افزایش حضور چین در بورس امریکا؛ تلاش واشنگتن برای کاهش نفوذ پکن در بازار سرمایه

بازار؛ گروه بین الملل: فهرست سالانه شرکت های چینی در بورس های آمریکا در دو دهه گذشته ۱۰ برابر شده است. حضور آنها در بازارهای سرمایه ایالات متحده آمریکا برای بخش خصوصی چین و ایالات متحده آمریکا سودمند بوده است: شرکت های چینی به نقدشوندگی ترین بورس های جهان دسترسی پیدا کرده اند و وال استریت درآمدهای تجاری به دست آورده است.

اما تنش های ژئوپلیتیکی این رابطه را بی ثبات کرده است. اخیراً، ایالات متحده در آستانه حذف بیش از ۱۵۰ شرکت چینی تا سال ۲۰۲۴ بود. در ماه ژوئیه، به نظر می رسید که پکن آماده است تا بازارهای سرمایه ایالات متحده آمریکا را رها کند، اما پس از آن در ماه اوت چین به توافقی شگفت انگیز با تنظیم کننده های ایالات متحده آمریکا دست یافت. چین قول داده است که به تنظیم کننده های ایالات متحده دسترسی به مسیر حسابرسی شرکت های چینی فهرست شده در ایالات متحده را بدهد.

تمایل ناگهانی پکن برای موافقت با درخواست‌های تنظیم‌کننده‌های ایالات متحده آمریکا برای اشتراک‌گذاری داده‌ها نشان می‌دهد که حذف بیش از ۱۵۰ شرکت چینی از فهرست، ضربه بزرگ‌تری به بخش خصوصی چین در این زمان است. با این حال، ما هنوز نمی دانیم که آیا پکن به این توافق عمل خواهد کرد یا خیر.

این معامله همچنین می‌تواند ترفندی برای دادن زمان به شرکت‌های چینی برای درخواست فهرست‌های اولیه یا ثانویه جدید در داخل یا در اروپا باشد. درخواست‌های اخیر شرکت‌های چینی برای فهرست‌های اولیه و ثانویه در خارج از ایالات متحده نشان می‌دهد که آنها در حال آماده شدن برای سناریویی هستند که در آن ایالات متحده آمریکا با پکن به دلیل ناتوانی در اجرای وعده‌های اشتراک حسابرسی خود مقابله می‌کند.

ارتباط بازارهای سرمایه

فهرست شدن در ایالات متحده آمریکا به شرکت های چینی امکان دسترسی به بزرگترین مجموعه سرمایه عمومی جهان را داده است و به آنها اجازه می دهد تا به رسمیت شناخته شوند و در عین حال آنها را در معرض گروه های متنوع تری از سرمایه گذاران قرار دهد. اما این رابطه دو طرفه است. سرمایه گذاران آمریکایی نیز مشتاق سرمایه گذاری در شرکت های چینی هستند.

بورس‌های آمریکا اشتهای خاصی برای فهرست‌بندی شرکت‌های بزرگ چینی دارند و گاهی اوقات فراتر از آن‌ها را جذب می‌کنند. عرضه اولیه سهام علی بابا (عرضه عمومی اولیه) رکورد ۲۵ میلیارد دلار را جمع آوری کرد که تاکنون بزرگترین عرضه اولیه سهام در ایالات متحده است. شرکت ‌های بزرگ برای بورس اوراق بهادار مطلوب هستند زیرا درآمدهای معاملاتی را به میزان قابل توجهی نسبت به شرکت‌های کوچکتر افزایش می‌دهند. شرکت های بزرگتر بیشتر معامله می کنند و بنابراین کارمزدهای مبادله ای بیشتری را به بورس هایی که معاملات آنها را کنترل می کنند ارائه می کنند.

در همین حال، شرکت‌های بزرگ چینی مایلند قرار گرفتن خود در بورس‌های داخلی را کاهش دهند، زیرا این بورس‌ها بی‌ثبات‌تر هستند و مستعد دخالت‌های شدید دولت هستند که بر اعتماد سرمایه‌گذاران به آنها تأثیر منفی می‌گذارد.

به عنوان مثال، بازار سهام چین در سال ۲۰۱۵ پس از اینکه کمپین دولتی چین تحت حمایت رسانه های دولتی به طور فعال سرمایه گذاری در بازار را تشویق کرد، سقوط کرد. در نهایت، حباب رسانه ای ترکید و دولت مجبور شد با خرید مقادیر زیادی سهام مداخله کند.

آمریکا خواستار شفافیت و دسترسی به اسناد حسابرسی شده‌اند، در حالی که چین به طور مداوم از دسترسی کامل آنها به این اسناد امتناع نموده است

باید گفت رابطه دوجانبه سودمند بین بورس های آمریکا و شرکت های چینی بدون تلاطم نبوده است. در دو دهه گذشته، تنظیم‌کننده‌های ایالات متحده آمریکا خواستار شفافیت و دسترسی به اسناد حسابرسی شده‌اند، در حالی که چین به طور مداوم از دسترسی کامل آنها به این اسناد امتناع نموده است.

تنش ها در سال ۲۰۲۰ زمانی تشدید شد که دونالد ترامپ، رئیس جمهور وقت آمریکا قانون مسئولیت پذیری شرکت های خارجی را امضا کرد. این قانون تجارت اوراق بهادار را در شرکت های خارجی که اسناد حسابرسی آنها توسط تنظیم کننده های ایالات متحده قابل بازرسی برای سه سال متوالی نیست، ممنوع می کند.

کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) انتظار داشت که در سال ۲۰۲۲، تنظیم‌کننده‌های ایالات متحده شرکت‌هایی را که ممیزی‌های سال ۲۰۲۱ آنها قابل دسترسی نبود، علامت‌گذاری کنند.

در ژوئیه ۲۰۲۲، کمیسیون بورس و اوراق بهادار امریکا، گروه علی بابا، یک شرکت فناوری چند ملیتی چینی را به فهرست شرکت‌های چینی اضافه کرد که در صورت عدم نمایش ممیزی‌های خود به قانون‌گذاران ایالات متحده تا بهار ۲۰۲۴، در معرض خطر حذف قرار دارند.

اندکی پس از آن، پنج شرکت از بزرگترین شرکت‌های دولتی چین شرکت‌های بیمه عمر چین، پتروچاینا، شرکت نفت و شیمی چین، شرکت آلومینیوم چین و پتروشیمی سینوپک شانگهای، برنامه‌های خود را برای حذف از بورس نیویورک اعلام کردند.

مقامات چینی اعلام کرده اند که این تصمیم عمدتا ناشی از ملاحظات تجاری مانند هزینه های بالای اداری بوده است. با این حال، عامل واضح دیگر عدم تمایل دولت چین برای به اشتراک گذاشتن داده های شرکت های دولتی با تنظیم کننده های ایالات متحده آمریکا است.

در ۲۶ آگوست، مقامات چینی و ایالات متحده به توافقی دست یافتند که به شرکت های حسابداری چینی اجازه می دهد تا داده های بیشتری را با تنظیم کننده های ایالات متحده به اشتراک بگذارند و به طور بالقوه از خروج ۱۵۰ شرکت چینی از بورس امریکا در سال ۲۰۲۴ جلوگیری می کنند. مشخص شد که چین آماده نیست دسترسی به بازارهای سرمایه ایالات متحده را از دست بدهد. ایالات متحده آمریکا از این اهرم برای به دست آوردن شفافیت بیشتر استفاده می کند.

اینکه آیا شرکت‌های چینی به وعده خود عمل می‌کنند و به قانون‌گذاران ایالات متحده دسترسی کامل به اسناد کاری حسابرسی می‌دهند، باید دید. در سال ۲۰۱۳، ایالات متحده آمریکا و چین درباره یک یادداشت تفاهم برای نظارت بر حسابرسی مذاکره کردند، اما قانونگذاران ایالات متحده هرگز به سوابق شرکت های دولتی چین دسترسی کامل پیدا نکردند. سابقه عمل نکردن به وعده‌های موجود در توافق حکایت از احتمال دوباره همان سناریو دارد.

در آماده سازی برای چنین احتمالی، علی بابا بدون توجه به این واقعیت که هنگ کنگ نمی تواند با عمق و نقدینگی بازارهای سرمایه ایالات متحده رقابت کند، برای عرضه اولیه در هنگ کنگ درخواست داد.

به غیر از بازارهای سرمایه داخلی، شرکت های چینی به بورس های اروپایی چشم دوخته اند و مقامات چینی با چندین کشور اروپایی برای راه اندازی برنامه هایی برای اتصال بورس های چین و اروپا همکاری کرده اند

به غیر از بازارهای سرمایه داخلی، شرکت های چینی به بورس های اروپایی چشم دوخته اند. مقامات چینی با چندین کشور اروپایی برای راه اندازی برنامه هایی برای اتصال بورس های چین و اروپا همکاری کرده اند.

به عنوان مثال، در اواخر ژوئیه، چین و سوئیس یک برنامه جدید اتصال سهام چین-سوئیس را بین بورس SIX سوئیس و بورس های شانگهای و شنژن راه اندازی کردند. مدت کوتاهی پس از راه اندازی این برنامه، چهار شرکت چینی فعال در صنایع انرژی یا تولیدی، رسیدهای سپرده جهانی را در بورس اوراق بهادار سوئیس منتشر کردند. ده ها شرکت دیگر تمایل خود را برای استفاده از برنامه چین و سوئیس اعلام کرده اند. بنابراین، بازارهای سرمایه اروپا ممکن است به مقصد جدیدی برای شرکت های چینی تبدیل شود.

توافق اخیر بین مقامات ایالات متحده آمریکا و چین در مورد به اشتراک گذاری داده های شرکت های دولتی چین نشان می دهد که پکن آماده نیست تا اجازه دهد بیش از ۱۵۰ شرکت از بورس های ایالات متحده خارج شوند.

در حالی که خروج اولیه پنج شرکت دولتی از فهرست نشان داد که پکن آماده است تا اجازه خروج بیشتر از فهرست وال استریت را بدهد، این روند ممکن است بسیار کندتر از حد انتظار باشد.

در حال حاضر، ارتباط متقابل بازارهای سرمایه ایالات متحده و چین همچنان بیشتر از ضرر برای بخش خصوصی هر دو کشور سود دارد. با این حال، پکن به راه‌اندازی برنامه‌های اتصال سهام با بورس‌های غیرآمریکایی ادامه می‌دهدو شرکت‌های چینی به درخواست برای فهرست‌های اولیه و ثانویه در چین و اروپا ادامه می‌دهند.