر مشکلات بخش کشاورزی ما بحث استفاده بی رویه از برخی نهاده ها و منابع است یعنی از یک طرف آب به صورت قرقابی به محصولات داده می شود و از سوی دیگر کود به صورت بی رویه مصرف می شود تا میزان تولید بالا برود. به همین دلیل سیب زمینی و پیاز و دیگر محصولات درشت زیاد است در بازار در حالی که سالم نیست و نظارتی هم بر آن وجود ندارد.
بدون صنایع تبدیلی کشاورزی کشور محکوم به مرگ است
یوسف پور تاکید کرد: مساله اینجا است که برای داشتن جامعه سالم باید محصولات کشاورزی سالم در اختیار مردم بگذاریم بنابراین محصولات باید به صورت ارگانیک کشت شود. اما کسانی که به روش تجاری کشت می کنند اصولا فقط به توناژ فکر می کند و کاری به سلامت محصول ندارند. این در حالی است که اگر در کنار کشاورزی ما صنایع تبدیلی هم فعال باشد قضیه کاملا فرق می کند و سودآوری کشاورزی بالا می رود.
او با بیان اینکه بدون صنایع تبدیلی کشاورزی محکوم به مرگ است گفت: کشاورز وقتی سیب زمینی می کارد باید به این فکر باشد که آن را تبدیل به محصول کند لذا در کنار اراضی سیب زمینی باید کارخانه چیپس یا نشاسته باشد. یا وقتی در مورد بذر یونجه صحبت می شود تنها چیزی که به ذهن کشاورز ما خطور می کند این است که یونجه را برای تامین غذای گاو کشت کند! در حالی که در دنیا ۳۶ نوع فرآوری از یونجه صورت می گیرد که برای مصارف دارویی، شیمیایی، خوراک و غیره تولید می شود.
این فعال بخش در پایان گفت: متاسفانه در ایران نه تنها به تامین بذرهای اصلاح شده با کارایی و عملکرد بالا بهایی داده نمی شود بلکه ارزشمندی و ضرورت صنایع تبدیلی برای کشاورزی کشور را هم نادیده می گیرند در حالی که صنایع تبدیلی و بذر مناسب می تواند بخش کشاورزی کشور را متحول سازد.
نظر شما