بازار؛ گروه بین الملل: پایگاه خبری لوموند اخیرا مقاله ای با قلم «ژروم فانوگلیو» با عنوان «دمکراسی ها در برابر چالش قدرت چین» منتشر کرده است. ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.
با توجه به این که چین با وجود همه گیری کووید-۱۹ به رشد چشمگیری بازگشته است، ضروری است که هر کشور، سازمان چندجانبه یا شرکت ها پیچیدگی روابط خود با پکن را ارزیابی کنند.
در آغاز سال ۲۰۲۱ ، به نظر می رسد چین برنده بزرگ همه گیری کووید-۱۹ در درجه اول از نظر اقتصادی است. در حالی که اتحادیه اروپا و امریکا درگیر بحران بهداشت هستند، پکن به رشد چشمگیری بازگشته است.
به گفته کارشناسان، این کشور باید زودتر از حد انتظار به چهارراه بزرگ قرن برسد و تولید ناخالص داخلی آن باید تا سال ۲۰۲۸ از تولید امریکا فراتر رود.
در زمانی که امریکا در پایان اسف بار دوران «دونالد ترامپ» غرق شده است، فرصتی غیرمنتظره را به کشورها می دهد تا نقص الگوی دمکراتیک را محکوم کنند.
پکن پیامدهای دیپلماتیک خود را متحمل نشد، زیرا توانست خود را برای سایر کره زمین اجتناب ناپذیرکند. وابستگی به خطوط تولید ماسک در بهار سال ۲۰۲۰، آشکارترین گواه آن است.
زمانی که قانون سختگیرانه ای را به هنگ کنگ تحمیل کرد و افشاگران را در ووهان زندانی کرد، اتحادیه اروپا اوضاع را برای امضای قرارداد سرمایه گذاری با چین مناسب دانست. در عوض، چین فقط پیوستن به تعهد مبهم کنوانسیون های بین المللی کار اجباری اکتفا کرد. اتحادیه اروپا با این توافق نه تنها به ارزش های خود خیانت کرده است بلکه هیچ چیز را در ازای آن به دست نمی آورد.
این گام اشتباه اروپا نشان می دهد که چقدر ضروری است که هر یک از مولفه های دموکراسی های ما - کشورها، سازمان های چند جانبه، موسسات - پیچیدگی روابط خود با چین را ارزیابی کنند.
این امر با روزهای جنگ سرد تفاوت زیادی دارد، ما از دوران خصومت رقابت نزدیک به وابستگی متقابل منتقل شده ایم.
این بازتاب در مورد رسانه ها نیز صدق خواهد کرد، زیرا پکن در سال های اخیر سرمایه گذاری زیادی در تبلیغات خود در خارج از کشور انجام داده است، در حالی که خبرنگاران روزنامه های بزرگ امریکایی را اخراج کرده است.
نظر شما