طاهر خیری*؛ بازار: آذربایجان شرقی یکی از مهمترین قطب‌های صنعت ایران مطرح است و واحدهای تولیدی کوچک و بزرگی در این استان مشغول به فعالیت هستند. صنعت تولید لوازم خانگی از جمله در زمینه تولید اجاق گاز، کولر آبی، یخچال و سماور در این استان رونق دارد.
اکنون حدود ۲۵۰ واحد تولیدی لوازم خانگی در این خطه از کشورمان وجود دارد که محصولات متنوعی تولید کرده و علاوه بر تأمین نیاز داخلی به کشورهای همسایه مانند عراق، ترکیه، افغانستان و جمهوری آذربایجان نیز صادر می‌کنند.
با این اوصاف اما تولید کنندگان لوازم خانگی استان در چنبره‌ای از مشکلات گیر کرده اند. مشکلاتی که حل نشده و زنجیروار دست و پای آنان را در گستره فعالیت صنعتی شان بسته است. مالیات، مسائل بانکی، محدودیت سرمایه، قوانین و مقررات محدود کننده و از همه مهمتر قاچاق لوازم خانگی از معضلاتی هستند که تولید کننده وطنی با آن دست به گریبان است.
در حالی که تا پایان سال جاری قانون ممنوعیت واردات لوازم خانگی حکفرما است و از مجاری رسمی لوازم خانگی به کشور وارد نمی‌شود اما به گفته دبیر انجمن لوازم صوتی و تصویری ایران، گردش مالی قاچاق لوازم خانگی به کشور سالیانه حدود ۶ میلیارد دلار است. عاملی که بلای جان تولید کننده شده و علیرغم شعار حمایت از تولید داخلی از سوی مسئولان در عمل اما اتفاق خاصی نیفتاده است.
این در حالیست که نصب بارکد و شناسه کالا در راستای حمایت از تولیدکنندگان و مبارزه با قاچاق کالا در استان در حال اجرا است. با وجود این متأسفانه سهم عمده‌ای از بازار لوازم خانگی را کالاهای قاچاق بی کیفیت و یا با مارک تقلبی تشکیل می‌دهند.
از طرف دیگر طبق اعلام وزارت صمت در سه ماهه نخست امسال تولید انواع لوازم خانگی ۲۹ درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته رشد نشان می‌دهد. معلوم نیست چرا با افزایش تولید داخل و تأمین نیاز بازار مصرف از یک طرف قاچاق کالا همچنان تداوم دارد و از طرف دیگر قیمت این محصولات رو به افزایش است.
هر روز که می‌گذرد قدرت خرید مردم به دلیل افزایش سرسام آور قیمت لوازم خانگی کاهش می‌یابد و به ناچار مصرف کالای دست دوم را برمی گزیند. نتیجه اش رکود در بازار و انباشته شدن اجناس در انبارها می‌شود.
واقعیت این است که انواع محصولات لوازم خانگی تولید شده داخلی از کیفیت مناسبی برخوردار هستند و حتی قابلیت رقابت با نمونه‌های مشابه خارجی را دارند. اما قاچاق، حمایت ناکافی و مشکلات مالی دیگر دامن تولید کننده را گرفته است و نمی‌گذارد این صنعت به درجه اعلای خودکفایی و صادرات برسد.
به نظر می‌رسد آذربایجان شرقی ظرفیت‌های فراوانی در زمینه تولید انواع لوازم خانگی و ساخت قطعات آن دارد و می‌تواند با توسعه این صنعت نیاز بازار داخلی را به طور کامل تأمین نماید. تولید بوردهای الکترونیکی لوازم خانگی توسط شرکت‌های دانش بنیان فعال در استان یکی از این ظرفیت‌ها است و در صورت حمایت از این شرکت‌ها، کشورمان از واردات برخی از قطعات لوازم خانگی بی نیاز می‌شود.
اگر از ظرفیت‌های استان در تولید و صادرات لوازم خانگی به درستی استفاده شود، به یقین این خطه از کشورمان به قطب اصلی لوازم خانگی تبدیل خواهد شد. تسریع در راه اندازی شهرک لوازم خانگی در تبریز با هدف تجمیع فعالیت‌های واحدهای تولیدی ضرورتی انکار ناپذیر است. چه در این صورت می‌توان تحت عنوان یک برند خاص و واحد تولیدی اقدام کرد و از مزیت‌های اقتصادی فراوان آن بهره جست.
*روزنامه نگار
نظر شما