وزارت جهاد کشاورزی ناتوان از تعیین الگوی کشت است| کشاورزان پناه بر خدا کشت می کنند!

بازار؛ گروه کشاورزی: کاهش بارشها امسال می تواند اثرات منفی بسیاری بر بخش کشاورزی کشور بگذارد به طوری که به گفته یک فعال بخش گیاهان دارویی کشت گیاهانی همچون آویشن بسته به بارندگی مناسب است و لذا انتظار می رود حجم تولید این چنین گیاهانی امسال کاهش داشته باشد. این در شرایطی است که کاهش بارندگی می تواند بر تولید محصول پرکاربردی مثل گوجه فرنگی تاثیر قابل توجهی داشته باشد به خصوص اینکه بالغ بر ۹۰ درصد از کشت این محصول خارج از گلخانه ها و در فضای باز صورت می گیرد.

کرم رضا محمدی، تولیدکننده گوجه فرنگی و بازرس اتحادیه گلخانه داران کشور در این خصوص به «بازار» گفت: سوای از اثرات میزان بارندگی بر میزان تولید باید توجه داشته باشید که کشاورز بر اساس بارندگی بلکه بر اساس قیمت و تورم محصولی را کشت می کند. چرا که وزارت جهاد کشاورزی ۴۰ سال است نتوانسته یک الگوی کشت تعیین کند.

محمدی افزود: به دلیل نداشتن الگوی کشت حجم تولید هم مشخص نیست لذا هیچ کس نمی داند قرار است چه اتفاقی بیفتد و به اصطلاح ما تبدیل به «کشاورزان پناه بر خدا» شده ایم؛ یعنی پناه بر خدا می بریم و گوجه می کاریم!

وی ادامه داد: یه عبارت ساده چون یک مبنایی در کشور وجود ندارد که مثلا تعیین کند میزان مصرف چقدر است، در هر هکتار چند تن تولید داریم و دیگر اطلاعات مورد نیاز، لذا من به عنوان کشاورز کاملا بی برنامه و بر اساس حدس و گمان کشت می کنم.

به دلیل نداشتن الگوی کشت حجم تولید هم مشخص نیست لذا هیچ کس نمی داند قرار است چه اتفاقی بیفتد و به اصطلاح ما تبدیل به «کشاورزان پناه بر خدا» شده ایم؛ یعنی پناه بر خدا می بریم و گوجه می کاریم!

ظرفیت چهارفصل بودن کشور با عدم تعیین الگوی کشت هدر می رود
محمدی با بیان اینکه ایران دقیقا مانند یک گلخانه است و در چهار فصل زراعی امکان کشت داریم، افزود: تنها کافی است یک نفر با مسئولیت و با غیرت ( به اصطلاح یک مرد)  در این کشور پیدا شود و مسئولیت الگوی کشت را قبول کند تا از این فضای چهار فصل بیشترین استفاده را ببریم اما متاسفانه مسئولان اهتمامی برای آن ندارند.

وی خاطر نشان کرد: به نظر بنده تورم ها و نوسانات قیمتی که در بازار به وجود می آید باعث می شود الگوی کشت به دست نیاید یعنی کشاورز نگاه می کند که آیا امسال بقیه کشاورزان گوجه می کارند یا نه و بر آن اساس کشت می کند. لذا حجم زیادی تولید می شود که بیش از نیاز بازار است و به تبع همه متضرر می شوند.

این فعال کشاورزی گفت: تجربه نشان داده است که چون نقشه راهی پیش روی کشاورز نیست پس از یکسال ضرر کردن کشاورزان دیگر گوجه کشت نمی کنند و می بینیم که گوجه در بازار کمیاب می شود.

محمدی خاطر نشان کرد: از دیگر عوامل موثر بر کشت محصولی مانند گوجه فرنگی سیاست گذاری غلط دولتمردان است؛ یعنی وقتی دولت قیمت خرید تضمینی محصولی مثل گندم را پایین نگه می دارد و تولید آن محصول برای کشاورز صرفه اقتصادی ندارد، کشاورز به دنبال کشت های جایگزین می رود که یکی از این کشت های جایگزین گوجه فرنگی است. به این ترتیب با تولید مازاد و بالا رفتن حجم تولید هم خود را زمین گیر می کند و هم گوجه کاران قدیمی را.

وقتی دولت قیمت خرید تضمینی محصولی مثل گندم را پایین نگه می دارد و تولید آن محصول برای کشاورز صرفه اقتصادی ندارد، کشاورز به دنبال کشت های جایگزین می رود که یکی از این کشت های جایگزین گوجه فرنگی است. به این ترتیب با تولید مازاد و بالا رفتن حجم تولید هم خود را زمین گیر می کند و هم گوجه کاران قدیمی را

دولت باید برای همه محصولات قیمت رقابتی تعیین کند
این مقام مسئول در خصوص حجم تولیدی گوجه فرنگی در گلخانه های کشور اظهار داشت: درصد کشت گلخانه بسیار ناچیز است به طوری که کمتر از ۱۰درصد می شود. به این ترتیب کشت گلخانه ای هم عینا متاثر از کشت باز است.

محمدی افزود: از هر بعدی که به بحث محصولات بخصوص گوجه فرنگی بنگریم خواهیم دید که بهترین اقدام این است که وزارت جهاد کشاورزی ضمن تعیین الگوی کشت و دادن نقشه راه به کشاورزان، برای همه محصولات قیمت رقابتی بگذارد و قیمت مصرف کننده در بازار داخل را نیز بر یک قیمت ثابت نگه دارد.

وی تصریح کرد: این مساله محدود به گوجه فرنگی نیست و در مقطعی شاهد بودیم که قیمت خیار به ۲۰ هزار تومان رسید که دو دلیل عمده داشت؛ یکی سرمازدگی و دیگری نداشتن الگوی کشت و کشت نشدن این محصول به اندازه میزان مصرف بازار داخلی.

اگر محصولات استراتژیک درست قیمت گذاری شود بازار محصولات دیگر به هم نمی ریزد
محمدی گفت: با این تفاسیر پیشنهاد ما کشاورزان تخصصی این است که سیاست گذار اول کالاهای استراتژیک را تعریف کند و حجم مشخصی از اراضی کشور را به کشت محصولات استراتژیک اختصاص دهد و بقیه را آزاد اعلام کند.

وی افزود: از سوی دیگر پیشنهاد ما این است که دولت قیمت محصولات استراتژیک را در مقایسه با کشورهای اطراف بالاتر تعیین کند تا کشاورزان به کشت های جایگزینی مانند گوجه فرنگی رو نیاورند و به تبع بازار این محصولات را به هم نریزند.