مالیات بر خانه‌های خالی برای درآمدزایی کشور کافی نیست

مرتضی رحیمی در گفتگو با خبرنگار بازار، با بیان اینکه دولت برای تأمین نیاز مالی خود به مالیات تاکید و تکیه بسزایی دارد که البته امری درست است، تاکید داشت: روش اخذ مالیات سبب شد تا دولت قبل مردم را به سمت بورس سوق دهد تا بتواند شرکت‌های تولیدی و صنعتی را ارتقا دهد و از آنها مالیات بگیرد در واقع دولت به فکر تأمین مالی خودش بود نه سرمایه گذاری و مردم؛

وی با بیان اینکه دیگر راه درآمد دولت از طریق مالیات می‌تواند خانه و خودرو باشد، بیان داشت: دولت با وضع مالیات بر سپرده‌های بانکی سعی کرد تا مردم را تشویق کند که سپرده‌ها را از بانک بیرون آورده و در تولید صرف کند اما این طرح رها شد و نتوانست نتیجه خوبی را داشته باشد.

وصول یک درصدی دردی دوا نمی‌کند
این کارشناس مسکن با اشاره به صحبت‌های رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس درباره وصول کمتر از یک درصد درآمد مالیاتی از محل خانه‌های خالی مشمول مالیات، ابراز داشت: مالیات بر این خانه‌ها آنطور که دولت و کارشناسان درباره آن می‌گفتند، مؤثر نخواهد بود زیرا یک درصد درآمد مالیاتی درست است که رقم خوبی محسوب می‌شود اما دردی از دولت دوا نمی‌کند و از سوی دیگر به نظر می‌رسد که راه دور زدن آن هم به زودی پیدا می‌شود.

رحیمی افزود: مالیات دریافتی از خانه‌های خالی چالش‌هایی را هم از همین حالا برای دولت ایجاد کرده است برای مثل تعریف خانه‌های خالی باید چه باشد اینکه یک خانه ساخته می‌شود تا بتوان برای آن پایان کار گرفت و مشتری برای اجاره یا فروش آن را در ظرف چند ماه فراهم ساخت آیا این خانه خالی حساب می‌شود یا خیر؟ یا اینکه خانه‌هایی که دارای مشکلات ارثی هستند و … از آن دست مسائلی هستند که هنوز به صورت روشن درباره آنها اظهار نظر نشده است.

ولت با وضع مالیات بر سپرده‌های بانکی سعی کرد تا مردم را تشویق کند که سپرده‌ها را از بانک بیرون آورده و در تولید صرف کند اما این طرح رها شد و نتوانست نتیجه خوبی را داشته باشد

وی درباره مشکلات طرح مالیاتی هم بیان کرد: عملکرد دستگاه‌ها در اجرای قانون هم مشکل‌زا شده است برای مثال اعلام می‌شود که عمده‌ای از سامانه املاک و مستقلات اجرایی نشده است و مشکلات متعددی در خصوص اجرای قانون مالیات بر خانه‌های خالی وجود دارد.

ایجاد راه‌های دور زدن قانون
این کارشناس مسکن با بیان اینکه امکان دارد که مالیات بر خانه‌های خالی می‌تواند منجر به ایجاد فاکتورهای صوری و همچنین معاملات شود که در واقع حقیقت ندارد، ابراز کرد: بعضاً انبوه سازانی که تعداد قابل توجهی واحد مسکونی خالی احتکار کرده‌اند، حاضر هستند برای فرار از مالیات خانه‌های خالی پول نسبتاً قابل توجهی را نیز هزینه کنند از سوی دیگر اگر این طرح قرار باشد که جلوی احتکار خانه برای گران فروشی، نگیرد و در واقع می‌توان گفت کارکرد دیگری نخواهد داشت زیرا میزان قابل توجهی هم به درآمدهای مالیاتی کشور کمک نخواهد کرد پس باید رویه در کنار اصلاح، گسترده‌تر نیز شود.

رحیمی بیان کرد: برخی کشورهای مالیات بر خانه و خودرو تصاعدی حساب می‌کنند به عنوان مثال خرید یک خانه دو تا هشت درصد مالیات دارد خرید دومین خانه از سوی فرد یا خانواده او یک‌باره مشمول ۴۰ درصد مالیات می‌شود و به همین ترتیب خانه سوم ۸۰ درصد و … تا در این زمینه به سمت تک خانه بودن برویم این موضوع همچنین می‌تواند سبب شود که مردم پولی را که قرار است برای خانه‌های دوم و سوم هزینه کنند را به سرمایه گذاری در بخش‌های تولیدی خدماتی و یا در بدترین شرایط نزد بانک‌ها بگذارند که باز هم از احتکار خانه بهتر است.

وی با بیان اینکه درباره خودرو نیز چنین است می‌توان مالیاتی را وضع کرد که افراد تمایلی به خرید خودرو دوم و سوم نداشته باشند، تاکید کرد: در بسیاری از کشورها شما می‌توانید یک خانه بخرید اما خانه دوم آنچنان مالیاتی دارند که نسبت به قیمت خانه‌های همان منطقه ۷۰ درصد گران‌تر می‌شود در نتیجه مردم خودشان رغبتی به خرید خانه دوم ندارند و به نوعی رویه تک خانه‌ای رواج پیدا می‌کند لیکن به نظر می‌رسد اگر بتوانیم این رویه را در پیش بگیریم موفقیت و بهترین را کسب خواهیم کرد.