بازار؛ گروه استانها: نقش مشاغل خانگی در توسعه اقتصادی به عنوان یک فعالیت کارآفرینانه امری اثبات شده است. در کشورهای توسعه یافته چند دهه از اجرای سیاست‌های حمایتی از مشاغل خانگی می‌گذرد و درصد زیادی از مشاغل در کشورهای پیشرفته به مشاغل کوچک و خانگی وابسته هستند.
اگر چه در کشور ما نیز به واسطه همراهی مسئولان مشاغل خانگی بسیاری در رشته های مختلف ایجاد و راه اندازی شده است اما به واسطه برخی از موانع جاری مانند تورم، کمبود مواد اولیه و از همه مهمتر نبود بازار فروش بسیاری از این مشاغل در کوران مشکلات قرار دارند که توجه بیشتری را از طرف مسئولان می طلبد.
سید مصطفی میرزایی یکی از کارآفرینان قوچانی که تا پیش از این تولیدات حاصل از چرخ های دوزندگی وی به ۱۲ هزار عدد پیراهن در طول ماه می رسید یکی از همین تولید کنندگان و پیشتازان مشاغل خانگی در قوچان است که حالا به یک سوم تولید گذشته رضایت داده اما باز هم برای تولید و فروش محصولات خود با مشکلات جدی مواجه است و صدای چرخ های خیاطی کارگاهش مدت هاست به سکوت تغییر ماهیت داده است.
این تولید کننده خانگی که با همراهی خواهرش تعدادی چرخ خیاطی را به کار گرفته تا در قالب مشاغل خانگی چرخ تولید را به حرکت درآورد حالا به دلایل مختلف در نیمه راه از کندی چرخش تولید و فشار مضاعف مشکلات اقتصادی ابراز نارضایتی دارد.برای آشنایی با این کارآفرین قوچانی ساعتی را با وی هم نشین و به گفت و گو پرداختیم.
* چی شد که شما مشاغل خانگی را انتخاب کردید؟
ذهن و ایده ی کارآفرینی بنده ازآنجا آغاز شد که سال ۹۶ درجهاد دانشگاهی بجنورد سرباز امریه بودم و بر روی پروژه ملی به نام مشاغل خانگی کار نمودم و همزمان خواهر بنده نیز مشغول خیاطی بودند که همان سال تشکیل یک کارگاه با همکاری هم به ذهنمان رسید و سپس سال ۹۷ این کار را به صورت آزمایشی آغاز کردم.
* در همان منزل مسکونی؟
بله دقیقا بااجاره همان طبقه زیرین خانه مسکونی نخستین جرقه تولید را با همراهی خواهرم زدیم.
* کار را با چه سرمایه ای آغاز کردید؟
با سرمایه ۱۲ میلیون تومان و خرید چند خیاطی بصورت آزمایشی آغاز نمودیم و یکسری کار را از بجنورد خریداری کردیم.
با اجاره طبقه پایین همان سکونت خانه تعداد چرخ های خیاطی را به حداقل بیست عدد رساندیم با وجود امکانات سردوز اتو و چرخ یقه دوز میزان تولیدات ما هم به سمت بالا رفت و پس از بجنورد، تهران و مشهد طی مذاکره ای که داشتیم ضمن کارگرفتن آغاز و با وجود مشکلات باز هم ادامه دادیم .
* چه محصولاتی را تولید می کنید؟
درحال حاضر از مانتو تا شومیز و سارافون تولیداتی داشتیم ولی دوسالی است که بصورت ساده پیراهن مردانه و بچه گانه می زنیم.
* احتمالا با گرفتن سفارش ها کارگاه را هم توسعه دادید؟
بله در سال ۹۷ حدود ۱۲ میلیون تومان سرمایه گذاری کدیم اما کافی نبود و لذا ۵۰ میلیون تومان دیگر مجبور شدیم تا در کار زریق کنیم و در حال حاضر نیز سرمایه مواد اولیه ما به ۱۵۰ میلیون تومان رسیده است.
* برای چند نفر اشتغال ایجاد کردید؟
تا سال ۹۸ برای ۱۷ نفر بصورت مستقیم و غیر مستقیم کار می کردند ولی به علت کرونا، کاهش نقدینگی و پایین آمدن تولیدات محصولات لذا نفرات به کار گرفته تعدیل و به ۸ نفر رسیدند.
* چه میزان دولت از شما به عنوان تولید کننده خانگی حمایت لازم را داشته است؟
الان یک بخش تولید را انجام می دهیم و دوخت، اتو، تجهیزات جدید پس از اضافه شدن به کارگاه خط تولید را تکمیل می نماییم و حتی در بسته بندی هم می توانیم انجام دهیم ولی چون به حوزه بسته بندی نرسیدیم فروش نیز نداشتیم و در یک الی ۲ سال دیگر کار کارفرما را نیز انجام خواهیم داد
حداقل نیز دارا هستیم و در ادامه بدلیل وجود بیماری کرونا و افزایش مواد اولیه میزان سرمایه ما رو به پایین رفت ولی در هر صورت با تلاش و پشتکار فراوان به روال موفقیت آمیز ما بر می گردد و در هر صورت جهت رقابت وعقب نماندن بهتر باید تجهیزات به روزتری فراهم آوریم .
* با چه مشکلاتی در خط تولید مواجه شدید؟
یکسری از موارد بحث اداری است اعم از ترس مشکلات بیمه و مالیات روبرو می شویم و دومین بحث مشکلات تسهیلات داریم که بانک ها به بهانه نداشتن بودجه و یا عدم پروانه از اعطای تسهیلات خودداری می کنند.
متاسفانه بیشترین گرفتاری ما با بانک هاست زیرا به هر شکلی برای ندادن وام از زیر کار شانه خالی می کنند و شروط بسیار سختی می گذارند که اگر بخواهیم همه این ها را رعایت کنیم نیمی و بیشتر از تسهیلات صرف موارد خاصی می شود.
بیش از یک ماه است با انجام گردش حساب، آورردن ضامن و ده ها خواسته و دستور بانکی اما باز هم در بانک های قوچان سرگردانیم و از اعطای تسهیلات ناچیز باز هم خودداری می شود.
* این سرمایه را الان برای چه هدفی نیازی دارید؟
با توجه به سال پشتیبانی و حمایت از تولید ، چه چه موانعی می توان از سر راه برداشت راهکارهایی می توان برای رونق تولید انجام داد ؟ فقط بحث ارائه تسهیلات برای رونق تولید کفایت نمی کند بلکه اگر مواد اولیه را تامین و مکان در نظر و مشکلات بیمه را حل بسیار عالی است.
در واقع ما ما پول را برای خرید مواد اولیه می خواهیم و لذا اگر دولت در بحث تامین مواد اولیه حمایت خود را در قالب شرکت های تعاونی بتواند انجام دهد ما حتی از خیر همین تسهیلات هم می گذریم.
* گرانی دلار چه تبعاتی بر روی تولید شما داشته است؟
بعد از کرونا و طی همین یک سال گذشته مواد اولیه اعم از دوک، چرخ های تولید، سوزن و پارچه و نخ افزایش قیمت چند برابری داشته است و لذا مشکلات تولید کنندگان را چند برابر کرده است.
این مشکلات و گرانی مواد اولیه در حالی ما را تحت فشار قرار داده است که به دلیل کاهش خرید مردم توان افزایش قیمت محصولات تولیدی را بیش از یک قیمتی نداریم.
خرید مردم بسیار کم شده است و لذا این موضوع تولید را هم کاهش داده است و در حالی که من در همی کارگاه ۱۲ هزار پیراهن را به تولید می رساندم حالا برای خرید مواد اولیه و تولید ۴ هزار پیراهن هم دستم می لرزد و امکان بیشتر تولید وجود ندارد زیرا بازاری برای فروش نداریم.
در حال حاضر ما نهایت میزان تولید به ۵ هزار عدد رسیده است ایین رفته است ولی ما الان بیشترین کار تولیدات ما به ۵۰۰۰ رسیده است و افت داشته است از ۱۲۰۰۰ قبل کرونا به ۵۰۰۰ رسیده است.
البته گرانی دلار از یک نگاه دیگر می تواند برای ما فرصت محسوب شود زیرا به دلیل عدم واردات جنس خارجی و گرانی دلار مصرف کننده باید به کالای ایرانی روی بیاورد زیرا جنس ایرانی به صرفه تر خواهد بود و این موضوع فرصتی ایجاد می کند تا با تولید کالای مرغوب بتوانیم مشتریان را جذب کنیم.
* چقدر شرایط برای ادامه کار امیدوار کننده است؟
آن‌قدر قیمت مواد اولیه روزبه‌روز افزایش می‌یابد که هر روز موجبات ضرر و زیان تولیدکننده را فراهم می‌سازد.
هر قراردادی که تولیدکننده با مشتری منعقد می‌سازد، آخر کار زیان می‌دهد، چرا که از زمان عقد قرارداد تا زمان تهیه مواد اولیه و انجام سفارش، ممکن است زیاد زمان نبرد و همین اندک زمان لازم نیز به‌قدری مواد اولیه گران می‌شود که باید کل قرارداد را برای تهیه مواد اولیه سفارش بعدی کنار بگذاریم. دستمزد و هزینه‌های جانبی را باید از جیبمان پرداخت کنیم. این‌گونه ادامه یابد انگیزه‌ای برای تولیدکننده باقی نخواهد ماند.
* آیا با این شرایط می توان دوام آورد و چرخ تولید را همواره در حرکت نگاه داشت؟
من خودم به عنوان یک کارآفرین بار ها تصمیم گرفتم که از این کار کناره گیری کنم اما با این حال بجای سرمایه گذاشتن در بانک، بهتر دیدم تا صبر پیشه کرده و باز هم ادامه دهم شاید شرایط از این وضعیتی که هست خارج شود.
اگر چه خیلی از افراد و صاحبان تولیدی بهتر دیدند که در بازار های دلار و ای مسکن سرمایه گذاری کنند اما به نظرم تنها دولت می تواند با سیاست و برنامه ریزی مشکلات جامعه و تولیدکننده را حل کند.
واقعیت اینست که ما سرمایه گذار و تولید کننده و افراد پای کار بسیاری برای حضور در صحنه تولید داریم اما مهمترین بخش یک تولیدی تامین مواد اولیه مناسب و بازاریابی است که ر حال حال بسیاری از تولید کنندگان در این دو مقوله با مشکل جدی مواجه هستند.
* ایده صادرات نیز دارید؟
اول که وارد شدیم یکی از اهداف ما صادرات بود و ایده کارهای ما بیشتر برای ارائه به ایران و حتی کشورهای همسایه ترکمنستان نیز بوده است اما ورود به بازار های جهانی و یا همین کشور های همسایه مانند افغانستان نیاز به ساز و کار دارد.
اگر دولتمردان بتوانند ساز و کاری مهیا کنند کهتولید کنننده دیگر دغدغه فروش جنس و بازار یابی را نداشتهباشد مشکل اعظم تولیدی ها حل می شود.
چون با مطالعه به این حرفه ورود پیدا نمودم و امید به موفقیت زیادی دارم و به جوانان هم توصیه دارم هر کاری را با هر سرمایه ای آغاز نمایند و از مسئولان انتظار داریم ضمن حمایت شغل های مشاغل خانگی خودشان انگیزه و مشوق معرف به جوانان شوند و ناامید نباشند و در راه موفقیت لازم است مسیرهای مختلف را تجربه نمایند.
* به نظر می رسد با تمام این مشکلات شما یکی از طرفداران پر و پا قرص مشاغل خانگی هستید؟
بله من خودم طی دو سال که مشاغل خانگی پروژه ملی مطالعه داشتم دریافتم بیش ترین کشورهای دنیا ۲۳ تا ۷۰ درصد شغل هایشان مشاغل خانگی بوده است لذا به همه جوانا هم سن و سال خودم توصیه می کنم با ورود به حوزه مشاغل خانگی می توانند با سرمایه کمتر تجربه زیادی کسب کنند.
نظر شما