زنجان یک‌هزار و ۲۰۰ هکتار بافت فرسوده دارد

مسعود بیات منش در گفتگو با خبرنگار بازار با بیان اینکه ۴۴ درصد از مساحت استان زنجان در پهنه با خطر بالای زلزله قرار دارد،گفت: در این میان ۴۸ درصد در پهنه با خطر متوسط زلزله و تنها ۸ درصد از مساحت استان در پهنه با خطر پایین زلزله قرار دارد.

وی اظهار کرد: اتخاذ سیاست‌هایی همچون رعایت اصول مهندسی ساختمان در ساخت و سازهای جدید، جلوگیری از گسترش شهرهای مستقر در پهنه با خطر بالای زلزله، مکان یابی سکونتگاه‌های جدید در نواحی با خطر پایین زلزله، آموزش مردم در هنگام بلایای طبیعی همچون زلزله می‌تواند در کاهش اثرات مخرب زلزله موثر واقع شود.

مدیرکل راه و شهرسازی استان زنجان گفت: مرحله دوم توسعه شبکه شتاب نگاری استان زنجان در دستور کار اداره کل راه و شهرسازی استان زنجان است و با مطالعه لرزه زمین ساختی و زمین شناسی و با در نظر گرفتن ضوابط از پیش تعیین شده مانند لرزه زمین ساخت، زمین شناسی منطقه، زمین شناسی ساختگاهی، توپوگرافی، خطر پذیری، سازه‌های مهم، تراکم کم دستگاه‌ها در بعضی مناطق و امکانات محلی، پنج محل انتخاب و دستگاه‌های شتابنگار برخط تا ۱۵ تیرماه نصب و راه اندازی خواهند شد.

بیات منش با اشاره به فاز اول نصب شش ایستگاه شتاب نگار برخط در شهرستانهای زنجان، ابهر، آببر، سلطانیه، ماه نشان، ارمغان خانه در سال ۹۹، گفت: با آماده سازی زیر ساخت ایستگاههای شتابنگار شهرهای قیدار، زرین آباد، چورزق، گیلوان، سلطان آباد، این مناطق به شبکه شتاب‌نگاری برخط متصل خواهند شد.

وی ابراز داشت: این استان یک‌هزار و ۲۰۰ هکتار بافت فرسوده دارد و از این میزان ۵۱۱ هکتار در شهر زنجان قرار دارد.

مدیرکل راه و شهرسازی استان زنجان،با بیان اینکه سهم بافت فرسوده شهر زنجان نسبت به کل مساحت شهر ۸.۳ درصد است،افزود: ابهر نیز ۸.۵ درصد، خرم دره نیز ۱۶.۳ درصد، شهر قیدار ۸.۸ درصداست.

بیات منش تاکید کرد: یکی از دغدغه‌های راه و شهرسازی استان، نوسازی بافت‌های فرسوده و ناکارآمد است و مطالعات وسیعی برای بافت‌های فرسوده توسط این اداره انجام شده است.

وی افزود: استان زنجان در حال حاضر ۲۷ ایستگاه شتاب نگار زلزله دارد و در صورت عملیاتی شدن زیر ساخت ایستگاه‌ها، تا ۱۵ تیرماه تعداد ۳۸ ایستگاه شتابنگار زلزله، از مجموع ۱۵۷۰ ایستگاه شتاب نگار در سطح کشور را به خود اختصاص خواهد داد.

مدیرکل راه و شهرسازی استان زنجان تصریح کرد: اگر بافت فرسوده‌ای دچار فرسودگی جمعیتی شود، بسیار خطرناک‌تر از فرسودگی کالبدی است و جبران حیات این بافت‌ها با مشکل روبه‌رو خواهد شد.