تهمینه غمخوار؛ بازار: در دهه گذشته، جهان به طور فزاینده ای شاهد روند «شرق در حال صعود و غرب در حال افول» در حوزه های اقتصاد، امنیت و قدرت گفتمانی بوده است. در این میان، کشورهای غربی، به ویژه ایالات متحده، که گرفتار مشکلات داخلی هستند، برای کاهش فشار خود، به دنبال راه قدیمی گذراندن هزینه‌ها و ایجاد آشفتگی در کشورهای دیگر هستند.
چین، نماینده کشورهای نوظهور، راه حل های جدیدی را برای مشکلات جهانی پیشنهاد می کند و با حمایت از توسعه روابط برد_برد، تسهیل مشاوره و آشتی و پیشنهاد یک مکانیزم امنیتی متوازن و موثر، در تلاش است تا جامعه ای با آینده ای مشترک برای بشریت بسازد.
یکی از اقدامات این کشور، احداث کریدور اقتصادی چین و پاکستان یا همان سی پک و پروژه شاخص یک کمربند و یک جاده بوده که از نظر مقامات پاکستانی واقعاً برای این کشور جنوب شرق آسیا متحول کننده بوده و اهمیت و وجهه پاکستان را افزایش داده است. در واقع، سی پک ضامن فردایی بهتر برای پاکستان و مردم آن است.
عده ای از تحلیلگران پاکستانی معتقدند که برخی از عناصر جنگ‌طلب در واشنگتن هستند که درصددند تا با استفاده از کتاب بازی که علیه اتحاد جماهیر شوروی در جنگ سرد اولیه در قرن بیستم استفاده کردند، جرقه جنگ سرد جدیدی علیه چین برپا کنند. آنها می خواهند سی پک را از نظر ایدئولوژیکی با حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی یکی بدانند.
با توجه به اینکه، سی پک با بیش از ۱۰۰ سال قدمت، مرکز ثقل دولت و نظام سیاسی چین است، در حالی که حزب کمونیست چین از زمان انقلاب چین در سال ۱۹۴۹ به موفقیت دست یافته است، بنابراین امریکا و دولتهای غربی در صددند تا این مرکز ثقل را تضعیف کنند. در این صورت آنها احساس می کنند که تصویر چین، روایت چین و نقش کلی چین تحت تأثیر نامطلوب قرار می گیرد.
برخی کارشناسان چینی نیز بر این باورند که غرب تئوری های مختلف تهدید چین را ساخته در حالی که سعی می کند چین را در سطح بین المللی منزوی کند. با این حال، اینکه این تلاش بر جذابیت چین در قبال سایر نقاط جهان تاثیرگذار بوده یا خیر، نیاز به بررسی دارد.
از نظر تحلیلگران و مقامات پاکستانی، چین امروز هدف جنگ اطلاعاتی و تبلیغاتی از سوی ایالات متحده است. آنها در حال ساختن تئوری های «تهدید چین» هستند که بسیاری از کشورها و اکثر کشورهای جهان سوم آن را رد می کنند. هیچ تهدیدی برای چین وجود ندارد و چین به هیچ کشوری حمله نکرده است. در حقیقت، چین یک کشور صلح آمیز است که در گذشته قربانی تجاوزات بوده است. همچنین، این کشور، تهدیدی برای ایالات متحده یا جهان نیست و این امریکا است که این تهدید خیالی را برای خود ایجاد کرده است.
در لایحه ۲۸۰ صفحه ای کنگره دو حزبی ایالات متحده، قانون رقابت استراتژیک، ۳۰۰ میلیون دلار هزینه برای مقابله با نفوذ چین گنجانده شده است، به طوری که فقط برای تبلیغ استفاده می شود و گاهی اوقات افراد، تحت تأثیر تبلیغات قرار می گیرند.
به گفته مقامات کشورهای آسیای جنوب شرقی، در طول ۱۰ سال گذشته چیزی که بیش از همه کشورهای مختلف را تحت تأثیر قرار داد، رهبری شی جین پینگ با رهبری قاطعانه و استراتژیک بوده است. او همچنین طرح یک کمربند_یک را پیشنهاد کرد که مهمترین ابتکار دیپلماتیک و توسعه ای قرن بیست و یکم است و به همین دلیل است که ۱۴۰ کشور یا بیشتر به این ابتکار چینی پیوسته اند.
همچنین، بر اساس گزارشها، چین تا سال ۲۰۲۱ از فقر مطلق رهایی خواهد یافت. بنابراین رهبری قاطع، نقش بین المللی رو به رشد آن دستاوردهای مهمی هستند. چین امروز به عنوان یک رهبر جهانی در زمینه جهانی شدن، تغییرات آب و هوایی، توسعه اجتماعی_اقتصادی و جاده ابریشم در حال ظهور است.
حال در این میان و در رابطه با پروژه اقتصادی سی پک، دلایلی وجود دارد که این کریدور موجب توسعه چین می شود و چین از طریق این کریدور اقتصادی به موفقیت و رشد بیشتر دست یابد. برخی از تحلیلها حاکی از این است که این موضوع در درجه اول به کیفیت رهبری چین برمیگردد که در آزمون ها مقاومت کرده است.
بر همین اساس، چین دارای این توانایی اصلاح مسیر است که زمانی که رهبر آن متوجه می شود که یک سیاست کار نمی کند، به اصلاحات و ایجاد گشایش هایی دست می زند که در آن پاکستان نقشی محوری را به عنوان یک پل ایفا می کند. بنابراین، سی پک برای مردم چین مفید بوده و کیفیت زندگی بهتری به آنها داده است. با توجه به اینکه در دهه ۱۹۸۰ بیش از ۸۰ درصد مردم چین زیر خط فقر زندگی می‌کردند، این اقدامات تحولات شگفت انگیزی بوده و اکنون چین یک رهبر جهانی قوی، ثروتمند و قدرتمند است.
سیاست خارجی چین بر همکاری برد_برد، به اشتراک گذاشتن رفاه و جامعه‌ای با آینده مشترک برای نوع بشر، پرهیز از درگیری و تقابل متمرکز شده است.
بر همین اساس می توان مشاهده کرد که آمریکایی ها در ۲۰ سال گذشته چگونه با به اصطلاح جنگ علیه تروریسم مبارزه کرده اند، در حالی که چین مشغول ترویج یک کمربند_یک جاده بوده است. علاوه بر آن، چین تحت رهبری حزب کمونیست در حال حرکت به سوی تحقق دومین هدف صد سالگی خود است. دانشگاه هاروارد در ژوئیه ۲۰۲۰ یک نظرسنجی را در خصوص کریدور اقتصادی چین_پاکستان انجام داد که داده‌های نظری ۳۲ هزار چینی از طبقات مختلف، در یک دوره دو دهه جمع آوری شد در حالی که این نظرسنجی نشان داد که بیش از ۹۰ درصد پاسخ دهندگان از عملکرد سی پک و دولت مرکزی راضی بودند.
در همین راستا پاکستانی ها معتقدند که سیاست چین برای توسعه، مردم محور است به طوری که منافع مردم را در داخل کشورشان و همچنین در سطح محلی و بین المللی سر لوحه قرار داده و موفقیت و شکوفایی آنها در آنچه همکاری برد_برد نامیده می شود، به اشتراک می گذارند. بنابراین، موفقیت چین و صعود مسالمت آمیز این کشور منبع قدرت، ثبات و نیرویی برای تعادل است که کشورهای متوسط و کوچک مانند پاکستان از آن استقبال می کنند.
ما در یک جهان تک قطبی زندگی نمی کنیم، بلکه در یک جهان چند قطبی زندگی می کنیم که نیازمند چندجانبه گرایی است. لذا، چین یک انتخاب استراتژیک به کشورها می دهد که کشورهای مختلفی مانند پاکستان از این بابت بسیار خوشحال هستند. علاوه بر آن، این امر به کشورهایی مانند پاکستان فضای استراتژیک و خودمختاری بیشتر برای پیگیری انتخاب های سیاسی مستقل می دهد.
توسعه روابط چین و پاکستان؛ مهمترین و اولویت دیپلماسی اقتصادی اسلام آباد
پس از روی کار آمدن دولت جدید شهباز شریف در ماه آوریل، نخست وزیر پاکستان تاکید کرد که چین بهترین کشور برای پاکستان و دوست و مهمترین شریک استراتژیک است. همچنین، او تصریح کرد که اقدامات مرتبط با کریدور سی پک تقویت شده و به ارتفاعات جدیدی خواهد رفت. بنابراین، تأیید مجدد این سیاست بسیار واضح است. چین همچنان اولویت اصلی در سیاست خارجی پاکستان است.
از نظر مقامات پاکستانی، سی پک رای اعتماد چین به مردم پاکستان است. پاکستان و چین برادران آهنین هستند. هیچ کشوری در جهان، چه یک کشور غربی یا یک کشور مسلمان، حاضر به حمایت اقتصادی از پاکستان در مقیاسی مانند سی پک نبود. چین اولین کشوری بود که حمایت و کمک کرد. بنابراین، خواه کریدور سی پک باشد یا همه‌گیری کووید-۱۹ یا دفاع یا دیپلماسی، این یک پشتیبانی قوی و اساسی است.
امروز، به لطف سی پک، ۷۵۰۰۰ پاکستانی دارای شغل و درآمد شده اند. بندر گوادر نیز توسط چین ساخته شده و اکنون توسط یک شرکت چینی اداره می شود. این کشور کشورهای محصور در خشکی آسیای مرکزی به علاوه افغانستان را به جهان خارج مرتبط می کند. بنابراین این بندر، به عنوان محوری در جاده ابریشم دریایی، عنصر اصلی سی پک است.
سی پک همچنین، استانهای مختلف را از طریق بزرگراه ها، بزرگراه ها و راه های ارتباطی آسان‌تر و قابل دسترس‌تر متحد کرده است. بنابراین، این کریدور اقتصادی واقعاً برای پاکستان متحول کننده بوده و اهمیت و وجهه پاکستان را افزایش داده است.
نظر شما