بازار؛ گروه بین الملل: شورای آتلانتیک اخیرا مقاله ای به قلم «باربارا اسلاوین» رئیس میز ایران در این شورا با عنوان «توصیه ای به ایران در آستانه آغاز به کار دولت تازه در آمریکا» منتشر نموده است. ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.
با انتخاب «جو بایدن»، آمریکا حالا رئیس جمهوری دارد که قول داده ایالات متحده را به توافق نامه های بین المللی بازگرداند و رویکرد متفاوتی از نقش آمریکا در جهان نسبت به دوران ترامپ را در دستور کار قرار دهد. با به رسمیت شناختن این دگرگونی، ایران باید از فرصت پیش رو استفاده کند تا نه تنها بازگشت به توافق برجام را از سربگیرد بلکه بنیان استوارتری برای رابطه اش با همسایگان و جهان گسترده تر آن پی اندازد.
همه طرفین برجام از چین و روسیه گرفته تا فرانسه، آلمان و انگلیس همواره بر محدود کردن برنامه رو به پیشرفت هسته ای ایران تمرکز کرده اند و به گفته ظریف به کف و نه سقف تعاملات مثبت ایران با جامعه جهانی امید دارند. پس زدن برجام توسط دولت ترامپ و اعمال تحریم های سخت گیرانه هرچند در روند برجام اختلال ایجاد کرد اما توافق را از بین نبرد.
اولین کار ایران باید معکوس کردن روند سرپیچی از توافق در پاسخ به تحریم های ایالات متحده باشد که از سال ۲۰۱۹ آغاز شد. این روند معکوس می بایست با ترتیبی از رفع تحریم ها از سوی ایالات متحده همراه شود.
ایران باید بتواند در مدت ۶ تا ۸ هفته، اورانیوم غنی شده اضافی را صادر، سانتریفیوژهای پیشرفته را از مدار خارج و به غنی سازی در سایت زیرزمینی فردو پایان دهد. چه بهتر که کل فرایند تا تعطیلات نوروز و تا ماه مارس به پایان برسد تا به گزینه ای برای مشاجره در رقابت انتخاباتی ریاست جمهوری آتی ایران تبدیل نشود. آژانس انرژی اتمی آماده است تا اقدامات ایران را تایید کند.
ایران همچنین باید این پیام را به دولت بایدن بدهد که آماده بررسی کاستی های برجام است. کاستی هایی که با خروج دولت ترامپ از برجام بیش از پیش خودنمایی می کند. اینها در بردارنده زمان طولانی انقضای محدودیت های برنامه هسته ای ایران و سهولت زیر پا گذاشتن تعهدات ایالات متحده توسط دولت های بعدی است.
اگر ایران مایل باشد زمان انقضای محدودیت ها افزایش یابد دولت بایدن نیز باید تعهد عمیق تر و استوارتری را در رفع تحریم ها بپذیرد. یک روش می تواند از گذر تصویب قانون حذف تحریم های کلیدی باشد که در حال حاضر با کنترل دموکرات ها بر مجلس و سنا، مسیر هموارتر است.
طبق برجام، کنگره ملزم به انجام این کار تا سال ۲۰۲۳- دور اول ریاست جمهوری بایدن- و ایران موظف به تصویب پروتکل های اضافی پیمان منع گسترش سلاح هسته ای است.
روشن است که می بایست گزینه های دیگری پیرامون گفتگوهای منطقه ای و تنش زدایی در دستور کار باشد. در حالی که ۵+۱ طرف های مناسبی برای گفتگو پیرامون هر توافق هسته ای تازه با ایران هستند اما لازم است که شرکای منطقه ای خلیج فارس و به طور غیر مستقیم اسرائیل و ترکیه نیز در گفتگوهای منطقه ای مشارکت داده شوند.
برای پایان دادن به جنگ ویرانگر یمن، ایجاد ثبات در عراق، سوریه و لبنان، کاهش شکاف بین ایران و عربستان و کاهش تنش بین ایران و اسرائیل، انرژی تازه ای نیاز است. اینها نیازمند حضور ایران در شماری از مجامع مختلف جهانی است که برخی از آنها در حال حضور وجود دارند و خواستار حمایت جدی ایالات متحده، اروپا و سازمان ملل می باشند.
در آن سوی میدان ایران نیز باید کارهای زیادی برای کاهش تنش با ایالات متحده انجام دهد. آزادی زندانیان دو ملیتی می تواند اولین قدم باشد.
دولت بایدن نیز قول برداشتن ممنوعیت سفر مسلمانان به ایالات متحده، دسترسی ایران به وام صندوق بین المللی پول و دسترسی به پول برای خرید دارو و تجهیزات را داده است.
حتی با لغو تحریم ها لزوما عدم تمایل بسیاری از شرکت های چندجانبه برای سرمایه گذاری در ایران از بین نخواهد رفت. عدم شفافیت کاربران نهایی و مالکیت شرکت های خصوصی در ایران بسیاری از شرکت های خارجی را دلسرد می کند. به این ترتیب دولت ایران می تواند با تصویب قانون FATF نگرانی ها در این زمینه را برطرف کند.
کشوری با هشتاد میلیون نفر جمعیت که بیشتر آن تحصیلکرده هستند، شایسته است در منطقه و در اقتصاد بین الملل ادغام شود. پایان دوران ترامپ و آغاز دوران بایدن یکی از بهترین فرصت های ایران و همسایگانش برای کاهش درگیری و تنش و افزایش رفاه جمعی است. اراده سیاسی همه طرف های درگیر برای تبدیل این چشم انداز به واقعیت، ضروری است.
نظر شما