تمرکز چین صرفاً بر توسعه اقتصادی نیست| ویژگی نظم تجاری پکن

بازار؛ گروه بین الملل: چین به لطف توسعه سریع اقتصادی خود موفق شده است در سال های اخیر خود را به عنوان یک ابرقدرت نوظهور در جهان معرفی کند و در استراتژی چین برای تبدیل شدن به برترین کشور جهان، اقتصاد جایگاه بسیار مهمی خواهد داشت.

بسیاری از نهادهاو موسسات و شرکت های خارجی در سال های اخیر حضور خود را در چین گسترش داده اند و حتی این احتمال وجود دارد که شهرهای پکن و شانگهای به قطب های مالی و اقتصادی جدید جهان تبدیل شوند. 

آمریکا در سال های آینده نفوذ اقتصادی و مالی خود را روی اروپا حفظ خواهد کرد اما در برخی دیگر مناطق نظیر شرق آسیا و آفریقا، شاهد سنگین شدن کفه به نفع چین خواهیم بود. چین در حال حاضر شریک نخست تجاری بسیاری از این کشورهاست و این مساله در آینده هم ادامه خواهد داشت. با این حال سطح استاندارد زندگی در آمریکا حتی در آینده هم بهتر از چین خواهد بود و انتظار می رود کیفیت زندگی شهروندان آمریکایی در سال ۲۰۵۰ حدود ۳۰ درصد بهتر از شهروندان چینی باشد. 

در این راستا خبرنگار بازار گفتگویی با «ریچارد کوزلاریچ» مدیر اندیشکده علوم و سیاست‌گذاری انرژی در دانشگاه جرج میسون، مدیر موقت برنامه سیاست عملیات صلح (POPP ) و سفیر پیشین آمریکا در جمهوری آذربایجان تنظیم نموده که در ادامه می آید.

*چین در سیاست خارجی متمرکز بر توسعه اقتصادی است. این در حالی است که امریکا در تلاش است تا این کشور را وارد منازعات ژئوپلیتیک کند. به نظر شما امریکا قادر به این کار خواهد بود؟
در مورد چین و سیاست خارجی آن، من کاملاً قانع نمی شوم که تمرکز چین بر توسعه اقتصادی باشد. این پروژه اهداف ژئوپلیتیک را در دریای چین جنوبی و منطقه آسیا و اقیانوسیه پیش بینی می کند. این کشور ایالات متحده آمریکا را به عنوان مهمترین چالش سیاسی، اقتصادی و فناوری خود در سطح جهانی می داند.

اولویت های اقتصادی آن تجارت، ارتقا صادرات و منافع تجاری شرکت های چینی است. من نمی دانم ایالات متحده دقیقا در چه مواردی درگیر درگیری های ژئوپلیتیکی است به نظر من فقط در موارد ضروری برای مقابله با رفتارهای تهاجمی چین و روسیه.

*بحث مهم درباره توسعه اقتصادی چین این است که این کشور بر خلاف مدل لیبرالی به توسعه اقتصادی دست یافته است بدون اینکه مسیر توسعه سیاسی را بپیماید. برخی معتقد هستند که چین در آینده از موضوع عدم توسعه سیاسی با مشکلات حادی مواجه خواهد شد و مطالبات مردم چین وارد فاز توسعه سیاسی هم خواهد شد. پیش بینی شما چیست؟
فراتر از اویغورها، پکن در حال سخت گیری علیه مخالفان ها و دسترسی به اینترنت در سراسر چین برای افزایش کنترل حزب کمونیست چین است. قطعا چین به علت عدم توسعه سیاسی در آینده با مشکلاتی مواجه خواهد شد.

*در نشست اخیر گروه ۷ سران کشورهای غربی بودجه ای به منظور ترغیب کشورهای در حال توسعه برای مراودات تجاری با غرب و دور کردن آنها از چین تصویب کردند. آیا این راهکار می تواند مانع پروژه «یک کمربند-یک جاده» چین شود؟
تلاش G۷ نه تنها برای جلوگیری از راهبرد «یک کمربند یک جاده» چین ضروری است بلکه برای نشان دادن اینکه رفتار ژئوپلیتیکی فزاینده تهاجمی چین مربوط به ایالات متحده و سایر کشورها است نیز ضروری است.

*در دکترین جدید امنیتی روسیه نقش مهمی برای روابط با چین لحاظ شده است. با توجه به همکاری های دو کشور به نظر می رسد روسیه و چین به رغم برخی اختلاف نظرها ولی در حال تعمیق مناسبات با یکدیگر به ویژه در خصوص پروژه «یک کمربند-یک جاده» هستند. توافق در خصوص گذر برخی کریدورهای مهم این پروژه از مسیر شمالی(روسیه) در این راستا ارزیابی می شود. آیا شاهد قطبی شدن جهان بر اساس مناطق تجاری و اقتصادی خواهیم بود؟ به این معنا که در یک طرف روسیه و چین و متحدان آنها و در طرف دیگر غرب و متحدان آن؟
روابط روسیه و چین بر اساس مخالفت با ایالات متحده ایجاد شده است. این مهم ارتباط چندانی با اقتصاد ندارد (غیر از خرید تسلیحات و انرژی روسیه توسط چینی ها). از لحاظ اقتصادی - هیچ مقایسه ای بین روابط اقتصادی جهانی غرب و روابط اقتصادی محدود روسیه و چین وجود ندارد.

*مراودات تجاری و اقتصادی چین با حدود ۱۳۰ کشور است و امریکا با حدود ۸۰ کشور. و چین در حال عملیاتی کردن پروژه «یک کمربند-یک جاده» است. وابستگی این کشورها آیا باعث نخواهد شد ما شاهد شکل گیری نوعی نظم چینی باشیم؟
من معتقدم این روابط منعکس کننده میزان روابط اقتصادی جهانی ایالات متحده نیست. ابتکار «یک کمربند و یک جاده» مبتنی بر دیپلماسی اقتصادی، ایجاد بدهی برای کشورهای پذیرنده وام های چینی است.

پروژه ها به طور انحصاری توسط شرکت های چینی با نیروی کار چینی انجام می شود. در مورد ظرفیت کشورهای گیرنده فکر چندانی نشده است، به ویژه در آسیای جنوبی و آفریقا، برای پرداخت بدهی و تأمین مالی عملیات و نگهداری پروژه های بزرگ زیربنایی مانند بنادر و راه آهن. نظم اقتصادی چین مبتنی بر پیشبرد منافع تجاری و ژئوپلیتیکی چین است.