انرژی؛ ۳۰ درصد هزینه صنایع| لزوم تسری رقابت به حوزه تجدیدپذیرها

بازار؛ گروه بین الملل: با وجود زنجیره بی پایان محرک های پولی و مالی، منطقه یورو به طور مداوم از رشد اقتصادی و ایجاد شغل ناامید می شود. یکی از دلایل این امر کاهش رشد جمعیت در این قاره است.

هیچ محرک هزینه ای پولی و عمومی نمی تواند تأثیر مصرف و رشد اقتصادی جمعیت پیر را جبران کند. با این وجود، یک عامل مهم نادیده گرفته می شود: عدم رقابت در بخش صنعت منطقه یورو به دلیل افزایش و غیرقابل رقابت بودن قیمت های برق.

قیمت برق مسکونی در اتحادیه اروپا بین سالهای ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ به طور متوسط ​​نزدیک به ۲۴۰ دلار در هر مگاوات ساعت (مگاوات ساعت) بود، در حالی که آمریکا به طور متوسط ​​نزدیک به ۱۲۰ دلار در مگاوات ساعت یا کمتر از نیمی از قیمت های اتحادیه اروپا بود.

متوسط ​​قیمت بنزین و نفت در اتحادیه اروپا نیز دو برابر بیشتر از ایالات متحده بود. باید گفت این روند قیمت هنوز  بهبود نیافته است. در سال ۲۰۲۰ ، متوسط ​​قیمت برق مصرف کننده مسکونی در اروپا ۱۳ درصد نسبت به ​​قیمت ده سال قبل افزایش نشان داد.

یارانه های انرژی تجدیدپذیر نقش مهمی در این مورد دارند. در آلمان ، قیمت برق خانوار از سال ۲۰۰۶ به طرز چشمگیری افزایش یافته است. قیمت برق خانگی بین سالهای ۲۰۰۶ تا  ۲۰۱۹ ۵۷ درصد در آلمان افزایش یافته است، در حالی که این کشور بیش از ۱۵۰ میلیارد یورو برای یارانه های تجدیدپذیر سرمایه گذاری کرده است.

قیمت انرژی فقط ۲۳ درصد از صورتحساب متوسط ​​خانوار را تشکیل می دهد در حالی که حق بیمه های تجدیدپذیر ۲۱ درصد و هزینه شبکه ها ۲۴ درصد است. امروز آلمان تقریباً ۲۴ درصد از ترکیب انرژی خود به ذغال سنگ و ۱۲ درصد به گاز طبیعی وابسته است.

باید گفت مالیات و عوارض بیشترین تفاوت را ایجاد می کند. در طی دهه اخیر سهم مالیات و عوارض در اروپا به طور پیوسته افزایش یافته و از ۲۵.۶ درصد در سال ۲۰۱۱ به ۴۰.۳ درصد در سال ۲۰۲۰ رسید، در حالی که این نرخ ها در دانمارک ۶۶ درصد و در آلمان ۵۳ درصد بود.

مالیات بر ارزش افزوده به طور متوسط ​​در اتحادیه اروپا ۱۵.۵ درصد برق است و از ۴.۸ درصد در مالت تا ۲۱.۲ درصد در مجارستان متغیر است.

قیمت های بالای انرژی، جایی که مشاغل و خانوارها با مالیات های کلان و هزینه های ثابت روبرو هستند، به عنوان یک اهرم فشار رشد و رقابت موثر است. حتی در آلمان که صنایع صادر کننده از مالیات های تجدیدپذیر معاف هستند، تفاوت از نظر هزینه های انرژی با ایالات متحده و چین بسیار زیاد است و باعث می شود اکثر صنایع غیرقابل رقابت باشد.

باید به یاد داشته باشیم که هزینه های انرژی می توانند تا ۳۰ درصد از هزینه های یک صنعت را تشکیل دهند. افزایش هزینه های ثابت در لایحه انرژی به معنای یک بار سرمایه در گردش برای مشاغل است که به طور حتم منجر به کاهش اشتغال زایی می شود.

یک عامل اصلی منفی در اروپا هزینه انتشار دی اکسیدکربن است - مالیات پنهانی که دولت ها از فروش مجوز انتشار دریافت می کنند. قیمت مجوزهای CO۲ به دلیل افزایش محدود مجوزها و تقاضا در کشورهای عضو به بالاترین سطح رسیده است.

این هزینه در حالی به طور مستقیم به مصرف کنندگان می رسد که دولت ها میلیاردها یورو از فروش آنها جمع می کنند. با سرعت بخشیدن به اهداف کاهش انتشار در اروپا ، این مالیات پنهان احتمالاً تولیدکنندگان و مصرف کنندگان را حتی در سطح بالاتری مجازات می کند.

واقعیت این است که اتحادیه اروپا حدود ۹ درصد از انتشار CO۲ جهانی را به خود اختصاص داده است اما ۱۰۰ درصد هزینه کاهش کربن را مصرف کنندگان تحمل می کنند این در حالی است که بقیه اقتصادهای بزرگ چنین بار سنگینی را بر دوش مصرف کنندگان نمی گذارند. علاوه بر این، مالیات CO۲ کارایی نداشته است و رشد کاهش کربن آن نسبت به سایر قدرتها کمتر است.

حتی ایالات متحده از سال ۲۰۰۷ میزان انتشار کربن را سریعتر از اروپا کاهش داده است. انتشار کربن ایالات متحده از زمان اوج گیری آن در سال ۲۰۰۷ کاهش یافته است و کاهش انتشار ایالات متحده از همه کشورهایی که به عنوان بخشی از توافق نامه پاریس باقی مانده اند، پیشی گرفته است. با این حال بسیاری از کشورها مشاهده کرده اند که میزان انتشار کربن آنها با سرعت بیشتری نسبت به ایالات متحده کاهش می یابد.

بازارهای قدرت طراحی شده از نظر سیاسی، نه تنها اتحادیه اروپا را غیرقابل رقابت می کند، بلکه رشد بالقوه و ایجاد اشتغال را نیز مهار می کند. مشکل در اتحادیه اروپا این است که انتقال انرژی از نظر سیاسی طراحی شده  و تحت تأثیر رقابت و فناوری نیست.

اقدامات نادرست یارانه و مالیات منجر به افزایش هزینه های ثابت برای مشاغل و افزایش قیمت ها برای مصرف کنندگان شده است. به جای دخالت شدید در بازارهای انرژی، رقابت آزاد بین تجدیدپذیرها و گاز طبیعی و نوآوری های فناوری گزینه های بهتر و ارزان تری خواهد بود.