محمدمهدی بارانی: اگر کشاورزی جزو بخش خصوصیست باید از سازو کار بخش خصوصی برخوردار باشد به نحوی که محصول تولیدی خود را در هر بازاری چه داخلی و چه خارجی که سودآوری بیشتری دارد بفروش برساند و دولت سد این راه نباشد چرا وقتی محصولی در داخل کمبود می شود یا صادراتش را ممنوع می کند و یا عوارض گمرکیش را بالا می برد که صادر کنند نتواند به صدور آن اقدام کند در صورتیکه تمام نهاده ها کشاورز از بازار آزاد تهیه کرده. یعنی دولت با این کار محصول کشاورز را به انحصار خود در می آورد با این کارقیمت محصول به علت عرضه زیاد افت پیدا میکند و روانه بازار داخلی می شود بدون توجه به هزینه هایی که کشاورز خرج کرده. فقط جهت ایجاد ارامش بازار داخلی و رضایت مدنی بجای خرج از جیب خود از جیب خالی کشاورز مایه می گذارد و حاتم تایی می شود.
بر عکس اگر کشاورزی شغل دولتی و یا شبه دولتی است چرا زمانی عکس موضوع بالا اتفاق می افتد و محصولی روی دست کشاورز می ماند به وظیفه قانونی خود عمل نمی کند و حاصل دست رنج کشاورزان روی زمین در انبارها یا از بین می رود ویا مصرف دام و یا به کام دلالان وغیره می شود که به نابودی سرمایه کشاورز ختم می شود مانند گوجه کاران و سیب زمینی کاران و انواع میوه های سر درختی و کشمش وووو، چرا در موقعیت حساس کمک کشاورز نمی شود تا برای سال بعد دوباره به تولید ادامه دهد.
از نظر کشاورز محصول استراتژیک بی معناست محصول یک کشاورز برایش امنیت اقتصادی و روحی روانی دارد فرق نمی کند استراتژیک باشد یا غیر استراتژیک. وقتی این محصول روی دستش بماند ویا با قیمت ناعادلانه خریداری کنند، امنیت اقتصادی و روح و روانش صدمه می بیند. محصول استراتژیکی از نظر دولت که وظیفه تامین مواد غذای کشور را دارد مفهوم دارد. دولت محترم باید بدنبال ساز وکارهایی باشد که محصولات کشاورزی بر اساس قیمت های جهانی در بازار داخلی ویا خارجی عرضه شود.
کشاورز قادر نیست که هم روی زمین کار کند و هم محصول تولیدی خود را به بازار عرضه کند. بنابرین شغل کشاورزی و دولت لازم و ملزوم هم هستند یعنی وظیفه کشاورز تولید و تامین امنیت غذایی کشور هست و وظیفه دولت حمایت همه جانبه آن در تمام مراحل داشت و کاشت و برداشت و بازار فروش.
کشاورزی را با هیچگونه شغل بخش خصوصی نمی توان قیاس کرد چرا که اولا وظیفه تامین مواد غذای یک کشور را دارد دوما حوادث طبیعی (خشکسالی وتگرگ وسیل) و غیر طبیعی وجود دارد که دائم محصولات کشاورزی را در تمام مراحل تولید تهدید می کند که این حوادث در هیچ رده بخش خصوصی دیده نمی شود. بنابراین شغل کشاورزی را می توان بعنوان شغل حالت بینابینی محسوب کرد و انتظار کشاورز حمایت دولت هست. در کشورهای پیشرفته نیز که دارای کشاورزی صنعتی است دولت متبوع تمام قد از کشاورزانش حمایت می کند.
نظر شما