«گردشگری» مزیت غالب اقتصادی استان سمنان | خبری از کشاورزی و معدن نیست

علیرضا صالحی در گفتگو با خبرنگار بازار، با بیان اینکه هر استان دارای یک مزیت غالب اقتصادی است که همه مسائل اقتصادی و سرمایه‌گذاری و تولیدی و ... حول و پیرامون آن شکل می گیرند، تاکید کرد: مزیت‌سنجی سبب می‌شود تا بتوانیم به صورت هدفمند سرمایه‌گذاری کرده و محصول برداشت کنیم، ابراز کرد: مزیت‌شناسی می‌تواند از اتلاف وقت و انرژی ما جلوگیری کند.

وی با بیان اینکه مزیت اقتصادی در واقع استعداد ویژه‌ای است که می‌تواند تولید و سرمایه‌گذاری و اشتغال را برای یک منطقه به همراه داشته باشد، افزود: یک منطقه نمی‌تواند تنها یک مزیت داشته باشد، لذا قطعاً مزیت‌های اقتصادی مختلفی در هر منطقه دیده می‌شود برای مثال یک روستا می‌تواند در کنار دامداری و کشاورزی، گردشگری و حتی معدن را نیز داشته باشد اما بالاخره یکی از این مزیت‌ها می‌بایست بر دیگری غالب شود تا بتوانیم نتیجه بهتری را بگیریم.

فقدان مزیت شناسی دقیق

این کارشناس اقتصادی و برنامه ریزی با بیان اینکه مشکل ما اینجا است که مزیت‌شناسی را به صورت میدانی و درست در استان سمنان انجام نداده‌ایم، تاکید کرد: به صورت فرضی شرق استان را ظرفیت کشاورزی و غرب استان را در زمینه صنعتی دانسته‌اند در صورتی که هیچ برنامه مدونی نبوده که ریز به ریز روستا به روستا و بخش به بخش مزیت‌های اقتصادی و قابل سرمایه گذاری استان را مورد بررسی قرار دهد.

مزیت اقتصادی در واقع استعداد ویژه‌ای است که می‌تواند تولید و سرمایه‌گذاری و اشتغال را برای یک منطقه به همراه داشته باشد

صالحی با بیان اینکه مزیت‌شناسی به صورت کلی در استان صورت گرفته و متاسفانه کار مدونی در این بخش انجام نداده ایم، گفت: دلیل عمده ای که ما در جذب سرمایه گذار برای مزیت های اقتصادی مان مشکل داریم نیز همین امر است چرا که در ابتدا خودمان هم نمی دانیم که چه چیزی داریم.

وی با بیان اینکه صنعت و کشاورزی در سال های اخیر با افول جدی در استان سمنان روبرو شده است، تاکید کرد: معدود کارخانه‌هایی در استان هستند که با ظرفیت کامل خود مشغول به کار هستند از سوی دیگر صدها واحد تولیدی مشکل دار در صف تسهیلات بانکی هستند و بیش از ۱۵۰ واحد تولیدی در ابتدای دولت سیزدهم در تملک بانک ها قرار داشت که نشان می‌دهد صنعت کم کم دیگر ویژگی مزیت غالب بودن استان را از دست می‌دهد.

کشاورزی، هم‌سرنوشت صنعت

این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه وضعیت کشاورزی نیز بهتر نیست، گفت: کشاورزی ما امروز در استان سمنان به یک موجودی بدل شده که فقط آب با اهمیت را می بلعد و خروجی ندارد لذا بهره‌وری کشاورزی بسیار پائین است. کافی است پسته دامغان را کنار بگذاریم تا کشاورزی کل استان سمنان نصف کشاورزی یک شهرستان کوچک در استان گلستان هم نمی‌شود.

صالحی بیان کرد: نباید فراموش کرد که کشاورزی ۹۰ درصد آب استان سمنان را مصرف می‌کند و اما به هیچ عنوان ۹۰ درصد تولیدات استان، ۹۰ درصد اشتغال استان و ۹۰ درصد تولید ناخالص استان را به خود اختصاص نداده است لذا کشاورزی ما روز به روز ضرر به ما وارد می کند.

نباید فراموش کرد که کشاورزی ۹۰ درصد آب استان سمنان را مصرف می‌کند و اما به هیچ عنوان ۹۰ درصد تولیدات استان را ندارد

وی با بیان اینکه نگاهی به آمار تولیدات کشاورزی استان نشان می‌دهد که دیگر کشاورزی مزیت ما نیست مشکلات صنعت به خصوص افزایش هزینه‌های تولید، تحریم‌ها و تلاطم ارزی و ... باعث شده تا دیگر صنعت را هم مزیت استان ندانیم در نتیجه تنها چیزی که باقی می ماند گردشگری است زیرا که معادن ما هم درگیر و دار مشکلاتی است که کشاورزی و صنعت دارند و علاوه بر آنها عدم شناخت از مزیت‌های معدنی، خام فروشی و فقدان درک درست از توسعه معدنی، به این مشکلات افزوده است.

افول کشاورزی و صنعت

این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه ما نمی‌گوییم که گردشگری تنها مزیت اقتصادی استان سمنان است ما می‌گوییم امروز با این وضعیتی که معدن، کشاورزی و صنعت ما دارند که چیزی شبیه به افول است، گردشگری تنها مزیت اقتصادی استان محسوب می‌شود که می توان بر روی آن فکر کرد، تاکید داشت: فراموش نشود که استان سمنان دارای مزیت‌های اقتصادی بی‌نظیری است این استان بیش از ۸۷۰ اثر ثبت شده دارد و سالانه میزبان ۲۰ میلیون زائر رضوی است.

نگاهی به آمار تولیدات کشاورزی استان نشان می‌دهد که دیگر کشاورزی مزیت ما نیست

صالحی با بیان اینکه مشکل اینجا است که میزان ماندگاری این زائران حتی یک ساعت هم نیست. در صورتی که مزیت‌های اقتصادی گردشگری استان آنقدر بالا هستند که بتوان از این حجم گردشگر بهره گیرد، گفت: مشکل اینجا است که اولاً مزیت‌های گردشگری هر منطقه را احصا نکرده‌ و نتوانسته ایم آن را بشناسانیم در نتیجه مردم استان خودمان هم از داشته های گردشگری بی خبر هستند.

وی افزود: این موضوع باعث می‌شود تا نتوانیم استان را به عنوان یک برند مطرح کنیم. در مرحله اول باید تمام مزیت‌های گردشگری استان روستا به روستا و بخش به بخش احصا شود و سپس برای شناساندن و تقویت آن برنامه‌ریزی کنیم موضوعی که فعلا در استان دیده نمی‌شود.