بازار؛ گروه بین الملل: فروپاشی صرافی ارزهای دیجیتال بسیاری از سازمان‌ها را تحت تأثیر قرار داده است، مانند پروپابلیکا، رسانه تحقیقاتی غیرانتفاعی، که مبلغ ۱.۶ میلیون دلار از اف تی ایکس دریافت کرد. آنچه در مورد اف تی ایکس رخ داده فقط یک اختلاس قدیمی است. اما این شکست خود ابزار مالی را که اکسیر اف تی ایکس بود، یعنی ارز دیجیتال، زیر سوال می برد.
در حقیقت حکم در مورد ارز دیجیتال که عموماً به صورت الکترونیکی وجود دارد، صادر شده است. مزایای کریپتو قانع کننده است: محافظت در برابر تورم، امنیت و حریم خصوصی، خودگردان و مدیریت خوب، غیرمتمرکز و مقرون به صرفه برای تراکنش ها و انتقال وجوه.
با این حال، نکات منفی قابل توجه است: رمزارز را می توان برای تراکنش های غیرقانونی مانند قاچاق مواد مخدر و اسلحه، پول شویی و تامین مالی تروریسم استفاده کرد، از دست دادن داده ها می تواند باعث ضرر مالی شود، اثرات نامطلوب استخراج سکه بر محیط زیست (به دلیل انرژی بسیار زیاد)، حساسیت به هک و عدم بازپرداخت یا لغو.
شرکت‌های بزرگ نسبت به ارزهای دیجیتال خوش‌بین نیستند، از جمله تسلا که دیگر آن را برای پرداخت نمی‌پذیرد و فیس‌بوک (متا) که دارایی‌ها و دارایی‌های رمزنگاری خود را فروخته است
به طور کلی سال گذشته سال خوبی برای رمزنگاری نبوده است. ارزهای دیجیتال در سال گذشته بیش از ۲ تریلیون دلار از دست داده اند. تنها در هفته دوم نوامبر، کریپتو ۲۱ درصد سقوط کرد. شرکت‌های بزرگ نسبت به ارزهای دیجیتال خوش‌بین نیستند، از جمله تسلا که دیگر آن را برای پرداخت نمی‌پذیرد و فیس‌بوک (متا) که دارایی‌ها و دارایی‌های رمزنگاری خود را فروخته است.
در حالی که افراد باید آزادانه در هر ابزار مالی که انتخاب می کنند سرمایه گذاری کنند، کل کشورها نباید آزاد باشند. با این حال، قرار دادن میلیون‌ها نفر در معرض خطر مالی با استفاده از ارز دیجیتال به‌عنوان ارز قانونی، دقیقاً همان کاری است که السالوادور و جمهوری آفریقای مرکزی انجام داده‌اند.
السالوادور اولین کشور در جهان بود که از بیت کوین به عنوان پول قانونی در سال ۲۰۲۱ استفاده کرد. یک سال بعد جمهوری آمریکای مرکزی نیز همین کار را کرد. در حال حاضر، کشورهایی که می توانند بیت کوین را به عنوان ارز قانونی بپذیرند عبارتند از سنت کیتس و نویس، پاراگوئه، ونزوئلا، اوکراین، روسیه و آرژانتین.
با این حال، با بررسی دقیق آزمایش السالوادور با ارزهای دیجیتال باید یک دلیل برای توقف وجود داشته باشد. برای شروع، نسبت بدهی این کشور به تولید ناخالص داخلی ۸۷ درصد است، کشور در برابر بدهی های نکول آسیب پذیر است و پیش بینی می شود اقتصاد این کشور در سال ۲۰۲۳ کمتر از ۲ درصد رشد کند.
رئیس جمهور نایب بوکله یک کیف پول مجازی به نام «چیوو» راه اندازی کرد و برای دانلود اپلیکیشن و استفاده از آن ۳۰ دلار به مردم پرداخت کرد، اما تا کنون تنها ۲۰ درصد مردم آن این اپلیکشین را دریافت کرده‌اند - جای تعجب نیست زیرا از هر سه ساکن سالوادور، یک نفر به تلفن همراه با اینترنت دسترسی ندارد.
با توجه به اینکه بسیاری از مردم سالوادور در خارج از کشور زندگی و کار می کنند، جای تعجب نیست که حواله ها بیش از ۲۰ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل می دهند، اما کمتر از ۲ درصد از حواله ها از طریق کیف پول دیجیتال ارسال می شود.
شاید بخشی از دلیل آن به پیچیدگی و هزینه تبدیل ارز دیجیتال به ارز محلی مربوط باشد. کارمزدهای دریافت شده توسط ارائه دهندگان پول همراه با نیاز به حساب بانکی، بازدارنده آشکاری هستند. در مورد کسب و کارها، بیش از ۸۵ درصد هرگز با بیت کوین فروش نداشته اند و تنها ۲۰ درصد از کسب و کارها ارز دیجیتال را می پذیرند.
آزمایش السالوادور با ارزهای دیجیتال ۳۷۵ میلیون دلار برای این کشور هزینه داشته است - در واقع این کشور در یک سال ۶۰ میلیون دلار در شرط بندی ارز دیجیتال خود ضرر کرد. بوکله مشتاق ساختن «شهر بیت کوین» در نزدیکی آتشفشان کونچاگوا است.
کسانی که از ارز دیجیتال به عنوان مناقصه ملی قانونی حمایت می کنند، معتقدند که سیستم مالی جهانی به نفع کشورهای ثروتمند طراحی شده است، بنابراین این طرفداران کریپتو به دنبال اصلاح خدمات مالی هستند تا آنها را فراگیرتر و در دسترس تر کند.
آنها صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی و بانک‌های مرکزی را به دلیل عقب‌نشینی از طرح‌های اصلاحی مورد حمله قرار می‌دهند، با وجود اینکه این موسسات به شدت استدلال می‌کنند که استفاده از ارز دیجیتال به عنوان پول ملی می‌تواند پولشویی را تسهیل کند، کنترل سرمایه را تضعیف کند و شهروندان را در معرض نوسانات عمده قیمت قرار دهد.
علاوه بر مسائل مربوط به تأثیر منفی کریپتو بر مسائل ثبات اقتصاد کلان، یکپارچگی مالی و حمایت از مصرف کننده، پذیرش کریپتو به عنوان یک پول ملی تخمین درآمد مالیاتی و در نتیجه پول موجود برای خرج کردن در خدمات اجتماعی را غیرممکن می کند.
به هر حال ارزهای دیجیتال به‌عنوان جایگزینی برای پول ملی، توجه زیادی را از سوی دولت‌ها جلب می‌کنند و برخی قبلاً آنها را اجرا کرده‌اند. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی، توکن های دیجیتالی هستند، مشابه ارزهای دیجیتال که توسط بانک مرکزی صادر می شوند.
یازده کشور به طور کامل یک ارز دیجیتال راه‌اندازی کرده‌اند و در سال ۲۰۲۳، بیش از بیست کشور گام‌های مهمی را در راستای اجرای آزمایشی ارز دیجیتال برمی‌دارند
آنها به پول ملی کشور گره خورده اند و توسط مرجع پولی یا بانک مرکزی یک کشور صادر و تنظیم می شوند. بر اساس گزارش ردیاب ارز دیجیتال بانک مرکزی شورای آتلانتیک، ۱۱۴ کشور که بیش از ۹۵ درصد تولید ناخالص داخلی جهانی را تشکیل می دهند، در حال بررسی ارزهای دیجیتال بانک مرکزی هستند.
یازده کشور به طور کامل یک ارز دیجیتال راه‌اندازی کرده‌اند و در سال ۲۰۲۳، بیش از بیست کشور گام‌های مهمی را در راستای اجرای آزمایشی ارز دیجیتال برمی‌دارند.
«جفری فرانکل»، اقتصاددان هاروارد معتقد است: «ارزهای رمزنگاری شده نه توسط ذخایر پشتیبانی می‌شوند و نه توسط یک مؤسسه معتبر مانند دولت، بانک خصوصی یا شرکت مورد اعتماد.» تاد بیکر، مدیر اجرایی خدمات مالی و عضو مدرسه بازرگانی کلمبیا، مختصرتر و خشن‌تر می‌گوید: «کریپتو پول بدون هدف است».
در حوزه مالی، بازار کریپتو در حال حاضر «داغ» است و به مشتقات در سبد ابزارهای مالی در دسترس سرمایه‌گذاران می‌پیوندد. اما کشورهایی مانند السالوادور که در مورد ارزهای دیجیتال، جایگزینی آن یا قرار دادن آن در کنار ارزهای ملی خود یا دلار آمریکا گمانه‌زنی می‌کنند، می‌توانند آسیب‌های جانبی به جامعه های دیگر نیز وارد کنند. تأثیرات آن می تواند شامل فروش مضطرب املاک، کسب و کارهای تعطیل، عدم پرداخت وام های بانکی و بازگرداندن سرمایه برای انجام تعهدات در کشورهای خود باشد.
باید گفت ملتی با ارز سالم، تورم و نرخ ارز ثابت و نهادهای معتبر، نیازی به پول ملی جایگزین ندارد. در مورد اقتصادهای با ثبات کمتر باید گفت آنها همیشه یورو یا دلار آمریکا را انتخاب می کنند.
نظر شما