قراردادهای سفید روزگار کارگران کرمانی را سیاه کرد| دخلی که با خرج نمی خواند

بازار؛ گروه استان‌ها: از قدیم گفته اند با حلوا حلوا گفتن دهان شیرین نمی شود و هر سال روز کارگر کارگران کرمانی هم مثل دیگر کارگران کشور شاهد شعارهای تکراری مسئولان هستند و باری از دوششان برداشته نمی شود.

یک کارگر ساختمانی به بازار گفت: اینکه هیچوقت احساس امنیت شغلی نداشته باشی امانت را می برد.

او که نامش علی است ادامه داد: وقتی کارگر هستی دستمزدت را به موقع نمی گیری و اگر هم اعتراض کنی کارت را از دست می دهی و در این وضعیت اسف بار اقتصادی که دچارش هستیم قطعا یک چیزی هم بدهکار می شویم.

حتی زمانی که می خواهی جایی قرارداد ببندی صاحبان شرکت ها به گونه ای قرارداد کوتاه مدت سفیدی را پیش رویت می گذارند که از همان ابتدا ته دلت می لرزد کارت بی جیره و مواجب باشد

وی تصریح کرد: حتی زمانی که می خواهی جایی قرارداد ببندی صاحبان شرکت ها به گونه ای قرارداد کوتاه مدت سفیدی را پیش رویت می گذارند که از همان ابتدا ته دلت می لرزد کارت بی جیره و مواجب باشد.

علی اضافه کرد: کار هم گیر نمی آید و مجبور هستی قراردادی را که تمامی حقوق قانونی تو را نادیده گرفته امضا کنی و تنها به این امید داشته باشی که کارفرما درکت کند و حقت پایمال نشود.

این کارگر ساختمانی گفت: گرانی نفسمان را بریده و صدایمان هم به جایی نمی رسد.

کارگران بالاجبار قرارداد سفید امضا می کنند
یک کارگر دیگر که در معدن کار می کند به بازار گفت: هنوز حقوق سال قبل مان را نداده اند و عیدی و پاداش که دیگر اسمش را نبرید.

او که نمی خواهد نامش عنوان شود، ادامه داد: قراردادهای ما موقتی است و هر روز که به معدن می آییم می ترسیم نکند فردا اخراج شویم و همین کار را هم از دست بدهیم.

وی تصریح کرد: وقتی پایمان را داخل معن می گذاریم شهادتین مان را می گوییم و می دانیم ممکن است زنده برنگردیم اما چه می شود کرد زندگی خرج دارد و باید مخارج زن و فرزندانمان را بدهیم.

وی ادامه داد: اغلب کارگران معدن بیمار هستند و از دردهای زانو و کمر می نالند هزینه دوا و درمان هم نداریم و به سختی روزگار را می گذرانیم.

قراردادهایمان روی هواست و تنها چیزی که در این قراردادها به آن توجه نشده است حق کارگر است اما به دلیل شرایط بد اقتصادی مجبور هستیم همین قراردادهای سفید را امضا کنیم

این کارگر افزود: قراردادهایمان روی هواست و تنها چیزی که در این قراردادها به آن توجه نشده است حق کارگر است اما به دلیل شرایط بد اقتصادی مجبور هستیم همین قراردادهای سفید را امضا کنیم.

به این نقطه از حرف هایش که رسید آهی کشید و سیگاری آتش زد و پک عمیقی به آن زد و بعد از بیرون دادن دود با نفسی خفه گفت: شاید باور نکنید اما با اینکه حقوق مان را نمی دهند جرات نداریم بگوییم چرا؟ چون می گویند خوش آمدید و به زور به کارتان نگرفته ایم و اخراج.

وی ادامه داد: ما کارگر معدن هستیم؛ می گویند سخت ترین شغل دنیا کارگری در معدن است اما چه کسی باورش می شود ما بیمه درستی هم نداریم. یک روز بیمه را رد می کنند و چند روز رد نمی کنند؛ نه امروز را داریم و نه آینده را. اگر در معدن هم بمیریم قطعا به خانواده مان حق و حقوقی نخواهند داد.

دخل و خرجمان با هم نمی خواند
با کارگری دیگر صحبت می کنیم؛ او که کارگر ساختمانی است به بازار گفت: زمستان که می شود استخوانمان از سرما ترک بر می دارد و با اولین سوز سرما غصه بیکار شدن هم به سراغمان می آید.

سجاد ادامه می دهد: اگر هر روز هم کار کنیم دخل و خرج مان با هم نمی خواند حالا تصور کنید که چند ماه هم بیکار باشیم؛ آن وقت کلاهمان پس معرکه است.

وی اضافه کرد: نداشتن امنیت شغلی حسی است که کارگران ساختمانی را رها نمی کند و باید هر شب دعا بخوانی که فردا کاری برای انجام داشته باشی.

این کارگر ساختمانی تصریح کرد: گاهی با معمارانی که می شناسم قرارداد موقتی می بندیم که مدتی مشغول به کار باشیم اما زیاد دلمان را به قراردادها هم خوش نمی کنیم چون هیچ تضمینی نیست.

وضعیت کارگران به مرز قرمز رسیده است
وی افزود: ما حتی بیمه هم نیستیم و فکر اینکه زمانی که افتاده شدم باید چگونه زندگی را سر کنم و مخارج همسرم و...را بدهم دیوانه ام می کند.

سجاد افزود: اجاره خانه قوز بالاقوزی است که از پسش بر نمی آیم البته اکثر کارگران همین وضعیت را دارند فشار اقتصادی کمرمان را شکسته و کاش دولت به شکل واقعی به فکر ما باشد.

وی ادامه داد: ما زندگی نمی کنیم، فقط نفس می کشیم و روزها را پشت هم شب می کنیم. قدرت پرداخت هزینه یک سفر را نداریم و نمی توانیم حتی برای همسر و فرزندانمان یک تفریح معمولی فراهم کنیم و آرزوهایشان را برآورده کنیم.

وضعیت همه کارگران به مرز قرمز رسیده است. مجبور هستیم تا چهار ماه یک گونی برنج را مصرف کنیم و این در حالی است که اقلام زیادی از کالاهای اساسی را از سفره مان حذف کرده ایم

سجاد تاکید کرد: البته خدا را شکر می کنم که سالم هستم و می توانم نان حلال سر سفره زن و بچه ام ببرم.

این کارگر ساختمانی گفت: وضعیت همه کارگران به مرز قرمز رسیده است. مجبور هستیم تا چهار ماه یک گونی برنج را مصرف کنیم و این در حالی است که اقلام زیادی از کالاهای اساسی را از سفره مان حذف کرده ایم.

کارگر و کارفرما مکمل یکدیگرند
سرپرست اداره کل تعاون، کار و امور اجتماعی استان کرمان در این خصوص به بازار گفت: حمایت از معیشت کارگران ، اشتغال زایی ، مبارزه با فساد ، عدالت گستری و گسترش خدمات به بازنشستگان مهمترین کارهایی است که عبدالملکی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از مدیران استانی خواسته است .

مجتبی مصباح بر نقش بی بدیل کارگران در رونق تولید اشاره کرد و گفت: تلاش جهادی کارگران و کارآفرینان و حمایت از کالاهای تولید داخل کشور تنها راه پیروزی در جنگ اقتصادی است.

وی با بیان اینکه وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی بر عدالت گستری و ارتقای منزلت کارگران تأکید ویژه ای دارد، گفت: اولویت مدیران اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیز عدالت گستری و فساد ستیزی است

مصباح افزود: کارفرما و کارگر مکمل همدیگر هستند و بدون وجود هر دو در کنار هم هیچ پیشرفتی حاصل نخواهد شد.

وی ادامه داد: در مذهب ما به کار و نیروی انسانی ارزش و بها داده شده است و کار فی النفسه ارزشمند است چه با دستمزد چه بدون دستمزد چنانچه جامعه کارگری در کشور ما جزو قانع ترین افراد هستند که جا دارد دولت در خصوص معیشت کارگران تدابیری بیندیشد.

وضعیت بد اقتصادی باعث شده تا کارگران بیشتر از قبل با مشکل معیشتی مواجه شوند و نبود نظارت بر شرکت ها و کارگاه ها نیز موجب شده تا برخی از افراد سودجو اقدام به بستن قراردادهای سفید و یا قراردادهایی کنند که به ضرر کارگر است.