بازار؛ گروه صنعت: بعد از مهاجرت نخبه ها و متخصصان ایرانی، حالا نوبت به کوچ سرمایه گذاران و فعالین صنعتی رسیده است. سرمایه گذارانی که این بار می خواهند با کارخانه های خود از ایران بروند.
حمید حسینی فعال بخش خصوصی در ادامه به بازار می گوید: در دو سال گذشته موج جدیدی از مهاجرت در حال شکل گرفتن است که بسیار خطرناک است.
رییس اتحادیه صادرکنندگان فرآورده های نفتی با بیان اینکه در کنار المپیادی ها شاهد خروج متخصصین هستیم، گفت: شاید بسیاری از کار آفرینان در سال های گذشته از ایران مهاجرت کرده بودند اما واحد تولیدی، صنعت و درآمدشان در ایران بود. اما خودشان در خارج از کشور زندگی می کردند. اما حالا شرایط کاملا عوض شده و شاهد ایجاد واحدهای صنعتی در کشورهای همسایه و کوچ کارخانه ها از ایران هستیم.
اگر کسی گواهی ببرد که در ایران کار تولیدی انجام می داده با بهترین شرایط زمینی در امارات در اختیارش قرار داده می شود تا بتواند واحد تولیدی راه اندازی کند. همچنین هم زمان با انعقاد قرارداد بانک ۹۰ درصد هزینه های احداث یک واحد تولیدی را به او تسهیلات می دهند
او ادامه داد: به عنوان مثال امارات یک شهرک را برای صنایع سبک و نیمه سنگین آماده کرده است. اگر کسی گواهی ببرد که در ایران کار تولیدی انجام می داده با بهترین شرایط زمین در اختیارش قرار می دهند تا بتواند واحد تولیدی در این شهرک راه اندازی کند. البته حمایت ها تنها به دادن زمین محدود نمی شود به طوری که هم زمان با انعقاد قرارداد بانک ۹۰ درصد هزینه های احداث یک واحد تولیدی را به او تسهیلات می دهد. در چنین شرایطی نه تنها فعال صنعتی برای راه اندازی کسب و کار خود مورد حمایت جدی قرار می گیرد بلکه دیگر نگرانی از جهت تحریم هایی اقتصادی که علیه ایران وضع می شود هم ندارد.
رواج سیاست های ضد تولید در ایران
حسینی با انتقاد از رفتارهای ضد تولید در دولت های مختلف، اظهار داشت: در شرایطی که کشورهای توسعه یافته و حتی در حال توسعه جهان به دنبال هموار کردن مسیر کارآفرینی و تشویق سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی به سرمایه‌گذاری در کشورهایشان هستند و هر روز بیش از گذشته تلاش می‌کنند تا موانع را از پیش روی آنها بردارند و با مشوق‌هایی کشورهایشان را بهشت ایده‌های جدید معرفی کنند، در ایران می‌بینیم که خلاف این جریان عمل می‌شود.
او ادامه داد: این در حالی است که از سرمایه گذاران و فعالان اقتصادی در ایران هیچ حمایتی صورت نمی گیرد. قوانین زائد و غیر ضرور بلای جان واحدهای تولیدی شده؛ از آن طرف هم نرخ تسهیلات بانکی در ایران بالای ۲۵ درصد است. به همه این مشکلات باید تحریم ها هم اضافه کرد. در چنین شرایطی نمی توان انتظار داشت که فعال صنعتی در ایران بماند و بازهم کار تولیدی انجام دهد.
رییس اتحادیه صادرکنندگان فرآورده های نفتی ادامه داد: کشورهای حاشیه خلیج فارس که تولید کنند نبودند و همواره به دنبال کار ترانزیتی بودند حالا به دنبال تولید هستند. این حرکت خطرناکی برای ایران است.
کاهش تولید ناخالص داخلی دلایل متعددی می تواند داشته باشد. اما این کاهش یک پیام واحد دارد و آن دلسرد شدن و دلسرد ماندن نوآوران، کارآفرینان و سرمایه‌گذاران ایرانی است که دیگر تمایلی به فعالیت اقتصادی مولد در کشور ندارند
تولید ناخالص نصف شد
حسینی همچنین با اشاره به وضعیت بد تولید ناخالص داخلی در ایران، گفت: بنا به گزارش بانک جهانی، تولید ناخالص داخلی حقیقی ایران در فاصله سال‌های ۲۰۱۱ میلادی تا ۲۰۲۰ میلادی به قیمت‌های پایه سال۲۰۱۵ میلادی از ۸. ۵۸۰میلیارد دلار در سال ۲۰۱۱ به ۵. ۲۰۳میلیارد دلار در سال۲۰۲۰ کاهش پیدا کرده است.
به گفته او، کاهش تولید ناخالص داخلی دلایل متعددی می تواند داشته باشد، از تحریم های اقتصادی و فضای نامساعد کسب و کار گرفته تا تصمیم های خلق الساعه و بی ثباتی قوانین بخشی از عواملی هستند که تولید در ایران را به خاک سیاه نشانده اند. اما این کاهش یک پیام واحد دارد و آن دلسرد شدن و دلسرد ماندن نوآوران، کارآفرینان و سرمایه‌گذاران ایرانی است که دیگر تمایلی به فعالیت اقتصادی مولد در کشور ندارند. این زنگ خطری است که از سال ها گذشته روشن شده و حالا به مرز بحرانی رسیده است.
این فعال بخش خصوصی با بیان این که امروز در کشور به جای مانع‌زدایی، شاهد مانع‌تراشی‌های تازه هستیم، ادامه داد: متاسفانه سیاستگذاران به جای بهبود فضای کسب و کار با تدوین، صدور و تصویب برخی بخشنامه‌ها و قوانین مسیر کار و کارآفرینی را پچیده‌تر از قبل می‌کنند و در این شرایط است که جوان کارآفرین یا سرمایه‌گذار وقتی با ویزای استارت‌آپی یا سرمایه‌گذاری کشوری دیگر و مشوق‌هایشان مواجه می‌شود؛ نه برای ماندن در کشور که برای ساخت آینده خود در کشوری دیگر برنامه‌ریزی می‌کند.
نظر شما