پذیرش به شرط شفافیت مالی و تحلیل پذیری

به گزارش بازار به نقل از بازار سرمایه ایران، کارشناس بازار سرمایه با بیان مطلب فوق گفت: پذیرش یک شرکت در بورس و فرابورس به رعایت برخی الزام‌ها و شرایط بستگی دارد که تداوم و سودآوری شرط اول برای پذیرش شرکت‌های به شمار می آید.

علی اکبر جعفری ندوشن در این‌باره گفت: بزرگ بودن شرکت از دیگر الزام‌های پذیرش در بورس و فرابورس است به این معنی که وقتی سهامی در بورس عرضه می‌شود، پتانسیل سفته بازی و دستکاری قیمت در آن وجود نداشته باشد. زیرا بستر سفته بازی و کلاهبرداری در برخی شرکت‌های کوچک فراهم است.

وی تاکید کرد: تداوم سودآوری کسب و کار و اندازه و نوع کسب و کار برای پذیرش شرکت‌ها در بورس و فرابورس، بسیار مهم است.

این کارشناس بازار سرمایه عنوان کرد: اندازه شرکت‌ها، براساس متغیرهایی چون سرمایه شرکت، سرمایه ثبتی، حقوق صاحبان سهام و تداوم سودآوری نیز توسط متغیرهایی چون وضعیت فروش و بازار آن، تامین مواد اولیه، ریسک‌های کسب و کار و ریسک‌های ناشی از محیط اطراف، سنجیده می‌شوند.

وی ادامه داد: بازار پایه از دیگر بازارها به شمار می‌رود که به منظور عرضه و نقل و انتقال اوراق بهادار ایجاد شده و شرکت‌های این بازار، فرایند پذیرش را طی نکرده و محدودیت معاملاتی دارند.

به گفته جعفری؛ مردم باید دقت کنند سهامی که می‌خرند قابل اتکا بوده و در یکی از تابلوهای اصلی و فرعی پذیرفته شده باشد و این در حالی است که سهام در بازار پایه هیچ کدام از شرایط را احراز و فرایند پذیرش را طی نکرده و تنها طی یک الزام قانونی، قابلیت معامله پیدا کرده است.

کارشناس بازار سرمایه تصریح کرد: شرکت‌های پذیرش شده طی یک فرایندی هم می توانند اخراج شوند.

وی عنوان کرد: بورس به شرکت‌های زیان ده فرصت می‌دهد تا زیان انباشته خود را جبران کنند و اگر زیان انباشته شرکت از سرمایه شرکت بیشتر نباشد، مشکل چندانی وجود نخواهد داشت اما زمانی که زیان انباشته از سودآوری بیشتر باشد، ماده ۱۴۱ شامل آن شرکت شده و اخراج خواهد شد.

وی اعلام کرد: اگر شرکت زیان ده طی فرایندهایی افزایش سرمایه داده و ساختار مالی خود را اصلاح و چشم اندازهای سودآوری برای خود ترسیم کند، در بورس و فرابورس خواهند ماند اما اگر این روند ادامه یابد و از فرصت‌های داده شده استفاده نکند، از بورس اخراج خواهد شد.

جعفری معتقد است؛ شرکت‌های خواهان پذیرش در بورس باید شفاف سازی را سرلوحه کارهای خود قرار داده، فرار مالیاتی نداشته و ساختار مالی و ساختار کسب و کار خود را اصلاح کنند.

بدون تردید، پذیرش شرکت‌ها در بورس اوراق بهادار، علاوه بر اینکه به گسترش بازار سرمایه و تقویت تامین مالی شرکت‌ها می‌انجامد، دارای مزایای متعددی برای ناشر متقاضی پذیرش، سهامداران آن و نیز کل اقتصاد و جامعه است که می‌توان به مباحثی چون سهولت تامین مالی شرکت‌ها از طریق بورس، افزایش نقد شوندگی سهام و کاهش هزینه سرمایه، برخورداری از مشوق‌های دولت و بورس اشاره کرد.