حسین بشیری گیوی؛ بازار: آبادانی هرجامعه به ذخیره آب موجود در آن جامعه بستگی دارد. این بزرگترین نعمت خداوند بدون هیچ منتی در اختیار بشریت قرار گرفته است و مایه حیات و مبنای طبیعت است.
جغرافیای ملل به شکلی است که برخی نقاط دارای آب و هوای خشک، نیمه خشک، معتدل و… می باشد. ایران کشوری است که در آب و هوای نیمه خشک قرار دارد. لزوما در مناطق نیمه خشک، آب مهمترین مایه حیات هست که باید با مدیریت و علم روز همه شهروندان در ذخیره آب مشارکت داشته باشند.
یکی از منابع مهم آبی نزولات جوی به صورت باران و برف می باشد. همه ساله نزولات جوی بدون برنامه ریزی و بدون ذخیره در جامعه رها می شود.
نزولات جوی در بیشتر جای جای شهرها از بام خانه ها و مغازه ها از کوچه ها و خیابان ها به سمت جوی ها و از طریق جوی به کانال های فاضلاب هدایت می شوند.
در واقع بشریت منبع عظیم آب مایه حیات را از بین می برد. در خوش بینانه ترین حالت نزولات جوی به بخار تبدیل می شود و دوباره بدون اینکه ذخیره شود و از این طلای سفید استفاده لازمی برده شود از دست بشریت خارج می شود و مسئولان و کارشناسان هر سال گزارش می دهند که سفره های زیرزمینی و منابع آبی کشور در حالت تحدید قرار گرفته است.
چندی پیش با دوستان درباره هدر رفت نزولات جوی بحث می شد و در آن جلسه تصمیم گرفتیم در این باره پیشنهادهایی به شهروندان ارائه کنیم تا شهروندان فرهنگ ذخیره آب را در جامعه نهادینه کنند و به سادگی از کنار این نعمت خدادادی عبور نکنند، آلوده نکنند و به کانال های فاضلاب رهنمون ننمایند.
یکی از ساده ترین راه های ذخیره نزولات جوی ذخیره آب در سفره های زیرزمینی است.
در بسیاری از بام ها و حتی حیاط های منازل با لوله های پروفیل نزولات جوی را به جوی های کوچه و خیابان هدایت می کنند. در حالیکه می توانند نزولات جوی را به چاه های موجود در خانه ها و اگر چاهی در خانه ای نباشد با هزینه کم و اندک چاهی را برای نزولات جوی کنده و در همان چاه نزولات را ذخیره نمایند.
همگان در ایام زمستان شاهد هستیم که شهروندان برف ها را از بام خانه به کوچه ها برفروبی می کنند و در کوچه با نمک مخلوط می شود و به همین راحتی این نعمت بزرگ خداوند را در اولین گام آلوده می کنیم و شهرداری هم برف ها را به خارج از شهر هدایت کرده نمک به سفره های زیرزمینی ته نشین می شود و قسمت عظیمی از برف ها بخار می شود و ته مانده برف نمکی جذب زمین می شود. درحالیکه با یک ساعت وقت می توان برف ها را در چاه ذخیره کرد و نزولات پاک را به سفره های زیرزمینی اضافه نمود.
بیشتر خانه ها در برخی از شهرها به حالت شیروانی می باشد می توان همه این نزولات را با هزینه حداقل مهار و ذخیره نمود.
ذخیره نزولات جوی امری غیرممکن و هزینه بر نیست بلکه با هزینه اندک و با کمی وقت نزولات جوی را در سفره های زیر زمینی ذخیره نمود.
لذا این یادداشت فقط طرح مسئله بود تا متخصصین امر در حوزه های مختلف به این مسئله خطیر توجه کنند. نهادهای مدنی فعال در حوزه محیط زیست در اولین گام در این باره پنل ها و سیمپزیوم های برقرار کنند.
مهندسان عمران برای ذخیره نزولات جوی در طرح پلان و نقشه های ساختمانی به ذخیره آب در سفره های زیرزمینی توجه و پیشنهادهای خود را عرضه کنند.
شهرداری های در اتاق فکر خود برای ذخیره آب در سفره های زیرزمینی بسته های فرهنگی و تشویقی را در صدور پروانه ها در نظر بگیرند.
بیش از همه شهروندان باید در این زمینه یعنی ذخیره نزولات جوی در سفره های زیرزمینی مشارکت حداکثری داشته باشند در واقع هر لیتر آب که در سفره های زیرزمینی ذخیره کنند بهترین و گران قیمت ترین سرمایه را برای خود و فرزندانشان در دل زمین ذخیره کرده اند و این سرمایه است که بقای بشریت را تضمین می کند.
نظر شما