۲۵ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۴:۱۱
زندگی نارنجی پوشان روی خط قرمز کرونایی
رونوشت این گزارش به دست شهردار تهران برسد

زندگی نارنجی پوشان روی خط قرمز کرونایی

در وقوع هر بحرانی بدون تردید اقشار آسیب پذیر به لحاظ اجتماعی و اقتصادی بیشتر تبعات بحران را درک و لمس می کنند و این روزها که تمام جهان درگیر ویروس کرونا است مردم ایران به خصوص کارگران بیشترین آسیب را متحمل می شوند زیرا هیچ حمایتی از آنها نمی شود.

خبرگزاری بازار؛ ملیحه خورده پا- صبح امروز پیروز حناچی شهردار تهران آب پاکی را روی دست همگان ریخت که نه خبری از قرنطینه و تعطیلی پایتخت هست و نه خبری از حمایت از کارآفرینان و معافیت های مالیاتی و ... یعنی همان اقداماتی که تمام کشورهای جهان برای حفاظت از نیروی انسانی خود به عمل آورد.

شهردار تهران صبح امروز در جلسه شورای شهر  که تمامی این افراد جزو اولین نفراتی بودند که با کیت های وارداتی تست کرونا بعد از انتشار خبر رسمی شیوع کرونا در ایران تست دادند، اعلام کرد که ما نمی توانیم مانند سایر کشورهای دنیا اقدامات قرنطینه ای به همراه تعطیلی واحدهای تولیدی و خدماتی را تجربه کنیم.

وی دلیل این امر را شرایط نامناسب اقتصادی کشور به دلیل تحریم های ظالمانه عنوان کرد و گفت: ما قادر نیستیم به افراد بالای ۶۰ سال در منزل خدمات ارائه دهیم و توان تعطیلی و توقف فعالیت های تولیدی و خدماتی را نیز مانند دیگر کشورهای جهان نداریم زیرا قادر به حمایت از تولیدکننده و پرداخت خسارت آنها نیستیم.

خبری از توزیع  اقلام بهداشتی میان کارگران شهرداری نیست

راست هم می گوید و سخنانش مصداق عملکردش در شهرداری تهران است؛ فقط کافی است در روزهای ترسناک کرونایی نگاهی به وضعیت کارگران خدمات شهری و زباله گردها و مراکز تفکیک زباله و اتوبوسرانی بیاندازی تا مشخص شود که کارگران در این بخش با کدام نگاه مدیریتی اداره می شوند.

جوانی که در ایستگاه اتوبوس های تندروی بیهقی –دانشگاه علم و صنعت نشسته و خود را بهروز معرفی می کند و با ظرف میوه ای که روی آن چند جمله عاشقانه از طرف همسرش نوشته و چسبانده شده، مشغول است؛  به خبرنگار بازار می گوید: هر روز از ساعت ۶:۳۰ دقیقه صبح تا ۱۴:۳۰ دقیقه در این ایستگاه هستم و مراقب مردم که کارتهایشان را بزنند.

او نه ماسک دارد و نه دستکش چه برسد به الکل و ژل ضدعفونی کننده. از او درباره اینکه چرا از این وسایل به منظور حفظ سلامتی اش استفاده نمی کند، می پرسم و جوابش به ناچار قانع ام می کند. ماهی یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان حقوق می گیرم و اگر قرار باشد از این رقم هزینه خرید اقلام بهداشتی را نیز بدهم که دیگر چیزی برای من و همسرم باقی نمی ماند.

بهروز ادامه می دهد: شرکت اتوبوسرانی هیچ نووسیله بهداشتی در اختیار ما نمی گذارد این ماسک غیر استاندارد را با پارچه متقال همسرم دوخته که برای دل خوشی اش با خود می آورم و شبها به خانه برمی گردانم. از این ماسک نمی توانم استفاده کنم زیرا نه قابلیت فیلترکردن استاندارد آلاینده ها را دارد و نه اینکه با یک ماسک می توانم از خود در مقابل کرونا حفاظت کنم.

وی درباره میزان تردد مسافران تصریح می کند: شاید پیش از شیوع کرونا در شیفت کاری من حداقل ۱۰۰ نفر مسافر از این ایستگاه جابجا می شدند اما امروزه این رقم حتی به ۱۰ مسافر هم نمی رسد.

بهروز ادامه می دهد:پیش از این مطرح شد که قرار است تعطیل شویم اما امروز شنیدم خبری از تعطیلی نیست حتی در روزهایی که مردم از خانه بیرون نمی آیند ناچار هستیم که سر کار بیاییم تا مبادا حتی یک مسافر بدون زدن کارت بلیت جابجا شود.

سخنان این جوان ناخودآگاه  تور را یاد حرفهای قشنگ شهردار و سخنگوی شورای شهر می اندازد که در راستای حمایت از کارگران و حفظ سلامت مرده داده بودند.

علی اعطا سخنگوی شورای شهر تهران در روز دوم اسفند در صفحه توئیتر خود  از توزیع رایگان ماسک در ایستگاه‌های اتوبوس و مترو از سوی شهرداری تهران خبر داد.

سخنگوی شورای شهر تهران در صفحه شخصی خود نوشت؛ با دکتر حناچی تماس گرفتم. پیشنهاد توزیع ماسک در ایستگاه‌های اتوبوس و مترو و در صورت امکان سایر فضاهای پرتردد را مطرح کردم. استقبال کردند. پیگیر موضوع خواهم بود.

از این وعده زیبا تا امروز که شهردار تهران آب پاکی را روی دست مردم ریخت فقط ۲۳ روز می گذرد، از روزی که وعده دادند و در شبکه های مجازی نشان دادند که تمامی وسایل نقلیه عمومی هر شب ضدعفونی می شوند نیز روزهای زیادی نگذشته و هنوز مردم فراموش نکرده اند که قرار بود وسایل بهداشتی در اختیار رانندگان قرار بگیرد.

راننده اتوبوس خط پایانه بیهقی-علم و صنعت در این باره به خبرنگار بازار می گوید: نه ماسک و وسایل ضدعفونی کننده می دهند و نه خبری از ضدعفونی اتوبوس ها.

راننده اتوبوس خط رسالت –ونک هم بر این گفته صحه گذاشته و به خبرنگار بازار می گوید: شبها یک دستمال آغشته به وایتکس روی دستگیره ها می کشند و خبری از ضدعفونی کلی اتوبوس و صندلی و کف نیست.

بدون تردید همه ما با بررسی عملکرد برخی از مسئولان به خصوص مدیران پایتخت به این نقطه می رسیم که فقط خودمان باید تلاش کنیم تا از این مهلکه جان سالم به در ببریم در غیر این صورت کسی برای حفظ جان ما کاری نخواهد کرد. کمی به عقب تر برمی گردم به روزهایی که نتایج سرشماری نشان می داد که سن ازدواج افزایش یافته و میزان موالید به حداقل رسیده و جمعیت کشور در سن پیری است و باید برای عبور از این بحران چاره اندیشی شده و دختران و پسران را به ازدواج و فرزند آوری تشویق کرد اما عملکرد مسئولانی که جواب تست کرونای آنها منفی بوده و یا به سلامت از بستر بیماری بلند شده اند، نشان می دهد که  با این میزان از خدمات دهی و مدیریت منابع انسانی به بهانه تحریم هیچ گاه نباید منتظر رهایی از بحران پیری و کاهش جمعیت باشیم. مسئولان این روزها به خوبی نشان دادند که منابع مالی و خدمات پزشکی و رفاهی عادلانه میان اقشار مختلف توزیع نمی شود و برخی برای سرگرمی تست کرونا می دهند و عده ای که دستشان به جایی بند نیست با این بیماری در کف خیابان ها دست و پنجه نرم می کنند. 

کد خبر: ۹٬۵۲۲

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha