به گزارش بازار به نقل از روابط عمومی وزارت نیرو، بنفشه زهرایی گفت: به شرایط آب و هوایی یک منطقه جغرافیایی در مدت زمانی نسبتاً طولانی اقلیم گفته می‌شود. شرایط اقلیمی با تنوع زیستی مناطق مختلف پیوند خورده است و در طولانی مدت، گونه‌های گیاهی و جانوری که توانسته‌اند با آب و هوای هر منطقه خود را سازگار کنند، در این مناطق سکنا گزیده‌اند. پدیده "تغییر اقلیم" آنچنان که از نامش برمی‌آید، به معنی هر تغییر مشخص در الگوهای مورد انتظار برای وضعیت میانگین آب و هوایی مناطق مختلف کره زمین است. "تغییر اقلیم" پیامد نامیمون گرمایش جهانی، توسعه صنعتی و مصرف بی‌رویه سوخت‌های فسیلی در چند دهه گذشته است. هر تغییری در شرایط آب و هوایی که برای درازمدت پایدار بماند، قطعاً اثرات عمیقی بر تنوع زیستی مناطق مختلف دارد و انسان هم به عنوان یکی از ساکنین کره زمین، از این شرایط مستثنی نبوده و نیست.
روز جهانی آب در سال ۲۰۲۰ میلادی، "آب و تغییر اقلیم" نام گرفته است. هدف از انتخاب این نام، تاکید بر اهمیت ارتباط آب با پدیده تغییر اقلیم بوده است. آب که مایه حیات انسان‌ها و سایر جانداران است و امروزه، به عنوان یک نهاده مهم، گرداننده چرخ فعالیت‌های اقتصادی مختلف نیز هست، به مانند یک رسانه بین‌المللی، به طور پیوسته تبعات منفی تغییر اقلیم را به نمایش می‌گذارد.
شدت گرفتن خشکسالی‌ها و سیلاب‌ها، کم شدن ذخایره برفی، فصلی شدن رودخانه‌های دائمی، افزایش تبخیر و تعرق و نیازهای آبی، آلوده‌تر شدن منابع آب سطحی و زیرزمینی، خشک شدن تالاب‌ها، افت آبخوان‌ها و به تبع آنها فرونشست زمین و افزایش طوفان‌های گرد و غبار، تنها گوشه‌ای از تبعات تغییر اقلیم بر چرخه جهانی آب هستند. ما در ایران همانند بسیاری از دیگر کشورهایی که شرایط آب و هوایی مشابه ایران دارند، این تبعات تغییر اقلیم را به وضوح و شدت در سال‌های گذشته مشاهده و در سال‌های پیش رو هم تجربه خواهیم کرد. تغییر اقلیم، علت اصلی انقراض بسیار از گونه‌های گیاهی و جانوری در دهه‌های اخیر بوده و سلامتی و معیشت بسیاری از انسان‌ها در ایران و سایر کشورها را به مخاطره انداخته است.
همانگونه که توجه به اثرات تغییر اقلیم بر منابع آب، منجر به ارتقای بهداشت و سطح سلامتی و رونق فعالیت‌های اقتصادی و ایجاد مشاغل جدید می‌شود و از نرخ مرگ و میر ناشی از عوامل زیست محیطی می‌کاهد، بی‌توجهی به آن و تاخیر در پرداختن به آن برای جوامع انسانی مخاطره آمیز است. تا زمانی که سیاست‌مداران در کشورهای مختلف بتوانند در مهار پدیده گرمایش جهانی به توافق برسند و اقدامات بازدارنده جدی را به انجام برسانند، مهار کردن تبعات منفی تغییر اقلیم بر منابع آب نیازمند سازگاری با آن است. سازگاری با تغییر اقلیم به معنای اصلاح و تعدیل فرآیندها با توجه به اثرات تغییر اقلیم است. در حوزه آب، سازگاری با تغییر اقلیم نیازمند اصلاح و تعدیل مصارف آب و فرآیندهای تولیدی آب‌بر با توجه به عدم قطعیت‌های جدید در دسترسی به منابع آب با کمیت و کیفیت مناسب است. کم کردن مصارف آب، لزوماً به معنی کم شدن اشتغال نیست. سازگاری با تغییر اقلیم خود می‌تواند منشا شکل گیری فعالیت‌های اقتصادی متنوعی باشد. محقق شدن این امر ولی نیازمند آموزش گسترده در مورد تغییر اقلیم و روش‌های سازگاری با آن و مشارکت گسترده مردمی است. به اشتراک گذاشتن تجارب موفق ملی و بین‌المللی در سازگاری با تغییر اقلیم می‌تواند توفیق برنامه‌های ملی سازگاری با کم آبی را سرعت بخشد.
به امید آنکه با همدلی و تلاش مضاعف، بتوانیم تهدیدات ناشی از اثرات منفی تغییر اقلیم بر منابع آب را به فرصت‌هایی برای ارتقاء سطح مدیریت مشارکتی منابع آب کشور تبدیل کنیم.
نظر شما