بازار؛ گروه بین الملل: سایت خبری نیشن اخیرا مقاله ای با قلم «فرید مالک» با عنوان «محمد جواد ظریف؛ وزیر امور خارجه ایران» منتشر نموده است. نویسنده مقاله سعی نموده ویژگی ها و توانمندیهای ظریف، وزیر امورخارجه ایران را شرح دهد. ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.
چندی پیش «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه ایران به اسلام آباد سفر کرد و با «محمود قریشی» همتای پاکستانی خود و «عمران خان»، نخست وزیر این کشور دیدار و گفتگو کرد. احتمالا ظریف دشوارترین ماموریت دیپلماتیک را در جهان سیاست بر عهده دارد. با وجود همه مشکلات، وی توانسته به بهترین شکل ممکن به منافع کشورش خدمت کند.
وی با دستیابی به توافق هسته ای، توانست به بن بست پدیده آمده درباره برنامه هسته ای این کشور پایان دهد و امکان لغو تحریم های بین المللی علیه تهران را فراهم آورد. وی در ضمن استاد روابط بین الملل در دانشگاه تهران است. ظریف در مقام یک کارشناس برجسته روابط خارجی، کشور خود را برای مقابله با چالش ها و تغییراتی که در کشورهای همسایه از جمله افغانستان و در کشور دشمن اصلی ایران یعنی آمریکا در حال وقوع است، آماده می کند.
زمانی اداره امور وزارت خارجه پاکستان در دست دولتمردان صاحب نامی همچون ظفرالله خان، ذوالفقار علی بوتو، اقا شاهی، اقا هلالی، صاحب زاده یعقوب علی خان و این گونه سیاستمداران بود. ذوالفقار علی بوتو معمار پیمان دوستی میان چین و پاکستان بود و از طریق تلاش های وی بود که چین و آمریکا برای مقابله با نفوذ شوروی با یکدیگر همکاری کردند.
هر کشوری باید سیاست هایش را در راستای منافع ملی خود تدوین کند. در پی انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹، جمهوری ایران به دفاع از استقلال خود برخاست. ایران موضع سرسختانه علیه آمریکا گرفته و توان این موضع گیری را نیز پرداخته است.
در سایه درایت کسانی چون دکتر ظریف بوده است که آسیب ها مهار شده اند. وی در مقام وزیر امور خارجه توانست به تحریم ها علیه کشورش پایان دهد.
زمانی که کشورش در تنگنا قرار گرفت و آسیب دید تصمیم گرفت که از مقام خود کناره گیری کند اما رئیس جمهور روحانی استعفای وی را نپذیرفت. سوابق تحصیلی دکتر ظزیف بی مانند است. وی در بهترین دانشگاه های آمریکا تحصیل کرده و دکترای خود را در سال ۱۹۸۸ از دانشگاه دنور دریافت کرده است.
اطمینان دارم که رایزنی و نشست و برخاست مقامات پاکستان با یکی از برجسته ترین دیپلمات های جهان می تواند برای دیپلمات های پاکستانی آموزنده باشد.
به یاد دارم که ذوالفقار علی بوتو در پی لشکرکشی شوروی سابق به افغانستان، از سلول مرگ خود در زندان به مقامات پاکستان درباره دخالت در امور افغانستان هشدار داد اما ژنرال ها صرفا با هدف ادامه زمامداری خود این هشدار را نادیده گرفتند. چنین اشتباهی در دوران چهارمین دیکتاتور نیز، زمانی که وی علیه نیروهایی که خود آنها را آموزش داده بود، تکرار شد.
در هر دو مورد کشور و مردم پاکستان به علت اشتباهی که چند نفر مرتکب شدند تاوان پس داد. از اوت ۲۰۱۹ تا کنون درگیری های خونین در کشمیر ادامه دارد. سال ۲۰۲۱ برای این منطقه از اهمیت حیاتی برخوردار است و چنانچه هند بتواند ترکیب جمعیتی کشمیر را تغییر دهد، در آنصورت دیگر مردم کشور از چنگ هند رهایی نخواهند یافت. وزارت امور خارجه پاکستان در واکنش به فجایعی که هند در کشمیر مرتکب می شود صرفا بیانیه صادر و این گونه اقدامات را محکوم می کند.
نظر شما