بازار؛ گروه اصناف و بازرگانی: علی شهرابی فراهانی از کارآفرینان جوان و فعال اکوسیستم اقتصادی و استارتاپی است که معتقد برای کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی باید به دنبال برندسازی محصولات داخلی باشیم. او که معتقد است تولیدبر اساس خواسته و سلیقه بازار داخل مانع حضور محصولات ایرانی در بازار جهانی شده است، می گوید: هر محصولی لایق نام مقدس ساخت ایران نیست.
او با بیان اینکه با برند سازی می توان درآمدی بیش از درآمد فروش نفت کسب کرد، گفت: به عنوان مثال امروز میزان درآمد گوگل از بخش تبلیغاتش بیشتر از درآمد نفتی کشور ما است.
متن کامل گفتگو با «علی شهرابی فراهانی» این کارآفرین و فعال استارتاپی را در ادامه می خوانید:
* چگونه در سنین کم شما به سمت کار آفرینی رفتید؟
من برنامه نویس بودم و هنوز هم هستم و از سنین کم آموزش برنامه نویسی را شروع کردم. طولی نکشید تا به واسطه حضور کودکی در شغل پدری ام در بازار و علاقه ام به فضای اقتصادی این آموزه ها رو وارد دنیای کسب و کار کرده و اولین شرکت خودم را در حوزه برنامه نویسی و استارتاپی تاسیس کردم. فعالیت های خودم را گسترده تر کردم و به موازات فراگیری علوم در حوزه مدیریت کسب و کار؛ بخش های جدیدی رو تاسیس کردم که تا در مسیر اشتغال زایی جوان گرایی و ایجاد فضای علمی برای توسعه کسب و کار و معتبر شدن لیبل ساخت ایران حرکت کنم. به نظر من کارآفرینی فراتر از یک کار بوده و لازمه آن عشق و علاقه به ایجاد شغل، انجام کارهای بزرگ و هیجانات آن است. بدون شک کسی که تنها و تنها برای خلق پول وارد این مسیر شود، با شکست مواجه می شود و ناامیدی رو تجربه خواهد کرد؛ چرا که این مسیر بسیار سخت و یرچالش است.
*برندهای ایران در جهان چه نقشی دارند و برندسازی چطور می تواند به جایگاه برندهای ایران در بازار جهانی کمک کند؟
امروز شما آلمان را با چه چیز می شناسید؟ قطعا بنز و بی ام و یا تولیدات با کیفیت؛ یا ژاین را با تویوتا و هوندا؛ آمریکا را هم با تکنولوژی مدرن و غیره. واقعیت این است کشورهای دنیا برای برندهای معروف خود ارزش قائل بوده و آن را ارج می نهند. چرا که این برندها نام این کشور را بر سر زبان ها انداخته و قدرت آنها را افزایش داده اند. نباید فراموش کرد که دنیای امروز دنیای اقتصاد و علم بوده و هر کشوری توان بالاتری در اقتصاد بین المللی دارد، به دنبال آن قدرت و محبوبیت بیشتری هم دارد. معمولا نرخ تورم در این کشورها پایین بوده و اکثریت مردمش هم رفاه بیشتری را حس میکنند.
جایگاه برندهای ایران در بازارهای جهانی نزدیک به صفر است. در حالیکه برخی کشورها با نام برندهایشان شناخته می شوند
*سالانه میزان رشد GDP ما چقدر است و کشورهایی با ساختار تولید جهانی چقدر؟
جالب است که بدانید امروز میزان درآمد گوگل از بخش تبلیغاتش بیشتر از درآمد نفتی کشور ماست. برندینگ این نیست که یک نام تجاری را ایجاد کنیم و محصولاتمان را با تبلیغات این نام عرضه کنیم. برندسازی یعنی دمیدن روح به یک نام یا یک محصول این روح از کارآفرین یا رهبر شاکله منابع انسانی. وقتی این عشق با تفکر خلاقانه و شناسایی نیاز دقیق مشتری همراه می شود، حس خوب رضایت از کالا را در بین مشتریان ایجاد می کند. این تجربه برای عامه مردم قابل درک است که چرا با شنیدن نام یک برند حس خوبی دارند و حاضر هستند بهای بیشتری برایش بیردازند. حال آنکه با شنیدن نام یک برند ممکن است هیچ حس خوبی نداشته باشند.
شما راجع به جایگاه برندهای ایرانی در جهان پرسیدید بگذارید بگویم طبق بررسی ها این جایگاه بسیار یایین و حتی نزدیک به صفر است.من عمده ترین دلیل این اتفاق را را خام فروشی و یا منابع فروشی، دلال محور بودن و سهم اندک تولید کننده از سود موجود در فرآیند تولید و توزیع می دانم. جاماندن ما از صنعت جهانی و تولید برای رفع نیاز داخل و ضعف در برندسازی رو مشکل بعدی میدانم. به عبارت دیگر باید نقش استراتژیکی را در دنیا ایفا میکردیم که نکردیم.
بخش زیادی از مشکلات امروز ماحاصل قوانین دست و یا گیر است. جدای از این انحصار غیر اصولی حاکم بر جامعه باعث از بین رفتن کیفیت محصولات و بعد کسب و کار ها شده است
*برای حل این مشکل چه کار می توان انجام داد؟ چگونه می توانیم جایگاه برندهای ایرانی را در بازار جهانی ارتقا دهیم؟
حل این مشکل با یک یا دو راه حل شدنی نیست؛ اما من جوان گرایی بر پایه شایستکی فکری نه مدیرگرایی را یکی از لازمه های رسیدن به این هدف می دانم. همچنین ایجاد زیر ساخت های تولید و توسعه آن راه کار دیگری است که نباید از آن غافل بود. اما متاسفانه امروز واحد های تولیدی بزرگ و کوچکی را داریم که نگاهشان تنها به بازار داخل بوده و تنها برای نیاز داخلی کشور تولید می کنند. بیشتر این تولیدات از قوه متفکر برندینگ به علت بازار بسته یا رقابت داخلی خالی هستند. متاسفانه بخشی از نام های تجاری داخلی اولین رکن هر تولید یعنی کیفیت و قیمت رقابت رو ندارند و در مسیر درست قرار نگرفته اند.
بخش زیادی از مشکلات امروز ما حاصل قوانین دست و یا گیر است. جدای از این انحصار غیر اصولی حاکم بر جامعه باعث از بین رفتن کیفیت محصولات و بعد کسب و کار خواهد شد. ایجاد انحصار برای یک سری از صنایع، اعمال محدودیت هایی برای حضور در بازار بین الملل بیشترین آسیب رو به ما وارد کرده است. آسیبی که امروز مردم رو هم نسبت به لیبل ساخت ایران ناامید و سود های کلان برای عده ای ایجاد کرده است. کارآفرین باید بداند هر محصولی لایق نام مقدس ساخت ایران نیست!
برای رهایی از فروش نفت به تولیداتی نیاز داریم که قابلیت عرضه در بازار جهانی را داشته و قدرت ارز آوری داشته باشند
*چرا جهانی سازی برندها تا این اندازه مهم است؟
بدون شک تولید و فروش در مقیاس جهانی منجر به توسعه اقتصادی یک کشور میشود. فراتر از این کشور برای رهایی از فروش نفت نیاز به تولیداتی دارد که قدرت ارز آوری داشته باشد که بتواند ارزش افزوده ایجاد کند و نیاز ملت ها را به خودش بیشتر کند.
*بی توجهی به برند سازی چه آسیب های می تواند به بدنه اقتصاد وارد کند؟
شما امروز وقتی دارید از خیابان ها عبور می کنید و با عینک دلسوزی به فضا نگاه می کنید می بینید که جوانان کشور تفریحاتی رو الویت اصلی زندگی خود قرار داده اند که نه تنها ما را به اهداف یک کشور قوی نمی رساند بلکه آسیب هایی را هم به کشور خواهند زد. بدون شک این مشکل نشات گرفته از جهانی نبودن صنایع است. چرا که وقتی حس رضایت مندی جوان ایجاد شود و ببیند که هم گام با دنیا در حال حرکت است، به این نتیجه می رسد که خود او نیز باید در این مسیر طی کند. در چنین شرایطی بدون شک برای اعتلای کشور هرکار و سختی رو تحمل می کند. اما امروز متاسفانه یک جوان بعد از گرفتن مدرک دانشگاهی تازه متوجه می شود فضای درون اجتماع با آموزه های دانشکاهی متفاوت بوده و این تازه اول مسیر است. باور دارم همه ما بدون قضاوت یکدیگر و جنگ عقیده باید در کنار هم برای اعتلای نام ایران و برافراشته شدن پرچم تلاش کنیم. امیدوارم روزی برسد که تمامی نوابغ در کشور خودشان فعالیت کنند و این جز با کارزیرساختی قابل انجام نیست.
نظر شما