وحید پورتجریشی؛ بازار: رئیس سازمان توسعه تجارت، روز سه شنبه از ثبت موفقیت آمیز نخستین سفارش واردات به ارزش ۱۰ میلیون دلار با استفاده از رمزارزها خبر داد. این در حالیست که گفته می شود تا پایان شهریور ماه، استفاده از رمز ارزها و قراردادهای هوشمند به صورت گسترده در تجارت خارجی با کشورهای هدف عمومیت خواهد یافت.
این اقدام سازمان توسعه تجارت را می توان نخستین قدم مثبت و عملیاتی در راستای مقابله با آثار تحریم های اقتصادی برای کشور دانست که به ویژه در شرایط فعلی، امری حیاتی برای راه اندازی مناسبات تجاری با شرکای ایران در سطح جهانی محسوب می شود.
به یاد داشته باشیم که بزرگترین مانع پیش روی ایران در انجام بادلات خارجی طی سال های گذشته به ویژه در دوران پسا برجام، نه تحریم های آمریکا و اتحادیه اروپا، بلکه عدم امکان مبادله مالی با شرکت ها و کشورهای هدف بود که همین امر منجر به تعلیق بسیاری از پروژه های زیرساختی کشور مانند قرار داد ۳۰۰ میلیون یورویی ساخت مسیر قطار سریع السیر تهران - اصفهان شد که قرار بود توسط شرکت ایتالفر ایتالیا ساخته شود.
لذا راه اندازی خط مراودات مالی بر مبنای استفاده از رمزارزها از این حیث می تواند بسیار حائز اهمیت باشد و درهای جدید در دوران تحریم به روی واردات و صادرات ایران بگشاید.
اما فارغ از اینکه دولت برای ثبت سفارش خود از کدام ارز یا ارزهای دیجیتالی استفاده نموده، باید بدانیم که روش ستفاده از رمزارزها برای پرداخت دیون و وصول مطالبات بین المللی، شیوه ای یکسان و نسبتا ثابت دارد که با توجه به استقبال رسمی دولت از این شیوه، می توان از آنها برای مبادلات مالی بین المللی استفاده نماییم که پیشتر در خبرگزاری تحلیل بازار به آموزش مبادلات مالی بین المللی از طریق ارزهای دیجیتال پرداخته ایم.
اکنون که در آستانه احتمال بازگشت ایران و غرب به برجام قرار داریم، این سوال مطرح است که اساسا لزومی به استفاده از راهکارهای مربوط به مبادلات مالی بین المللی از طریق مسیر غیر بانکی وجود دارد یا خیر. آیا می توان در صورت رفع احتمالی تحریم های بانکی و اتصال مجدد سیساتم بانکی کشور به سوئیفت و دیگر مکانیسم های تراکنش های مالی بین المللی، تنها به آنها اتکا کرد؟ در ادامه سوعی خواهد شد تا به صورت کلی به این سوالات پاسخ دهیم.
مذاکرات برجامی و میزان اعمادپذیری رفع تحریم بانکی
علیرغم انجام مذاکرات هسته ای وین که یکی از اهداف اصلی آن نیز رفع تحریم های بخش بانکی ذکر شده، ذکر این نکته بسیار ضروری است که حتی در صورت حصول توافق احتمالی، تجربه سال های گذشته نشان داده که نمی توان به بازگشت و ابقای همیشگی سیستم های مبادلات بین المللی مالی مانند سوئیفت اتکا کرد؛ چراکه که مکانیسم سوئیفت و حتی نهادهای بالاسری آن مانند صندوق بین المللی پول، در دستان آمریکا و گاها برخی از کشورهای اروپایی بوده و پس از برداشته شدن تحریم های بانکی، قطعا باید به دنبال موارد دیگری چون رفع اشکالات وارد شده از سوی FATF علیه ایران باشیم.
لذا با توجه به ناهمگونی ساختار سیاسی و اقتصادی جمهوری اسلامی ایران با ارزش های جهان غرب به ویژه ایالات متحده، به نظر نمی رسد اتکای محض به سیستم های مبادلات بین المللی مالی، چندان منطقی بوده و بتوان به عنوان راه حلی همیشگی روی آن حساب کرد.
علاوه بر این، مکانیسم های مالی آلترناتیو ابداع شده طی سال های گذشته برای دور زدن تحریم های بخش بانکی مانند کانال های مالی ایران و روسیه و ایران و چین و یا مواردی چون اینستکس نیز کارایی لازم را نداشته و بعضا در حد امضای تفاهم نامه یا قرارداد باقی مانده که هیچگاه عملیاتی نشده است.
استفاده از رمز ارزها و لزوم تدوین مقررات تسهیل کننده
حال باید به این نکته فکر کنیم که اگر نمی توان روی مکانیسم هایی مانند سوئیفت حساب خاصی باز کرد، آیا گزینه دیگری برای کمک به انجام مبادلات بین المللی ایران وجود خواهد داشت یا خیر.
ظاهرا باید به دنبال راهکاری باشیم که علاوه بر میزان اطمینان پذیری بالا به عنوان روشی برای پرداخت، همزمان بتواند در مذاکرات میان ایران و ظرف غربی نیز، برگ برنده ای در دست دیپلمات های ایران باشد و طرف غربی را متقاعد کند که دولت و نهادهای تجاری ایران، راهکار محکم و قابل اتکای دیگری برای جایگزین سازی احتمالی با سوئیفت در دست داشته و دستکم در حد انتظار واشنگتن، نیازمند راه اندازی مبرم کانال های بانکی بین المللی به شرط قبول شرایط بعضا غیر منطقی ایالات متحده نیست.
یکی از بهترین روش های موثر و مطمئن در این راستا، استفاده از روش های پرداختی مبتنی بر ارزهای دیجیتال با ثبات (Stablecoins) است که در حقیقت همان نسخه دیجیتال ارزهای متداول بازار مانند دلار و یورو است.
حتی با راه اندازی یوآن و روبل دیجیتال نیز می توان از آنها برای انجام مبادلات مالی مستقیم و بدون واسطه (مانند صرافی های نا مطمئن خصوصی) استفاده کرده و با پایینترین میزان کارمزد اقدام به انجام تراکنش های بین المللی نمود.
از آنجاکه سیستم رمز ارزها و قراردادهای هوشمند مبتنی بر فناوری بلاکچین و بعضا «وب ۳» است، امکان تحریم تراکنش ها و دارایی های شما در صورت دریافت آموزش های صحیح در خصوص نحوه کار با این دسته از دارایی ها، وجود نداشته و با خیال راحت می توانید نسبت به انجام مبادلات بین المللی خود اقدام نمایید.
برای انجام این دست مبادلات، نیازمند مواردی چون گشودن حساب کاربری در یکی از صرافی های معتبر داخلی، کیف پول قوی و امن و همچنین مذاکراه به طرف تجاری خارجی خود به منظور پذیرش انتقال از طریق ارزهای دیجیتال هستید و می توان گفت که انجام این فرایند، چندان پیچیده و سخت نبوده و نیازمند تخصص خاصی در حوزه فناوری اطلاعات ندارد.
نظر شما