بازار؛ گروه استانها: سیاست‌گذاری‌ها و قوانینی که نمایندگان مجلس وضع می‌کنند همواره در تعیین کیفیت و معیشت مردم تاثیرگذار بوده است. برخی معتقدند یکی از دلایل عقب‌ماندگی و محرومیت لرستان، نبود نمایندگانی توانمند و کارآمد طی ادوار گذشته بوده است؛ نمایندگانی که به وظیفه خود برای دفاع از حقوق مردم و بیان مطالبات آنها عمل کنند و دغدغه خدمتگزاری داشته باشند.
استان لرستان همواره در رتبه‌های نخست بیکاری قرار داشته و طی دو سال اول علاوه بر آمار بالای بیکاری به عنوان مفلوک‌ترین استان کشور هم معرفی شده که این موضوع، شرایط دشواری را برای معیشت مردم رقم زده است.
بنابراین با توجه به نقش اساسی نمایندگان مجلس در رفع این معضل، با مهرداد ویسکرمی، نماینده مردم خرم‌آباد و چگنی در مجلس گفت‌وگو کرده‌ایم تا بار دیگر موضوع بیکاری و تعطیلی واحدهای تولیدی را از دیدگاه وی مورد بررسی قرار دهیم. این نماینده مجلس مدیریت ضعیف و عدم برنامه‌ریزی را مهمترین موانع تولید در لرستان می‌داند و معتقد است باید ظرفیت‌های استان به درستی مورد بهره‌برداری قرار بگیرد.
* وضعیت لرستان را از نظر ظرفیت‌ها و منابع خدادادی چگونه ارزیابی می‌کنید؟
موانع یا عوامل تولید چند فاکتور دارند که یکی بحث منابع موجود، پتانسیل‌ها، ظرفیت‌ها و مزیت‌های نسبی منطقه است و دیگری نیروی انسانی متخصصی است که بتواند از این منابع استفاده و آن را مدیریت کند.
استان لرستان منابع خدادادی بسیار زیادی از نظر آب، زمین، فرصت‌های گردشگری، آب و هوای مناسب، معادن، گیاهان دارویی و.... دارد؛ گرچه برخی از موارد مثل گردشگری و معادن، هنوز در استان به عنوان یک مزیت پذیرفته نشده است.
واقعیت این است که ظرفیت‌های لرستان دست نخورده باقی مانده است؛ من معتقدم که مدیریت ما در طول سال‌های مختلف ضعیف بوده و آنطور که باید نتوانسته با بهره‌گیری از منابع خدادادی موجود به تولید و اشتغال کمک کند.
* چرا ظرفیت‌های لرستان به ثروت تبدیل نمی‌شود؟
در استان لرستان ضعف برنامه‌ریزی وجود دارد که آن هم به مدیریت برمی‌گردد، متاسفانه هیچ برنامه مدون و بلندمدتی برای استان وجود ندارد و اگر در این رابطه با مسئولان استان صحبت کنید می‌بینید که فقط یک سری اطلاعات خام را در اختیار شما قرار می دهند ولی در رابطه با آینده گیاهان دارویی، دامپروری، معادن و کشاورزی چشم‌اندازی ندارند.
اگر در این مدت برنامه‌ریزی هم انجام شده، خیلی مقطعی و سلیقه‌ای بوده که راه به جایی نمی‌برد و این یکی از مهمترین موانع تولید محسوب می‌شود.
* سهم سیاست‌های کلان در محرومیت لرستان چقدر بوده است؟
ما در حیطه تسهیلات هم مشکل داریم، طبق آمار بین سال های۹۶ تا اواخر سال ۹۷، یک صدم استان یزد تسهیلات به استان داده شده که بخشی از آن به ضعف مدیران و نبود کسانی که این تسهیلات را جذب کنند، بر می‌گردد.
باید اولویت بندی کنیم تا مشخص شود در لرستان روی کدام موضوع باید وقت بیشتری گذاشته شود؛ به هر حال اولویت ما در حیطه کشاورزی، دامپروری و صنایع تبدیلی است چون علی‌رغم ظرفیت چشمگیری که در این زمینه وجود دارد مورد توجه قرار نگرفته است.
* راهکار شما برای بهبود شرایط و کاهش مشکل بیکاری چیست؟
در بحث سنگها و معادن استان شاهد خام فروشی هستیم و در حال حاضر فقط حدود ۴۰ درصد سنگبری‌های ما فعال است؛ به نظر من باید اولویت ما این باشد که در حیطه کشاورزی و دامپروری روش‌های نوینی را پیاده کنیم و با ایجاد صنایع تبدیلی و فرآوری، ارزش افزوده ایجاد کنیم.
فلسفه ایجاد چرم و پوست استان این است که کشت و صنعت و تولید دام داشته باشیم؛ در حال حاضر کل چرم استان با قیمت خیلی کم و تقریباً مفت از استان خارج می‌شود یا مثلاً از پشم گوسفندان هیچ استفاده‌ای نمی شود و به راحتی از استان خارج می‌شوند؛ امروزه حتی با روده گوسفند نخ بخیه تولید می‌کنند در حالی که ما اصلاً به فکر این کار نبوده و نیستیم.
* چه برنامه‌ای برای احیا و رونق صنعت در لرستان دارید؟
هدف ما این است که در حیطه‌های صنعتی، تولیدی، کشاورزی و دامپروری به رفع مشکلات صنایع موجود بپردازیم اما به صورت بلندمدت نه مقطعی که این نیازمند زمان، کار فنی و جدی و حضور کارشناسان است.
متأسفانه بروکراسی اداری در کل کشور و مخصوصاً در استان به گونه‌ای است که سرمایه‌گذاران را فراری می‌دهد، البته نقش مردم هم بسیار مهم است و باید یک امنیت روانی برای سرمایه‌گذار ایجاد کنند تا بداند که در این استان مورد استقبال قرار می‌گیرد.
سرمایه‌گذاران همیشه به دنبال این هستند که هزینه کمتری پرداخت کنند و سود بیشتری داشته باشند که این طبیعت سرمایه‌گذار اقتصادی است و غیر از این هم انتظار نمی‌رود بنابراین اگر زیرساخت‌های لازم مهیا نباشد مورد استقبال آنها قرار نمی‌گیرد؛ باید شرایطی فراهم شود که سرمایه گذاران کلان یک مجموعه تولیدی مرتبط ایجاد کنند.
یعنی اگر شما یک ماده‌ای را تولید کنید، صنایع پایین دستی آن را تبدیل به محصول کنند بعد محصول از استان خارج شود؛ این فرایند است که اشتغال ایجاد می‌کند وگرنه اگر بنا باشد به‌صورت مقطعی کار کنیم و برای بازار تولیدات آینده و چشم‌اندازی نداشته باشیم به همین مشکلاتی که در حال حاضر گرفتار شده‌ایم، دچار می شویم.
در عین حال همان صنایعی که در استان ایجاد شده‌اند مثل چرم و پوست، کشت و صنعت، پوشاک، پارسیلون، ماشین سازی و صنایع فولاد هم صنایع بدی نبوده‌اند و اگر احیا شوند، ظرفیت خوبی برای اشتغالزایی دارند؛ یکی از مسائلی که خیلی روی آن تاکید داریم بحث تخصیص آب است تا بدانیم در درازمدت روی آن برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری کنیم و متناسب با آن زیرساخت‌ها را فراهم کنیم وگرنه نتیحه کارهای کور و حساب نشده همین صنایع ورشکسته‌ای است که در حال حاضر داریم.
* در معضل بیکاری نقش عوامل خارجی و تحریم پررنگ‌تر بوده یا ضعف مدیریت داخلی؟
تحریم‌ها بی‌اثر نیست اما من فکر می‌کنم در حیطه کشاورزی و دامپروری استان تاثیر جدی ندارد چون محصولات ما در داخل کشور و کشورهای همسایه مشتری دارند و وقتی هزینه تولید آن بالا می‌رود، هزینه مصرف آن نیز به همان میزان افزایش پیدا می‌کند.
ولی در برخی صنایع تحریم اثرگذار بوده است هر چند در حال حاضر ما هیچ صنایعی در استان نداریم چون یا از کار افتاده و یا نابود شده‌اند.
در طول چهل سال انقلاب، دولت‌های مختلقی روی کار آمده‌اند که هیچ‌یک قادر به گشودن گره بیکاری لرستان نبوده‌اند و همچنان شاهد رکود و تعطیلی صنایع هستیم، اما صحبت‌های اخیر حجت‌الاسلام رئیسی در مجلس مبنی‌بر اختصاص استانداری ویژه برای استان‌هایی مثل لرستان و خوزستان بارقه امیدی ایجاد کرده است که اگر محقق شود شاید سایه مدیران نالایق در استان کمرنگ‌تر شود و کمتر شاهد مسئولان ناکارآمدی باشیم که لرستان را به محلی برای پر کردن رزومه و سکوی پرتاب خود انتخاب کرده‌اند باید منتظر بمانیم تا ببینیم آیا رییس جمهور به قول خود وفا می‌کند تا بعد از سالها تحولی در وضعیت اسفناک استان لرستان ایجاد شود.
نظر شما