آناهیتا رحیمی؛ خبرگزاری بازار- چرم و کیف و کفش چرمی، برندی که سالهاست شهر اولین‌ها به یدک می‌کشد و به عنوان قطب صنعت چرم و کفش در ایران شناخته شده است.
در سال ۱۳۱۴ دومین کارخانه چرم سازی در کلانشهر تبریز افتتاح شد؛ صنعتی که به خوبی توانست ظرفیت بالای اشتغالزایی و ارزآوری را برای خود رقم بزند و از این راه، روزی رسان بسیاری از خانواده‌های ایرانی گردد.
صنعت کیف و کفش چرم در تبریز، یک مزیت به شمار می‌آید و گذشته از این باعث می‌شود همه ساله گردشگران و مسافران داخلی از سایر شهرها جذب کیف و کفش‌های چرم شوند.
اما آنگونه که به مشام می‌رسد همانند سایر صنعت‌های قدیمی، پاره‌ای از مشکلات بر این صنعت دیرینه رخنه کرده است و دیگر چرخ تولید در شهر قطب تولید چرم همانند گذشته نمی‌چرخد؛ تولیدکنندگان ناراضی و کارخانه‌ها یکی پس از دیگری به دلیل شیوع ویروس کرونا دچار رکود و تعطیلی شده‌اند.
باید گفت صنعتی دیرینه اکنون با پاره‌ای از مشکلات دست و پنجه نرم می‌کند و اگر به همین منوال پیش رود نان بسیاری از افرادی که با هزاران امید و آرزو جذب این صنعت شده‌اند آجر خواهد شد.
تعطیلی و رکود کامل در صنعت چرم
رئیس اتحادیه چرم سازان استان در گفت و گو با بازار می‌گوید: وضعیت چرم تبریز قبل از شیوع ویروس کرونا در رکود نسبی قرار داشت و حال نیز صنعت چرم از بحران کرونا آسیب کامل دیده است ولی متأسفانه از طرف وزارت صمت در زمره صنایع آسیب دیده قرار نگرفته و طی دو ماه اخیر در تعطیلی و رکود کامل است و هیچ حمایتی از جانب دولت برای این صنعت نشده است.
مسعود بنابیان، بخش‌نامه اخیر بانک مرکزی مبنی بر بلا اثر بودن چک‌های برگشتی را از اصلی‌ترین مشکلات در صنعت چرم دانسته و ادامه می‌دهد: اکنون صنعت چرم انگیزه‌ای برای فعالیت خود نداشته چرا که از طرفی پولی به این صنعت از طرف صنایع پایین دستی وارد نمی‌شود و این صنعت باید تمامی دیون شخصی و دولتی خود را پرداخت کند در نتیجه سرمایه‌ای برای ادامه فعالیت در حوزه چرم وجود ندارد و به جز معدودی از کارگاه‌ها، بقیه تعطیل هستند.
وی بیان می‌کند: کمبود سرمایه در گردش، بازگشت طولانی مدت سرمایه، کمبود نقدینگی که عدم توسعه صنعت را به دنبال دارد، از سایر مشکلاتی است که می‌توان در این صنعت برشمرد.
فعالیت ۱۲۰ هزار نفر در صنعت کفش چرم
بنابیان، با تاکید بر فعالیت ۱۲۰ هزار نفر شاغل در صنعت کفش، می‌گوید: ۷ هزار نفر در حوزه صنعت چرم مشغول به فعالیت هستند که در این میان، ۸۰ درصد چرم سنگین در تبریز تولید می‌شود و ماده اولیه اصلی ۱۲۰ هزار شاغل در صنعت کیف و کفش را تأمین می‌کنند وی به وجود ۲۷۰ واحد تولیدی اشاره کرده و ادامه می‌دهد: در تبریز، چرم سنگین، بیشتر تولید می‌شود که در این میان، تقاضا برای چرم سبک وجود ندارد و از چرم سنگین برای تولید کمربند، کیف و کفش استفاده می‌شود.
صادرات چرم به برخی از کشورها تا قبل از شیوع ویروس کرونا
وی بیان می‌کند: قبل از تحریم‌ها به کشورهای چین، ایتالیا، اسپانیا، پرتغال، کشورهای آسیای میانه، روسیه، آذربایجان، ارمنستان و گرجستان چرم صادر می‌شد و این در حالی است که صادرات چرم به کشورهای روسیه، آذربایجان، ارمنستان، گرجستان و ترکیه تا قبل از شیوع ویروس کرونا نیز ادامه دار بوده است.
بنابیان در پایان توضیح می‌دهد: ۷۰ درصد کفش‌هایی که از ایران به سایر کشورها صادر می‌شود، از چرم تبریز می‌باشد و باید گفت اگر صنعت چرم از بین رود تولید کیف و کفش نیز از بین خواهد رفت.
یک تولید کننده چرم در گفت و گو با بازار می‌گوید: شیوع ویروس کرونا تأثیر عمیقی را بر شرایط جهانی و هم چنین صنعت چرم گذاشته است به طوری که قبلاً با ۴۰ نفر نیروی کار به فعالیت خود ادامه می‌دادیم اما در حال حاضر با ۶ نفر مشغول کار هستیم تا کارخانه فرسوده نشود.
شریفی با اشاره بر اینکه ۴۰ سال در تولید چرم سابقه دارد ادامه می‌دهد: در حدود یک سوم تولید داریم که اکثراً برای تهیه تولید کیف و کفش به کار می‌رود.
نبود صادرات در صنعت چرم
وی ضمن تأکید بر اینکه صادراتی در حوزه تولید چرم وجود ندارد توضیح می‌دهد: در مقطعی صادرات به کشورهای ترکیه و روسیه انجام می‌گرفت اما اکنون عوامل متعددی دست به دست هم داده‌اند تا دیگر امکان صادرات وجود ندارد.
شریفی، نبود ارتباط با دنیا را از عمده‌ترین عواملی بر می‌شمرد که موجب عدم صادرات شده و می‌گوید: نادرست بودن ساختار، نبود ارتباط بانکی، فروش به صورت نسیه به مشتری را از سایر عواملی معرفی می‌کند که دست مان را از صادرات کوتاه کرده است چرا که از طریق صادرات و واردات، پول نیز رد و بدل می‌شود.
وی به رکود بازار جهانی چرم قبل از شیوع ویروس کرونا اشاره کرده که شیوع این ویروس آنرا تشدید کرده است و بیان می‌کند: مشکلات در حوزه صنعت چرم با شیوع ویروس کرونا بیشتر شد؛ در حوزه صنعت چرم عدم ارسال پول و خریداری جنس و هم چنین در هنگام فروش جنس نیز به راحتی نمی‌توانیم پول آن را دریافت کنیم.
مشکلاتی که همراه همیشگی تولیدکنندگان چرم است
این تولید کننده چرم اضافه می‌کند: بوروکراسی داخلی موجود در این حوزه زمان بر بوده و هم چنین مواد اولیه را نمی‌توان تهیه کرد که تمامی این‌ها محدودیت بوده و مشکلات همراه همیشگی تولیدکنندگان است.
شریفی با اشاره بر اینکه در تهیه کیف و کفش از چرم سنگین و سبک نیز استفاده می‌کنند ادامه می‌دهد: صادرات خام (پوست) در ایران ممنوع بوده اما صادرات به صورت چرم آماده و تمام شده و یا کیف و کفش آزاد می‌باشد.
از میان رفتن تعرفه‌های موجود در گمرک
وی بیان می‌کند: انتظارت تولیدکنندگان در صنعت چرم این است که دولت ارزش افزوده‌ای را که در این حوزه قرار داده است نمی‌توان از مشتری دریافت کرد هم چنین تعرفه‌هایی که در گمرک وجود دارد باید از میان برداشته شود.
وی با اشاره بر برقرار کردن بخشودگی مالیاتی در این حوزه می‌گوید: اساسی‌ترین مسئله در این حوزه، مالیات و سرمایه در گردش و تعرفه‌ها می‌باشد که در این راستا دولت باید حمایت کند.
شریفی در پایان اضافه می‌کند: در این صنعت، ۵۰ نوع مواد اولیه شامل رنگ و روغن‌ها و … با یکدیگر ترکیب و در کاربری چرم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
صنعت چرم و کیف و کفش چرمی، صنعتی که دستان بسیاری از این هنرمندان مرز و بوم با آن خو گرفته اکنون پاره‌ای از مشکلات بر آن رخنه کرده و بالطبع موجب شده است تا تولیدکنندگان دلسرد شده و دست از کار بکشند.
صنعت چرم در تبریز با مشکلات گوناگونی از جمله رکود بازار به دلیل شیوع ویروس کرونا، کمبود نقدینگی، عدم توسعه صنعت و کمبود صنایع در گردش مواجه شده است؛ اگر صنعت چرم یک صنعت دیرینه است پس باید در رفع مشکلات آن گام‌های مؤثری برداشت چرا که این صنعت جایگاه ویژه‌ای در ایجاد ظرفیت اشتغالزایی برای جوانان دارد.
نظر شما