به گزارش بازار به نقل از اتاق ایران، بیژن زنگنه وزیر نفت معتقد است اگر ما بتوانیم ۶.۵ میلیون بشکه نفت در روز تولید کنیم ۳.۸ میلیون بشکه را همانند وضعیت فعلی مورد استفاده قرار می‌دهیم و مابقی نفت تولیدی را نیز پس از کسر هزینه‌های شرکت نفت برای در راه توسعه کشور مصرف می‌کنیم. با این کار کشور زیر و رو می‌شود اما آیا بر فرض تولید این تعداد بشکه نفت توان فروش آن در بازارهای بین المللی هم وجود دارد یا خیر؟ مرتضی بهروزی‌فر، کارشناس ارشد حوزه انرژی در خصوص توان تولید ۶.۵ میلیون بشکه نفت، گفت: از نظر تئوری با توجه به حجم ذخایری که ایران دارد این امر امکان پذیر است ولی به شرطی که تمام تحریم‌های ایران برداشته شود و کشور به آخرین تکنولوژی های روز دنیا دسترسی داشته باشد، همچنین بتواند سرمایه جذب کند و تکنیک‌های مدیریت بین المللی را در اختیار بگیرد.
او در خصوص شرایطی که برای این حجم از تولید نیاز است، افزود: ایران باید بتواند علاوه بر افزایش تولید در مورد نگهداشت و حفظ ظرفیت تولید هم اقدامات لازم را انجام دهد. با دارا بودن چنین پیش شرط‌هایی از نظر تئوری می توان امید داشت چنین حجم تولیدی را روزانه داشته باشیم.
بهروزی فر در خصوص فروش این حجم از تولید گفت: اگر ایران بتواند در صورت داشتن ایده‌آل‌ترین شرایط به تولید ۶.۵ میلیون بشکه در روز هم برسد باید توان صادرات ۴.۵ میلیون بشکه در سال را داشته باشد در حالی که بعد از انقلاب حجم صادرات ایران بیش از ۲.۵ میلیون بشکه نبوده است. صادرات ۴.۵ میلیون بشکه یعنی چیزی حدود ۲ برابر بالاترین سطح صادراتی که تا کنون جمهوری اسلامی توانسته تجربه کند؛ مسلما رسیدن به این جایگاه مستلزم استفاده از آخرین روش‌های بازاریابی در دنیاست. اما اینکه ما بنشینیم و منتظر باشیم کشوری از ما نفت بخرد، هرگز چنین موقعیتی فراهم نخواهد شد.
این کارشناس نفت ادامه داد: ما باید روش‌هایی را به کار ببریم که تا الان به کار نبردیم به عنوان مثال باید برای تضمین صادرات و تضمین تقاضایمان روش‌های دیگری غیر از روش موجود را به کار ببریم. احداث پالایشگاه‌ها و حتی سیستم عرضه فرآورده در کشورهای توسعه یافته باید در دستور کار باشد که باید این روش ها در دو کشور چین و هند که بیشترین تقاضا را در دهه آینده خواهند داشت یا حتی کشورهای اروپایی و آسیای جنوب شرقی می تواند پیاده سازی شود.
بهروزی فر گفت: استفاده تمام قد از توان دیپلماسی برای توسعه بازارهای ما هم بسیار اهمیت دارد. تاکنون متاسفانه صنعت نفت و تولیدات آن کاملا در اختیار سیستم سیاسی بوده و سیستم دیپلماسی ما هیچ وقت برای اقتصاد راهگشا نبوده در حالی‌که در تمام دنیا سیاست‌ها در جهت دست‌یابی به بازاریابی و رشد اقتصادی کشورهاست. صادرات غیر مستقیم هم می تواند برای نیل به فروش نفت بیشتر مورد استفاده قرار بگیرد. می‌توانیم از نفت و گاز در تولید کالای انرژی بر استفاده و آنها را صادر کنیم. اما صادرات نفت با حجم بالا با روش‌های موجود تقریبا دور از ذهن است.
نظر شما