بازار؛ گروه بین الملل: در آستانه پنجاهمین سالگرد برقراری روابط دیپلماتیک ایران و جمهوری خلق چین، «وانگ ئی» وزیر خارجه چین وارد ایران شد و سند همکاری‌های ۲۵ ساله ایران و چین که چند سالی مورد مذاکره بود نهایی شد.
سعید خطیب زاده سخنگوی وزارت خارجه در خصوص این سفر گفته بود در این سفر دیدارهای دوجانبه‌ای در خصوص مسائل مختلف وجود دارد، اما بارزترین بخش آن مشارکت سند همکاری‌های جامع دو کشور است که به تعبیری ترجمه روابط دو کشور است که به سطح مشارکت راهبردی ارتقاء پیدا کرده است.
وی با اشاره به اینکه این سند از سال ۹۴ با سفر رئیس جمهور چین به ایران مطرح شد گفت: این سند به عنوان یک نقشه راه بین ایران و چین است که بتواند روابط ایران و چین را از برخی روزمره گی ها به یک نگاه راهبردی‌تر هدایت کند.
در این راستا خبرنگار بازار گفتگویی با پروفسور «فرانک فن هیپل» استاد دانشگاه پرینستون و معاون اسبق کاخ سفید تنظیم نموده که در ادامه آمده است. حوزه تحقیقاتی «فن هیپل» در زمینه علوم و فناوری شامل مواردی چون کنترل تسلیحات اتمی و منع اشاعه هسته‌ای، انرژی و توازن سیاست گذاری در عرصه‌های تکنولوژی است.
*وزیر خارجه چین در سفر دو روزه، روز جمعه وارد ایران شده است. اعلام شده در این سفر توافق ۲۵ ساله ایران و چین نیز به امضا خواهد رسید. اهمیت این توافق در چیست؟
این توافق خبر خوبی برای هر دو کشور است و مبنای آن باید مبتنی بر عدالت باشد. این توافق، بازار نفت ایران را رونق می دهد و چین را به عنوان منبع قابل اطمینان خرید نفت در اختیار ایران قرار می دهد. درک من این است که چین تا حدی با سرمایه گذاری در زیرساخت ها - که احتمالاً توسط شرکت های چینی مدیریت می شود – هزینه نفت به ایران را پرداخت خواهد کرد.
من امیدوارم که این سرمایه گذاری ها انتقال ایران به اقتصاد پس از سوخت فسیلی را که در آن دیگر نفت و گاز سوزانده نمی شود - یا حداقل دی اکسید کربن در جو منتشر نمی شود ، تسهیل کند. تحریم های دولت ترامپ چاره دیگری برای ایران نگذاشت و باعث نزدیکی بیشتر ایران به چین شد.
*از لحاظ زمانی، امضای این توافق چه پیامی برای طرفهای غربی و آمریکا دارد؟
اکنون ایالات متحده آمریکا چین را مهمترین رقیب خارجی خود می داند. من شخصاً امیدوارم که ایالات متحده آمریکا وارد جنگ سرد جدیدی با چین نشود. این امر می تواند برای تلاشهای مهم جهانی مانند کاهش گرمایش آب و هوا و پیگیری خلع سلاح هسته ای مخرب باشد.
تا آنجا که سیاست فشار حداکثر دولت ترامپ، ایران را به انجام این معامله کلان با چین و مسلماً در حوزه نفوذ چین وارد کرد، این معامله به عنوان یک پیشرفت مثبت در رقابت ایالات متحده با چین تلقی نخواهد شد.
*در سفری که ظریف به چین داشت، وزیر خارجه چین به نوعی امضای این توافق را به حل و فصل اختلافات ایران با کشورهای منطقه گره زده بود. اما در حال حاضر به ایران سفر کرده تا این توافق را امضا کند. آیا تغییری در دیدگاه چین متعاقب به قدرت رسیدن بایدن در آمریکا به وجود آمده است؟ به عبارت دیگر آیا چین منتظر سیاست دولت جدید آمریکا بوده است؟
این احتمال وجود دارد که با سختگیری در آغاز مبادلات بین دولت بایدن و چین و کندی دولت بایدن برای بازگرداندن ایالات متحده آمریکا به برجام، چین احساس کرد که انتظار بیشتر درست نیست. من نگران هستم که سیاست دولت بایدن در برابر چین بیش از حد خصمانه باشد.
امریکا به موضوع اویغورها و دموکراسی چین در هنگ کنگ، فشار چین بر شرکت های خارجی در چین برای تحویل مالکیت معنوی خود و به سرقت های عظیم سایبری مالکیت معنوی چین معترض است. اما ما برای انتقال جهان به دور از سوخت های فسیلی، جلوگیری از رقابت جدید تسلیحات هسته ای و کاهش تنش در مناطقی مانند خاورمیانه، باید با چین همکاری کنیم.
نظر شما